ตั้งมาทำไม

คนที่เคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับบริหารจัดการ มักจะพบเสมอว่า จุดประสงค์หลักประการหนึ่งของการทำธุรกิจ นั่นคือ "เพื่อความมั่งคั่งของผู้ถือหุ้น Stock and Shareholder wealth"

สิ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์ได้ชี้ให้เห็นนั่นคือ แล้วธุรกิจยาที่จัดตั้งกันขึ้นมา ใช้งบลงทุนอันมหาศาล เปิดกันมากมายเป็นพันเป็นหมื่นแห่งนั้น ก็เดินสู่เป้าหมายนี้เช่นกันใช่หรือไม่

ตรรกะที่น่าคิดก็คือ ก็ถ้าหากยาเคมีที่ธุรกิจโรงงานเหล่านั้นผลิตขึ้น มีเป้าหมายเพื่อรักษาโรคจริงแท้

นั่นหมายความว่า เมื่อเวลาผ่านไปเป็นเดือนเป็นปี ผู้ที่เป็นโรคนั้นๆ และได้รับยาที่ผลิตขึ้นนี้ไปรับประทาน ย่อมต้องหายจากโรค จนในท้ายที่สุด ก็จะไม่มีคนเป็นโรคนั้นๆ อีกต่อไป

ผลที่ตามมา ธุรกิจโรงงานเหล่านั้น ล้วนต้องปิดตัวลงในที่สุด หรือไม่ก็มีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ เพราะจำนวนผู้ป่วยลดลงด้วยผลของยาเคมีที่ผลิตขึ้นมานั้นเอง

หากแต่ในความเป็นจริง สถิติจำนวนผู้ป่วยที่องค์การอนามัยโลกประกาศในทุกประเภท มีแต่สูงขึ้น จำนวนธุรกิจผลิตยา ก็โตขึ้นอย่างมหาศาล

นี่คือความจริงที่ควรขบคิด และหาคำตอบ ว่าแท้ที่จริงแล้ว ยาเคมีที่เราท่าน ถูกหมอสั่งให้ทานนั้น ทำหน้าที่อย่างไรกันแน่

ด้วยความน่าเชื่อถือ มีหลักวิชาการ คนที่เป็นเซลล์ก็มีดีกรี เป็นหมอ เป็นเภสัชกร เป็นหัวกะทิของประเทศ ทำให้ไม่มีใครกล้าโต้แย้ง

ยิ่งได้รับการยอมรับ การันตีทางกฎหมาย โดยองค์กรระดับประเทศ

ประเด็นปัญหานี้จึงถูกหมกเม็ดไม่กล่าวถึง และปล่อยให้คนทั้งประเทศ ทานตั้งแต่เกิด จนตายไป โดยไม่รู้ตลอดกาล

ตัวอย่างที่พอมีให้ได้เห็น ก็อาทิ ซุปไก่ยี่ห้อดัง แสนแพง ก็มีนักวิชาการบางท่าน ชี้ให้เห็นว่า สู้ไข่ไก่ฟองเดียวยังไม่ได้เลย แต่เสียงนั้นก็เหมือนลมแผ่วเบา ที่มาแล้วจางหายไป

ไปไหนมาไหน ดูทีวี ก็เห็นมีแต่คนบอกว่า รักชาติ รักแผ่นดิน แต่เรื่องนี้เงียบเป็นเป่าสาก จนกลายเป็นงบของแผ่นดินที่ต้องสูญเสีย ถึง ๒๐ เปอร์เซนต์ ต่อปี ไปแล้ว

เราจึงได้แต่หวังเล็กๆ ว่าพลังของคุณธรรมที่ยังพอหลงเหลือในเมืองพุทธแห่งนี้ จะดลบันดาลให้คนไทยกลับมาบนเส้นทางที่ถูกต้อง

แต่ฝันคงเป็นไปได้ยาก ก็เงินล้านยังฆ่ากันตาย เงินงบประมาณแต่ละปี ถึงห้าแสนล้าน ใครเข้าปากแล้ว ใครจะยอมอ้าปาก

แม่ชีเมี้ยน จึงสอนให้หลวงพ่อนิพนธ์เป็นคนกล้า ปลุกปั่นชาวประชาคนไทย ให้เห็นพิษร้ายของประเทศอันนี้ และรณรงค์ให้หันกลับมานิยมสมุนไพรไทย

ดังนั้น จงภูมิใจเถิด การทานสมุนไพร ไม่เพียงช่วยตน หากแต่ช่วยชาติ ประหยัดงบประมาณ

เราจึงเชิญชวนท่านทั้งหลาย นำความจริงนี้เผยแพร่ให้คนไทยได้พิจารณา

เศษกระดูกที่โยนมาให้คนบางกลุ่ม ทำให้เราต้องเสียงบประมาณปีละห้าแสนล้าน แถมยังได้สุขภาพที่เลวลงทุกปี เป็นของแถมอีก

นั่นคือเราเสีย สนามบินสุวรรณภูมิไปทุกปี เปล่าๆ

อ้อ ขอโทษที่ ละเมอไปอย่างนั้นแหละ ถึงไม่มีใครมาเดินตาม เราก็จะเดินตามหลวงพ่อนิพนธ์ไปอย่างแน่นอน

แล้วท่านหล่ะ จะเดินตามใคร .......