ความเป็นมนุษย์

รอยในอดีตเป็นเช่นไร แม้ในยุคปัจจุบัน ก็ยังคงเป็นเฉกเช่นเดียวกัน

พระพุทธเจ้าโคดม เดินโปรดสาวก ในอินเดีย ท่ามกลางลัทธิมากมาย อันหมายความถึง แม้ธรรมคำสอนของท่าน จะมีค่าสักฉันใด ฤาจะดีเลิศปานใด ก็มีทั้งคนชอบ และไม่ชอบ

แลความจริง ที่แม่ชีเมี้ยนตรัสเตือนสติหลวงพ่อนิพนธ์ เมื่อวันที่เรียนสมุนไพร ไว้ว่า ธรรมของพระโคดม ยังทำให้คนอินเดีย ที่มีเป็นร้อยล้านคน ชอบได้เพียงหลักแสนเท่านั้น ย่อมพิสูจน์ว่า คนไม่ชอบย่อมมีมากกว่ามากนัก

สิ่งที่ทำให้พระโคดม สามารถดำรงอยู่ท่ามกลางลัทธิเหล่านั้น นั่นคือ บุญญาธิการของศาสนา นั่นเอง ตราบใดที่เรายังเดินอยู่ในสายธรรม บุญญาธิการนี้จะคอยปกปักษ์รักษาเราตลอด

ย้อนไปในปี ๒๕๐๔ เมื่อครั้งมีคนไปเป่าหูท่านจอมพล จนท่านสฤษด์ มีคำสั่งยิงเป้า แม่ชีเมี้ยน และพระผู้นำทั้งสาม คือ พระจรูญ พระเจริญ และพระนิพนธ์

หลังจากทราบความจริง จากเสธทวี ที่ได้ส่งไปทำการตรวจสอบ จนเป็นที่มาของการยกเลิกคำสั่ง

การชำระแค้นแลจ้องทำลายแม่ชีเมี้ยน และพระคณะนี้ ยังหาสิ้นสุดไม่ จนมีคำกล่าวที่อาฆาตกันไว้ว่า "ถ้าไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็เอาด้วยกล"

เมื่อคำสั่งถูกยกเลิก แม่ชีเมี้ยน และพระ ๗๓ รูป ก็เดินทางกลับถ้ำกระบอก ในวันแรกที่ออกจากวัดพระศรีมหาธาตุ ก็ได้พักปักกลด ที่ทุุ่งรังสิต นั่นเอง

ปรากฎการณ์ ที่พระพูดกันว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะในช่วงเวลานั้น ไม่ใช่ฤดูฝน และตลอดวันที่เดินมานั้น ก็ไม่ปรากฎว่าจะมีฝนแต่อย่างใด จนกระทั่งปักกลด และเริ่มค่ำ ได้มีฝนตกมาอย่างรุนแรง เป็นเวลาเกือบชั่วโมง

ประมาณ สองทุ่ม ก็ได้มีโยม มาแจ้งข่าวให้แม่ชีเมี้ยน ทราบว่า ได้มีชายขับมอเตอร์ไซด์ พร้อมคนซ้อนสะพายย่าม มาในบริเวณที่พระได้ทำการปักกลด แต่ประสพเหตุ ทำให้ทั้งคู่คอหักตาย ตำรวจตรวจพบระเบิดมือ บรรจุอยู่ในย่ามจำนวนมาก

แม่ชีเมี้ยน ตรัสว่า สิ่งที่ปกป้อง นั่นแหละคือ บุญญาธิการ

จึงไม่น่าแปลกใจที่พระที่ถูกเลือกเป็นเป้าหมาย ในถ้ำกระบอก จะถูกวางยาพิษ จนหลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า โดนจนธาตุแข็งแกร่ง กินเป็นขนม ก็ว่าได้

มาวันนี้ รอยอดีต เริ่มกลับมาทีละเล็ก ทีละน้อย เมื่อผู้คนเริ่มหลั่งไหล แห่แหนกันมายังชมรมคนรักสุขภาพ มากขึ้น เรื่อยๆ จนเป็นเรือนหมื่น

ความโลภ ผลประโยชน์ ที่เสียไป ทำให้เกิดแรงอาฆาต อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ คนจ้องทำลายจึงมากขึ้นตามวันเวลา

เหตุการณ์ที่ดูเหมือนจะธรรมดา แลมองด้วยตา เต็มไปด้วยเมตตาแลคุณธรรม ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องมือ

อาศัยช่อง ด้วยการนำขวดน้ำเปล่า ที่ชมรมได้นำมาล้างแล นำไปกรอกสมุนไพรแจกจ่ายให้แก่สมาชิก

คนเหล่านั้น นำขวดเปล่ามาให้ถุงใหญ่ โดยนำมาวางรวมกับคนทั่วไป

หากแต่ที่ก้นขวดแต่ละใบนั้น จะมียาฆ่าหญ้าติดที่ก้นขวดแต่ละใบเล็กน้อย ทำทีประหนึ่งดั่ง น้ำที่คงค้างในขวด

สิ่งนี้ คงไม่มีผู้ใดสังเกตออก หากแต่คงด้วยบุญญาธิการ ที่ปกป้อง จากการทำความดี ตามพระภูมีนั่นเอง ทำให้เกิดเหตุกับขวดเหล่านั้น จนถูกคนสังเกตุเห็นความผิดปกติ

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวว่า กิจกรรมเช่นนี้ ลำพังมนุษย์ ทำไม่ได้หรอก หากไม่มี บุญญาธิการของศาสนา มาช่วยปกป้อง เพราะคงไม่สามารถป้องกันภัยได้ตลอดเวลา

สิ่งนี้เอง จึงเป็นสิ่งที่พระถ้ำกระบอกมั่นใจ

ใครจะเชื่อหรือไม่ ไม่เป็นไร หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า "สิ่งศักดิ์สิทธิ์ มีจริง แลแม่ชีเมี้ยนเป็นของจริง"

จากบทเรียนทั้งในอดีตยุคพระโคดม มาถ้ำกระบอก จนถึงวันนี้ จึงกล่าวได้ว่า ความเป็นมนุษย์ ไม่ได้ดูกันที่รูปร่างหน้าตา

หากแต่ เขาดูกันที่จิตใจ ผู้ที่เห็นแก่ประโยชน์ตน สามารถแม้จะกระทำดั่งนี้ได้ จึงมีคำบัญญัติ เฉพาะสำหรับคนประเภทนี้คือ "คนใจสัตว์" นั่นเอง

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงฝากเตือนว่า จะทำบาปที่ไหนก็ทำไปเถิด อย่ามาทำที่นี่เลย สถานที่นี้ เป็นที่พึ่งของคนทุกข์ เว้นไว้สักที่ เพราะกรรมมันแรง ....