โรคใหม่มาแรงของคนไทย

เมื่อธรรมของพระภูมีที่ดูเหมือนกระจายไปทั่วผืนแผ่นดินไทย หากแต่ความจริงแล้ว มีแต่สัญญลักษณ์ ส่วนธรรมจริงๆ ถูกกลบฝังไปเสียสิ้น

ผลก็คือ การขาดเสียซึ่งภูมิต้านทาน โดยเฉพาะกับโรคใหม่ที่กำลังระบาดไปทั่วแผ่นดินไทย ที่เรียกกันว่า โรคแห่งความเกลียดชัง

โรคอันนี้ดูน่ากลัวยิ่งกว่าโรคใดๆที่เป็น เพราะทุกโรคล้วนมีผลเฉพาะตน หากแต่เมื่อติดเชื้อโรคร้ายนี้แล้วไซร้ คาดคะเนไม่ได้เลยว่า ผลของความฉิบหายจะมากน้อยสักเพียงใด

ย้อนประวัติศาสตร์ แค่คนๆเดียวที่ติดโรคร้ายนี้ ทำให้คนยิวหลายล้านคน ต้องตาย อีกหลายสิบล้าน ต้องบ้านแตก หนีกระเซิง กระจายไปทั่วทุกมุมโลก

พุทธบริษัทของพระภูมี หรือผู้ศรัทธาในพระพุทธศาสนา ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะทำตนเยี่ยงนั้น ด้วยผลอันนั้นให้ทุกข์แก่ผู้อื่นอันมหาศาล

พระภูมีบัญญัติทางสายกลาง นั่นคือ ดีไม่เอา ชั่วไม่เอา ทุกสรรพสิ่งปล่อยให้เป็นไปตามกรรมลิขิต

เฉกเช่นพุทธประวัติของพระโคดม ที่ทรงโปรดไปห้ามญาติที่ยกทัพกันมา เพื่อแย่งแม่น้ำ จนเป็นที่มาของปางห้ามญาติ เมื่อห้ามแล้วไม่ฟังก็ต้องอุเบกขา หลบตนออกมา ไม่เข้าด้วยฝ่ายใด

หลวงพ่อนิพนธ์จึงมักยกตัวอย่าง ทนายหญิงท่านหนึ่งที่เป็นโรคมะเร็งตับ หมอบอกต้องเสียค่าใช้จ่าย ๑ ล้านบาทในการรักษา แต่ด้วยความที่ไม่มีเงิน จึงเลือกที่จะมารักษาที่ชมรม

หลวงพ่อนิพนธ์รับไว้ จนเธอหายเป็นปกติ แต่ด้วยความที่นิสัยเธอไม่ชอบความไม่เป็นธรรม ทำให้เธอขอลาไปเข้าร่วมกับฝ่ายการเมืองฝั่งที่เธอชอบ

หลวงพ่อนิพนธ์จึงมักสอนเธอว่า กำลังที่ได้มา ชีวิตใหม่ที่เกิด หาควรทำเช่นนั้นไม่ เพราะควรที่จะมีไว้เพื่อให้สุขแก่ผู้อื่น สิ่งที่เธออยากทำนั้น เป็นธรรมดาของโลก เป็นกรรมที่คนไทยต้องประสพ ไม่ควรไปยุ่งเกี่ยว จะชอบหรือไม่ ก็ต้องวาง เดินทางสายกลางของพระภุมี

หลังจากหายไปเป็นปี เธอก็กลับมาหาหลวงพ่อนิพนธ์ ด้วยอาการของโรคใหม่ที่ปรากฎขึ้น

หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า หลักของพระภูมี ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด การเป็นโรคมาในครั้งแรก ถือว่าเป็นผู้ไม่รู้ศาสนา ผลของความผิด จึงพอบรรเทารักษาได้

หากแต่การเกิดโรคครั้งหลัง แม้นไม่หนักเหมือนครั้งแรก หากแต่เมื่อปรากฎ ก็ยากที่จะหยุดยั้งเยียวยา เพราะเกิดจากการกระทำที่รู้แล้ว แต่ยังทำผิดอีกนั่นเอง

หลวงพ่อนิพนธ์จึงฝากเตือนว่า ควรทำตนอุเบกขา ไม่เข้ากับฝ่ายใด เดินสายกลาง แล้วทำตนให้สุขแก่ผู้อื่น อย่าให้โรคความเกลียดชัง เบียดเข้ามาได้

นี่แหละที่เรียกว่า บ้านเมืองเรายุคนี้ มันมีแต่พระพุทธเต็มบ้านเต็มเมือง หากแต่ไร้ซึ่งพระธรรมคำสอน ที่จักนำมาวิรัชตน รัดกิเลสนิสัยของตน

ผลก็คือ ความทุกข์ที่จักกระจายไปทุกหย่อมหญ้า เป็นโรคที่ร้ายแรง น่ากลัวกว่าโรคใดๆ