คำแนะนำที่ได้รับกลับมา จึงขอนำมาเผยแพร่อาจเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นด้วย
ก่อนอื่น ต้องทราบว่า อาการชัก หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า เป็นโรคที่จัดในประเภททรมาน นั่นคือ ไม่ทำให้ถึงแก่ความตาย ไม่ว่าจะชักแรงหรือเบาก็ตาม
สิ่งที่ต้องพึงระวังนั่นคือการกัดลิ้นตัวเอง ดังนั้นพี่เลี้ยงต้องเตรียมช้อน พันผ้าที่ด้ามไว้ติดตัวเสมอ เมื่อคนไข้เริ่มเกิดอาการ ให้คนไข้กัดไว้
ประการต่อมา คือ ลดอาการเกร็งที่เกิด โดยการให้คนไข้นอนในท่าที่สบาย เหยียดแขนขาได้สะดวก นวดมือ เท้า และกดบริเวณท้อง โดยใช้มือกดทดสอบเรื่อยๆ หากบริเวณท้องเริ่มมีอาการแข็งเกร็ง ให้โกยท้องจากบนลงล่าง และไล่ออกด้านข้าง จนกว่าท้องจะนิ่ม
ในกรณีที่นิ้วมือและแขนเกร็ง ให้ง้างนิ้วมือออก และนวด จนกว่าจะนิ่ม ในกรณีที่ขาเกร็ง ให้เหยียดขา และกดปลายเท้าเข้าหาตัว เป็นจังหวะ สลับกับบีบนวดบริเวณน่อง โดยบีบไล่ลง จนกว่าจะนิ่มเช่นกัน
การบีบนวด ไม่จำเป็นต้องบีบตลอด แต่ให้บีบนวดเมื่อเกิดอาการเกร็ง
ให้คนไข้ทานสมุนไพรเขียวก่อน และเมื่อเริ่มฟื้น ให้ใช้น้ำอุ่น แล้วผสมสมุนไพรลูกกลอนน้ำผึ้ง (สีดำ) ชงให้เข้ากันให้คนไข้ทานอีกครั้ง
อย่าตกใจ ปล่อยให้ร่างกายค่อยๆ ฟื้น และปรับสภาพ ดังนั้น อาการการชักที่ดูรุนแรงจนถึงขีดสุด เมื่อร่างกายทนได้ อาการครั้งต่อไปจะลดลง และฟื้นตัวได้เร็วขึ้น
ลักษณะของอาการคล้ายลูกบาสเกตบอล ที่ตกครั้งแรกจะสูง และกระดอนต่ำลงเรื่อยๆ จนหยุดนั่นเอง