ชนกลุ่มน้อย

ลักษณะที่เด่นชัดอันเป็นเอกลักษณ์ของพระพุทธศาสนา ที่หลวงพ่อนิพนธ์มักชี้ให้เห็นนั่นคือ การเป็นชนกลุ่มน้อย อันเนื่องมาจากการทำตามพระภูมี ต้องฝืนนิสัยเดิมอย่างมากนั่นเอง

ปัญหาที่อาจพึงเกิดขึ้นได้ และมักจะสร้างความหนักอกหนักใจให้แก่คนไข้ จนบางครั้งก็กลายเป็นจุดเปลี่ยน

นั่นคือ ความเชื่อของคนในครอบครัวที่แตกต่างกันนั่นเอง รวมไปถึงสถานะทางสังคมที่คนในครอบครัวดำรงอยู่

คนไข้หลายท่าน ที่เมื่อประสพผลในแนวทางสมุนไพรแม่ชีเมี้ยน เห็นซึ่งปาฎิหารย์ที่ตัวเองประสพผล ก็อยากให้คนที่รัก คนที่อยู่ในครอบครัวเดียวกัน ได้รับบ้าง

หากแต่ความเข้าใจประการหนึ่ง ที่หลวงพ่อนิพนธ์ให้สติ นั่นคือ เรื่องของวิญญาณ เป็นเรื่องของตัวตนเราท่านเพียงคนเดียว ไม่ผูกติดกับสิ่งใดเลย

นั่นหมายถึง สิ่งที่เราชอบรักและศรัทธา คนที่เรารัก ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาต้องเหมือนเรา

เราจึงได้พบเห็นคนไข้ ที่ตัวเองเป็นหมอ ลูกก็เป็นหมอ หากแต่ปัญหาของตัวเองคือมะเร็ง มาถึงระยะสุดท้าย เรียกได้ว่า รอนับวัน การปรึกษาระหว่าง แม่ลูก ก็เห็นตรงกันว่า ลองใช้แนวทางของแม่ชีเมี้ยนดู

วันนี้ของหมอ นับจากวันที่บทสรุปว่าหมดหนทาง รอนับวัน ผ่านมาสองปี หมอยังอยู่ อาการปวดไม่มี สุขภาพแข็งแรงขึ้น จนอยากให้ลูกสาวที่เป็นหมอเช่นกันได้สัมผัสบ้าง

หากแต่สถานะของหมอลูกสาว ไม่เอื้ออำนวย แม้นจะเห็นผล และสนับสนุนให้แม่เดินทางนี้ ตัวเองก็ไม่สามารถเดินตามได้ เพราะถูกจำกัดด้วยอาชีพที่ทำอยู่

หมอผู้แม่ก็ต้องทำใจ สิ่งที่ทำได้ก็คือ ความคิดที่ว่า ลูกยังมีเวลา โรคที่เป็นยังเป็นแค่จุดเริ่ม ที่สำคัญ ก็ต้องหาจุดลงตัวทั้ง อาชีพและสุขภาพ ให้เจอเสียก่อน

หรือที่ร้ายกว่า อาทิเช่น เจ้าหน้าที่บางท่านเล่าให้ฟัง นั่นคือ ตัวเขาเองรอดจากโรคร้ายคือมะเร็ง ที่หมอวินิจฉัยว่า อย่างมากก็ไม่เกิน ๓ เดือน นี่ก็ผ่านมาเกือบ ๖ ปีแล้ว หากแต่ภรรยา กลับไม่ชอบแนวทางนี้เลย แม้จะได้สัมผัส ได้เห็นตัวเขาเองก็ตาม

ชนกลุ่มน้อย ที่เชื่อพระภูมี ต้องทำใจ และเข้าใจว่า สิ่งนี้เรียกได้ว่า "ชีวิตใคร ชีวิตมัน" เลือกกันเอาเอง โดยอาศัยสติที่พระภูมีทรงทิ้งไว้ให้คือ "รู้รักษาตัวรอด เป็นยอดคน"

อย่านำชีวิตตนไปผูกติดกับใคร หลวงพ่อนิพนธ์จึงมักกล่าวว่า เมื่อผูกติดแล้ว หากคนที่เป็นผู้นำ นำไปถูกก็ดีไป หากนำไปผิด ก็เสียไปทั้งครอบครัว

คนที่มาใช้แนวทางนี้ จึงอาจมีภาระหรือเหตุที่ต้องเผชิญ อีกอย่างหนึ่ง ที่ไม่เหนื่อยกายแต่เหนื่อยใจ นั่นคือ ต้องต่อสู้กับความคิดที่ต่างกันของคนในครอบครัว

ประโยคอมตะที่มักได้ยินบ่อยๆ ก็คือ "มันบ้าไปแล้ว" แล้วตามมาด้วยเหตุผล นานา เช่น เดี๋ยวนี้เขาไปดาวอังคารแล้ว หมอสมัยนี้เขาเก่ง เครื่องมือก็ทันสมัย ...

หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า คนที่มาใช้เส้นทางนี้ จึงเรียกได้ว่าคนบ้า หากแต่สิ่งที่มาทำ มันมีต้นแบบมาจากพระภูมี

เมื่อผลสุดท้ายของแต่ละคนมาถึง คนที่มีสุข ก็คือคนที่บ้าตามพระภูมี นั่นเอง จนเกิดวลี ที่ว่า "หัวเราะทีหลัง ดังกว่า"

หากแต่ในปัจจุบัน เราท่านชนกลุ่มน้อย ก็ต้องเจียมตน ก้มหน้าก้มตาทำ รอผล และอดทนกับคำเสียดสีนั้นก่อน ก็กว่าจะถึงประตูสวรรค์ มันต้องผ่านนรกก่อน นี่นา