เชื่อใครดี

ความเชื่อที่สะสมไว้ในตัวตน จะถูกแสดงออกเมื่อยามที่ชีวิตตกอยู่ในวิกฤต

แลเมื่อนั้น ทุกคนก็จะทุ่มเททำตามความเชื่อของตน พร้อมกับวาดฝันว่าสิ่งที่ตนเชื่อ จะช่วยให้รอดพ้นจากวิกฤตอันนั้นได้

สิ่งที่น่าเสียดาย ที่แม่ชีเมี้ยนทรงตรัสก็คือ สิ่งที่มนุษย์ยึดถือโดยส่วนใหญ่นั้น ไม่มีจริง ไม่มีตัว ไม่มีตน และที่สำคัญไม่มีอำนาจ ด้วยเหตุเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น อุปโลกขึ้น ดังนั้น เมื่อถึงเวลาวิกฤต จึงไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย

หากแต่สิ่งที่มีจริง คือ พระพุทธเจ้า ก็บิดเบือน ศาสนาทำ เป็นศาสนาขอ กราบไหว้แต่พระพุทธเพื่อขอพร ไม่มีผู้ใดเอ่ยอ้าง ที่จะใช้ธรรมของพระภูมี น้อมนำมาปฏิบัติเพื่อช่วยตน

และจุดสำคัญที่หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ให้เห็นว่า คือความจริง ที่ว่า มนุษย์เป็นไปตามกรรม

เมื่อสิ่งเหล่านี้ถูกบิดเบือน และปกปิด เวลาช่วย ก็กล่าวอ้าง คนโน้นช่วยได้ คนนี้ช่วยได้ วิธีนั้นช่วยได้ แต่เวลาที่ตาย ก็อ้างอีก ...

โดยเนื้อแท้ของเรื่องกรรม จึงถูกปกปิดไม่ว่าจากคนทั่วไป หรือแม้กระทั่งพระ ก็ไม่ยืนยัน เน้นย้ำ

เมื่อความคิดถูกมอมเมา การแก้ปัญหาที่ง่าย ก็กลายเป็นเรื่องยาก และก่อความเสียหายอันมหาศาล

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงมักยกตัวอย่าง โรคบางประเภท อันเป็นโรคที่มาเพื่อการทรมาน ไม่ได้มาเพื่อฆ่า ดังนั้น คนที่เป็นโรคประเภทนี้ เมื่อเกิดอาการ ไม่ว่าจะรุนแรงสักฉันใด แม้นจะไม่มีใครช่วย สภาพร่างกายก็ต้องฟื้นกลับมา เพื่อดำรงอยู่และรับทัณฑ์ทรมานอันนี้ต่อไป

โรคอัมพฤกต์ ที่เป็นแล้วร่างกายก็ฟื้นตัว ถึงรอบใหม่ ก็ทรุดอีก แล้วก็ฟื้นอีก เป็นดั่งลูกบอลที่ตกพื้น แล้วกระดอนขึ้น การฟื้นก็อุปมาเหมือนความสูงของลูกบอล ที่มีแต่น้อยลง สภาพการฟื้นที่น้อยลงเรื่อยๆ ก็รอจนกว่าจะไม่กระดอน นั่นคือ หมดอายุขัยนั่นเอง

คนที่มีอาการชัก ก็เฉกเช่นกัน รวมไปถึง คนที่เป็นหอบหืด ด้วย

คนที่ไม่เคยสัมผัส แลก็ถูกการโฆษณา การชวนเชื่อ มอมเมา กลายเป็นโรคที่เป็นไม่น่ากลัว แต่โรคใหม่คือปอดแหก กลับน่ากลัวกว่า

ตัวอย่างล่าสุดที่เพิ่งเกิด ก็คือ คนไข้สาวเพิ่งจบปริญญาได้ไม่นาน เป็นโรคหอบหืด รุนแรง พ่อและแม่จึงได้พามาหาหลวงพ่อนิพนธ์

อยู่มาวันหนึ่ง อาการลงแดงของเธอปรากฎขึ้น ลักษณะดูแล้วรุนแรง หายใจได้ลำบาก พ่อแม่และญาติได้นำส่งโรงพยาบาลดัง

โรงพยาบาลแจ้งแก่พ่อแม่ว่า หมอแจ้งว่า คนไข้ต้องเข้าห้องพิเศษเฉพาะโรค ค่าห้องคืนละ ๔,๕๐๐๐ บาท ไม่รวมค่าหมอ ค่ายา

ด้วยเห็นอาการที่หายใจลำบากของลูก และคิดว่าวิกฤต ก็ตัดสินใจตกลง หมอมาดูอาการ แล้วฉีดมอร์ฟีน และใช้ยาเพื่อขยายหลอดลม แต่ทำอย่างไร คนไข้ก็ไม่ดีขึ้น

พ่อแม่คนไข้ จึงได้โทรศัพท์มาปรึกษาหลวงพ่อนิพนธ์ หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า ก็ลองตัดสินใจดู ถ้าเชื่อท่าน ก็ให้กลับไปบอกลูกว่า ให้ทำใจให้สบาย อย่าวิตก เพราะสิ่งที่เกิดไม่ใช่มาเพื่อฆ่าเรา การที่เราวิตก จะทำให้กล้ามเนื้อเกิดความเครียด เกร็ง และเกิดอาการบีบหลอดลม ไม่ยอมคลายตัว

แล้วให้พ่อแม่เตรียมพัดลมเล็กๆ เป่าอากาศสวนปากและจมูก เพื่อช่วยหายใจ

แล้วให้ออกจากโรงพยาบาลทันที เพราะยาเคมีที่ได้รับ จะทำให้ร่างกายไม่สามารถช่วยตัวเองได้

ในตอนแรกหมอไม่ยอม และยืนยันที่จะให้คนไข้พักอยู่ที่ ร.พ. อย่างน้อยสามวันก่อน เพื่อดูอาการ แต่เมื่อพ่อแม่คนไข้ยืนยัน หมอจึงให้เซ็นต์ชื่อยินยอมไม่เอาความ หากเกิดอะไรขึ้น

คนไข้เริ่มคลายวิตก และถูกส่งมาพักฟื้นยังชมรม โดยอาการเริ่มดีขึ้น การเกร็งและบีบตัวของหลอดลมเริ่มผ่อนคลาย หายใจได้สะดวกขึ้น โดยไม่ต้องใช้สิ่งใดเลย นอกจากนอนนิ่งๆ ทำใจ และพัดลมตัวเดียว

หลังจากผ่านวิกฤต พักฟื้นด้วยสมุนไพรสองสัปดาห์ หลวงพ่อนิพนธ์ก็ให้คนไข้กลับบ้านไปทำงานได้ตามปกติ

หลายต่อหลายคน โดยเฉพาะคนที่มีอาการชัก ก็เฉกเช่นเดียวกัน แค่อาศัยการนวดไม่ให้เกิดการเกร็ง จนตะคริวขึ้น การกัดลิ้น และรอเวลาที่ร่างกายต่อสู้

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวว่า จะรบชนะ ต้องรู้เขารู้เรา จึงมีโอกาส

ความเชื่อที่มี จึงขึ้นกับว่า มาจากเหตุและผล ประเภทใด เพราะ สิ่งถูก เมื่อทำ ผลถูกย่อมปรากฎ สิ่งผิด เมื่อทำ ผลผิดย่อมปรากฎ การแก้ไขในยามวิกฤต ก็อาศัยซึ่งความเชื่อเป็นแนวปฏิบัติ ผลที่ได้ก็ย่อมคาดได้ ว่าเป็นเพราะเราเชื่อใคร จึงรอดหรือไม่รอด