มะเร็ง - โรคร้าย ใครทำให้เกิดขึ้น

หลวงพ่อนิพนธ์ ได้อรรถาธิบาย เรื่องมะเร็งให้ฟังว่า สิ่งที่เรียกกันนั้นมันผิด เมื่อเริ่มผิด ทำให้วิธีแก้ที่ทำมันผิด ผลที่ได้ก็เลยผิดฝาผิดตัว รักษาไม่หาย

มะเร็ง ไม่ใช่โรค แต่เป็นเซลล์ที่มีอยู่แล้วของร่างกาย เกิดเป็นวัฐจักรทุก ๖ ปี แล้วก็ตายไป วนเวียนเช่นนี้จนเราท่านตาย

อะไรที่ทำให้เซลล์มะเร็งเหล่านี้ ที่ไม่เคยให้โทษกับร่างกาย กลายมาเป็นอสูรร้ายที่น่ากลัวปานนี้

ปัจจัยเดียวคือ "ความเครียด" นั่นเอง

เมื่อเราท่านสร้างความเครียด ให้แก่เซลล์มะเร็งเหล่านี้ ทำให้จากเซลล์ปกติ กลายเป็นเซลล์ที่โตผิดปกติ นั่นคือแปลงกายเป็นเนื้องอก คือ ซีสต์

ก็จะเห็นว่า แม้จะกลายเป็นก้อนซีสต์ ก็ยังไม่เป็นอันตรายต่อชีวิตของเราท่าน หากแต่ความเครียดยังคงดำเนินการต่อไป เจ้าซีสต์นี้จึงพัฒนาตนกลายเป็นเนื้อร้าย คือ มะเร็ง

เมื่อมันเป็นเซลล์ของเรา และเราท่านก็ทานเนื้อสัตว์มาตั้งแต่เกิด เนื้อสัตว์ก็ให้คุณตลอดมา อยู่มาวันหนึ่งกลับบอกว่า ห้ามทานเนื้อสัตว์ เพราะจะทำให้เป็นมะเร็ง ... โอ้ มาย ก๊อด

สิ่งที่เป็นคุณมาตลอดชีวิต กลับตกเป็นจำเลยไปเสียแล้วนี่

แต่สิ่งที่เป็นจำเลยตัวจริง คือเจ้าความเครียด กลับถูกละเลย ไม่สนใจ นั่นแหละ เริ่มผิด วินิจฉัยผิด ผลก็ไม่มีวันเกิด

ทางเลือกของแม่ชีเมี้ยน จึงเริ่มจากหยุดเคมี ที่สร้างความเครียด

สร้างสภาวะสงบ และสบาย ด้วยการสวดมนต์

แลข้อปฏิบัติที่หลายคนมองข้าม ที่หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า แม่ชีเมี้ยนให้ปฏิบัติ มาตั้งแต่ครั้งถ้ำกระบอก นั่นคือ สร้างนิสัย "ไม่โกรธ"

และคำสอนที่มีให้แก่โรเบิร์ต ที่มาในวันแรก ที่มักพูดให้ฟังบ่อยๆ นั่นคือ ทำตัวเหมือนคนปกติ ชอบอะไร อยากทำอะไร ก็ทำไป

เมื่อจิตใจสบาย ไม่มีความเครียด เซลล์จะกลายเป็นมะเร็งได้ไง

เมื่อเซลล์ไม่กลายเป็นมะเร็งเพิ่ม สมุนไพรก็สู้กับเซลล์เก่าที่เป็นมะเร็งแล้ว อุปมาศึกด้านเดียว

จึงไม่แปลกว่า ที่นี่ทำไมจึงเห็นคนหายมะเร็งได้

ลองไปพิจารณา แล้วจะเห็นค่าสิ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์ถ่ายทอดคำสอนแม่ชีเมี้ยนมาให้ ว่า มีคุณค่าสักปานใด และมีผลมหาศาลเพียงใด

ก็เหมือนบางคนที่พูดว่า กูไม่เชื่อหรอก แม่งสวดมนต์ กับทานน้ำอะไรไม่รู้ แล้วจะหาย มีที่ไหน .... ก็มีให้ได้ยินมาแล้ว

หากแต่ก็มีคนหายมาเดินเย้ยคำพูดนั้นให้เห็นกันดาษดื่น

ความเครียดจากสููบบุุหรี่ ทานของไหม้เกรียม หรือ ... ก็ไม่เทียบเท่า ความเครียดที่เกิดจากสารเคมีแลนิสัยโกรธ หรอก อย่าไปโทษโน่นนี่เลย เขาเรียกว่า พวก "รำไม่ดี โทษปี่โทษกลอง"