อุปสรรคใหญ่

คนไข้ส่วนใหญ่ มักจะพิจารณาความหนักเบาของโรคที่เป็น จากผลการวินิจฉัยของหมอ จากห้องแลป แล้วก็ตัดสินความยากง่ายในการรักษาตน ตามนั้น

หากแต่ในแนวทางสมุนไพรของพระภูมี ที่แม่ชีเมี้ยนนำมา หาเป็นเช่นนั้นไม่ ด้วยมุมมองที่ต่างกันอย่างสิ้นเชิง ในความหนักเบาของโรคที่เป็น

หลวงพ่อนิพนธ์ มักกล่าวเสมอว่า พระภูมีทรงตรัสว่า โรคเป็นตัวแทนแห่งกรรม ด้วยเหตุนี้ สิ่งที่เป็นอุปสรรคใหญ่ จึงไม่ใช่โรค แต่เป็นกรรมของบุคคลนั้นๆ นั่นเอง

และด้วยกรรมนี้เอง ทำให้เป็นกำแพงสร้างอุปสรรค ในการเข้าถึงเหตุและผล เพราะมันฝังลึกกลายเป็นนิสัย สันดาน ที่แก้ได้ยาก โดยเฉพาะ ความเชื่อของแต่ละบุคคล ที่ยึดถือกันมาอย่างแนบแน่นยาวนาน

สิ่งเหล่านี้ ก่อให้เกิดพฤติกรรมที่เสียหายร้ายแรง ดังคำโบราณที่ว่า กินบนเรือน ขี้รดบนหลังคา

คำแนะนำที่หลวงพ่อนิพนธ์ให้ นั่นคือ ควรจักวางความคิด ความเชื่อ ในสิ่งต่างๆ ลง แม้นเพียงชั่วคราวก็ยังดี ในระหว่างรักษาฟื้นฟูตน เมื่อหายดีแล้วจักกลับไปทำ ไปเชื่อแบบเดิมก็ไม่ว่ากัน

ตัวอย่างที่หลวงพ่อนิพนธ์มักยกมาให้ฟังเสมอ อาทิเช่น พ่อเลี้ยงเชียงใหม่ ที่นอนในเตียงห้องไอซียู ร.พ.สวนดอก ภรรยาทราบข่าว ก็นำสมุนไพรไปกรอก จนฟื้น และออกจาก ร.พ. มาฟื้นฟูตน จนแข็งแรง แล้วขอลาไป บอกว่าจะไปทำธุระด่วน

พฤติกรรมที่หลวงพ่อนิพนธ์เห็นเสมอ นั่นคือ เมื่อทานสมุนไพรก็หันไปหาสิ่งที่ตนเคารพ ทางเหนือ จวบจนสามเดือนที่ขอกลับบ้านไป ภรรยามารายงานว่า สามีกลับไปนอนที่เตียงเดิมของ ร.พ.สวนดอก แล้ว อยากจะขอสมุนไพรไปทานอีกครั้ง

แล้วเรียนว่า ธุระที่ขอไปทำ คือการไปแก้บน ในวัดที่สามีเคารพ นับถือ ด้วยคิดว่า เป็นสิ่งที่ทำให้สามีหายนั่นเอง

บทสรุป ของคำสอน จึงเน้นพฤติกรรม ว่าสิ่งใดไม่ควรทำ สิ่งใดควรทำ และเป็นปัจจัยหลัก ที่จักชี้ผลในการทานสมุนไพรว่าจะไปถึงฝั่งหรือไม่ หาใช่อาการที่เป็นไม่

นี่จึงเป็นมูลเหตุว่า เราท่านมาฟังอะไรจากหลวงพ่อนิพนธ์ ก็มาฟังเรื่องกรรม เรื่องบุญ ว่ามันเกิดจากพฤติกรรมอะไรของเรา ที่มี หรือ ขาด ไปนั่นเอง เพื่อเปลี่ยนให้เข้าร่องเข้ารอยของพระภููมีนั่นเอง

เมื่อหยุดทำสิ่งผิด มาทำสิ่งถูก กรรมใหม่ไม่มี สร้างบุญมาล้างกรรมเก่า แล้วทานสมุนไพร อยากรู้นัก โรคอะไรมันจะเหลือ

กลัวก็แต่ พูดสักเท่าไร มันก็ไม่เปลี่ยน ให้หัดความสงบ ก็จะคุย จะแชท จะอ่านหนังสือพิมพ์ ให้สร้างพฤติกรรมช่วยหรือให้สุขผู้อื่น ก็ไม่เอา แต่เก็บรักษานิสัย ไม่สนใคร ขอข้าก่อน เบียดเสียดแย่งชิง เข้าแถวไม่เป็น รอไม่ได้ เสียอย่างอื่นเสียได้ เสียเงินซื้อพริกไทยให้คนอื่นทาน ไม่เคยคิดในสมอง เจอคนอย่างนี้เข้า แม้นโรคจะไม่สาหัส อย่าว่าแต่หลวงพ่อนิพนธ์เลย แม้นพระภูมีมาเอง ก็ต้องส่ายหน้ายอมแพ้ ... แม้นธรรมจะสูงส่ง สมุนไพรจะดีเลิศ ก็ช่วยอะไรไม่ได้เลย ..