ความสามารถนี้เองที่ใช้ในการปกป้องตน และรักษาตนจากโรค ที่มีมาตามธรรมชาติในทุกตัวคนอยู่แล้ว
หากแต่ความสามารถนี้จะบกพร่อง หรือถูกทำลาย ก็เป็นเพราะอวัยวะของเราถูกทำลายลงนั่นเอง
นั่นจึงเป็นหน้าที่ของสมุนไพร ในการฟื้นฟูอวัยวะ ๓๒ ของเราท่าน
สมุนไพรนอกจากฟื้นฟูอวัยวะ ก็กระตุ้นภูมิต้านทาน และช่วยในการผลักดันเชื้อร้ายออกจากร่างกาย
ดังนั้น เมื่อทานสมุนไพร จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้เลย ที่จะมีอาการอันเนื่องจากการพยายามที่จะฟื้นตัวของอวัยวะ รวมทั้งการพยายามที่จะผลักดันเชื้อโรคร้าย และของเสียออกจากร่างกาย
บางท่านไม่อยากเข้ากระโจม อบตัว จะด้วยเหตุอันใดก็ตาม นั่นทำให้ร่างกายไม่สามารถขับของเสียออกทางรูขุมขน ที่ถูกปิดตายด้วยสารเคมีได้
อาการที่หมอแก้ไม่หาย อันเนื่องจากสารเคมีหรือของเสียไม่สามารถถูกขับออกมา ทำให้ไหลย้อนกลับสู่ร่างกาย จนเป็นพิษ ก่อให้เกิด อาการ เช่น ไมเกรน ก็สามารถแก้ไขได้ง่ายๆ โดยการเข้ากระโจม
ความไม่ชอบ ทำให้การแก้ไขปัญหา ลำบากขึ้น
บางท่าน อาจมีอาการไอกระแทก บางท่านอาจจะมีอาการถ่ายท้องบ่อย หรือปัสสาวะบ่อย สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นช่องทางที่ร่างกายใช้ในการผลักดันเชื้อโรค และของเสียออกจากร่างกายทั้งสิ้น
หากแต่สิ่งที่อาการเหล่านี้ปรากฎ และแตกต่างจากอาการของโรคอย่างเด่นชัดนั่นคือ สภาพของร่างกายจะถูกฟื้นฟูขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อทานอาหาร และอาการนี้จะเกิดเป็นพักๆ ไม่ต่อเนื่อง ดั่งเช่นผลที่เกิดจากโรค
เรียกได้ว่าหมอใหญ่ คือตัวเราท่านเอง รู้ว่า ตอนไหนควรทำตอนไหนควรหยุด
ประเด็นสำคัญที่หลวงพ่อนิพนธ์มักจะเน้นอยู่เสมอ นั่นคือ ทานสมุนไพรครบ แล้วยังต้องทานอาหารให้ครบ ๕ หมู่ ตามที่ร่างกายต้องการด้วย
หากมิฉะนั้นแล้ว เมื่อร่างกายเสียพลังกาย และพลังงานที่สะสมในตัวไป อย่างเดียว ไม่มีสิ่งชดเชย ผลสุดท้าย ไม่ได้ตายด้วยโรค ก็ต้องแห้งตายแล้ว
คาถาที่วิทยากรมักจะให้ คือ กินให้หนักกว่าปกติ อันไหนหมอห้ามกินก่อนเลย
เพราะ "คนกินได้ ไม่ตาย แต่ไม่กิน ตายแน่"
