ไม่อยากเป็นแผล

หลายครั้งที่ได้ยินคนไข้ โดยเฉพาะที่เป็นผู้หญิง อยากให้แผลที่เป็นหายเร็วๆ

หากแต่ในความเป็นจริง ในบางครั้ง ร่างกายก็ต้องอาศัยแผลนั้นเป็นทางระบายสิ่งที่เป็นโทษกับร่างกาย ออกเสีย

เมื่อเป็นเช่นนั้น บางคนอาจไปขอยามาทาเพื่อให้แผลปิด แต่พอสักพัก แผลก็ปะทุอีก ไม่หายสักที ก็ด้วยเหตุดังกล่าว

ความอยาก กับ ความจริง มันสวนทางกัน

ในขณะที่ร่างกายต้องการที่ระบาย แต่ใจอยากให้แผลหาย

จนมีหลายคนหยุดทานสมุนไพรไปเลย เพราะไม่อยากเป็นแผล ที่ให้ความรำคาญ เพราะน้ำเหลือง และอาจส่งกลิ่น

ก็คงต้องชั่งกัน ระหว่าง ยอมเป็นแผล แล้วหายขาด กับให้แผลหาย แล้วเก็บโรคไว้ในตัว

สังเกตุง่ายๆ หากพิษหรือโทษมันหมด แผลที่หายก็จะหายขาด ไม่กลับมาปะทุอีก หากยังปะทุอีก นั่นแสดงว่า ของที่เป็นโทษยังไม่หมดจากร่างกาย

ในอดีตมีคนไข้ที่เป็นมะเร็งอัณฑะ เมื่อทานสมุนไพร ร่างกายได้ปะทุและเกิดแผลบริเวณง่ามขา และทุกวันจะขับเลือดเสียออก ประมาณกระโถนเล็กๆ อาการเป็นลักษณะนี้ประมาณเดือนหนึ่ง แผลจึงหาย

การเป็นแผล จึงไม่ใช่เรื่องเลวร้าย เพราะแนวทางสมุนไพร ต้องขับเชื้อออกไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง หากร่างกายเลือกการเป็นแผล ย่อมเป็นทางที่ดีที่สุด เพราะหมอที่ดีที่สุดก็คือตัวของเราท่านนั่นเอง ใครจะรู้ดีไปกว่าตัวของเรา