โลกหวนกลับ

เผลอแพลบเดียว ก็ผ่านไปห้าสัปดาห์ของนางงามสี่ตำแหน่งของสหรัฐ ที่บินมารักษาตัวอยู่กับหลวงพ่อนิพนธ์

อาการโรคกระดูกของเธอ ที่แพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคนี้ที่สุดของสหรัฐ บอกกับเธอว่า หมดหนทาง

การดำรงอยู่คือทานยาเคมี เพื่อประทังวันละกำมือ หากละเว้นก็จะเกิดอาการปวดกระดูก ทรมานจนต้องนั่งรถเข็น

เมื่อมาเริ่มต้นทานสมุนไพร ก็เจอบทพิสูจน์เฉกเช่นที่โรเบิร์ตผ่านเช่นกัน นั่นคือ การต้องทิ้งยาเคมีที่ทานอยู่ทั้งหมด

ยาที่หอบมาถุงใหญ่ ก็ถูกทิ้งไป เพราะเธอเลือกเดินทางนี้ พร้อมกับบทพิสูจน์ใจ นั่นคือ การอดทนปวด ทานสมุนไพรไป ร้องไห้ไป ในช่วงเริ่มต้น

การฟื้นฟูด้วยสมุนไพร ในสิ่งที่วิทยาศาสตร์บอกว่า เป็นไปไม่ได้ ก็เริ่มปรากฎแววให้เห็น ในความเป็นไปได้

เพราะวันนี้ของเธอ กลับมาเดินและเริ่มวิ่งได้แล้วนั่นเอง

ในขณะที่เหตุการณ์คู่ขนานก็เกิดขึ้น พร้อมจุดสุดท้ายของวิทยาศาสตร์ ที่ถึงทางตัน

นั่นคือ มีคนไข้ที่ป่วยด้วยโรคเซลล์สมองเสื่อม และใช้วิธีทางวิทยาศาสตร์ จนถึงกระบวนการสุดท้าย เมื่อเจอทางตัน จึงมาพร้อมคำวินิจฉัย

กระบวนการทางวิทยาศาสตร์ใดๆ ไม่สามารถช่วยได้อีกแล้ว เหลือขั้นตอนสุดท้ายเพื่อยื้อชีวิตให้ได้นานที่สุด นั่นคือ การผ่าตัดช่องท้องและให้อาหารทางสาย แต่ก็คงอยู่ได้อีกไม่นาน

แพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคนี้ของสหรัฐ จึงแนะนำคนไข้ว่า จากข่าวที่เขาทราบมาว่ามีผู้ป่วยโรคนี้แล้วหายด้วยสมุนไพรที่เมืองไทย คิดว่าน่าจะลองมาใช้วิธีนี้ดู ซึ่งยังมีโอกาส ดีกว่าให้คนไข้นอนรอวัน

เมื่อคนไข้ตกลง จึงได้ทำการติดต่อประสานมายังหลวงพ่อนิพนธ์ เพื่อร้องขอให้รับคนไข้รายนี้ไว้ ซึ่งหลวงพ่อนิพนธ์ก็ตอบรับ

โลกวันวาน คนที่เป็นโรค ล้วนแล้วบินไปหาผู้เชี่ยวชาญเฉพาะโรค ของฝั่งตะวันตก เพื่อฝากผีฝากไข้ ด้วยเลื่อมใสในวิทยาการ ที่ว่ากันว่า ก้าวล้ำทันสมัย

โลกวันนี้ แพทย์ฝั่งตะวันตก ล้วนทราบดีว่า ความรู้และวิทยากที่มีอยู่ไม่สามารถตอบโจทย์ได้เลย เห็นได้ชัดจากปริมาณของตัวเลขผู้ป่วยไม่ว่าในส่วนใด ล้วนพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว

วันนี้ เขาจึงละทิ้งความหยิ่ง ทิฐิ เพื่อทางรอดของผู้ป่วย ยอมที่จะส่งข้ามฟากโลกมาฝั่งตะวันออก ใช้สมุนไพรในการช่วยผู้ป่วยของเขาอย่างเต็มใจ

น่าแปลก ที่อีกฟากโลกมองเห็นคุณค่าและยอมรับ หากแต่ประเทศต้นกำเนิด กลับมีพฤติกรรมที่ตรงข้าม .... กรรมอะไรหนอ