ของขวัญ

การไปเยือนพม่าในช่วงวันศุกร์ที่ผ่านมา เพื่อดูแหล่งสมุนไพรนั้น สร้างความยินดีแก่นายอำเภอของฝ่ายพม่ายิ่งนัก

ด้วยเห็นว่าเป็นประโยชน์แก่คนของเขาอย่างยิ่ง ความรู้สึกอย่างหนึ่งจึงบังเกิดขึ้นในใจ นั่นคือ อยากให้ของขวัญเป็นสิ่งตอบแทนในน้ำใจของหลวงพ่อนิพนธ์

หากแต่เมื่อมองไป สภาพของตัวอำเภอเอง ยังเป็นบ้านไม้หลังคามุงจากอยู่เลย ก็ไม่รู้ว่าจักให้สิ่งใดดี

จนในที่สุด จึงจัดน้ำผึ้งมาให้แก่หลวงพ่อนิพนธ์ ด้วยเหตุที่ว่า ปกติยามใดที่ทหารว่าง นายอำเภอก็อนุญาติให้เหล่าทหารไปหาของป่า ตีผึ้ง เพื่อเป็นรายได้ของทหารเหล่านั้น

สิ่งของที่ดูธรรมดา จนนายอำเภอหวั่นใจว่าจะดูไร้ค่าสำหรับหลวงพ่อนิพนธ์ หากแต่เมื่อหลวงพ่อนิพนธ์รับมา แล้วเปิดทดสอบดู กลับยิ้มด้วยความดีใจ เพราะมันเป็นน้ำผึ้งแท้ๆ ที่มีคุณค่ากับการนำมาทำสมุนไพรอย่างยิ่ง หาในประเทศไทยไม่ได้แล้ว

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวกับนายอำเภอว่า ให้แจ้งแก่ทหารว่า น้ำผึ้งทั้งหมดที่หามาได้ ไม่จำเป็นต้องนำไปขายที่ไหน เพราะท่านจักรับซื้อไว้ทั้งหมด

ของขวัญเล็กๆ จึงกลายเป็นเรื่องที่น่ายินดี ที่ในอนาคต ยาลูกกลอนน้ำผึ้ง ก็จักได้น้ำผึ้งแท้ เดือน ๕ ที่มีสรรพคุณเต็มที่ มาเป็นส่วนผสม สำหรับเราท่านชาวไทยกรุณา

มองแล้วสะท้อน ผู้บริหาร ของพม่า ที่ถูกมองว่าบ้านป่าเมืองเถื่อน กุลีกุจอ ตื่นเต้น ที่ได้ทำให้คนของเขา อยู่ดีกินดี แม้นแต่เขตทหารพม่า และทหารกะเหรี่ยง ยังยอมตกลงกัน ในกิจกรรมของหลวงพ่อนิพนพ์ ... หันกลับมามองบ้านเราเมืองเรา ... ไม่รู้จักแบ่งพวก แบ่งสี กันไปถึงไหน ...