ยอม

สิ่งที่ไม่ชอบ จนเรียกได้ว่าไม่เคยอยู่ในความคิด ไม่เคยชายตาแลมอง

วันหนึ่ง เมื่อถึงที่สุด สิ่งที่คิดว่าพึ่งได้ ผลปรากฎว่าเป็นเพียงความฝัน สิ่งที่ไม่เคยคิด ก็ต้องกลับนำมาคิด อีกครั้ง

เมื่อครั้ง หลวงพ่อนิพนธ์เปิดการรักษาที่บ่อพลอย ใช้เวลาไม่นาน ผู้คนก็หลั่งไหลกันมาใช้บริการ

ผลกระทบที่เกิด นั่นคือ ร้านขายยาในละแวกนั้น ขายไม่ได้เลย จนต้องจ้างรถกระจายเสียง มาประกาศว่า มีผู้ที่ทานสมุนไพรแล้วปรากฎอาการ กัดไส้ขาด จนเสียชีวิต

หากแต่ แม่ของเจ้าของร้าน ผู้ซึ่งป่วยเป็นอัมพฤกต์ ได้กล่าวกับลูกชายว่า การทำให้เช่นนี้ ทำให้แม่ไปรักษาไม่ได้

ความที่อยู่กับยามานาน และความรักที่มีต่อแม่ ในที่สุดเขาก็ต้องยอมเลิกกิจการขายยาทิ้ง เปลี่ยนไปขายของชำแทน แล้วพาแม่ที่เป็นอัมพฤกต์มานาน ไปรักษาที่สำนักบ่อพลอย จนแม่ของเขากลับมาเดินได้ปกติ

เฉกเช่นกัน ตอนนี้มี พ.ญ.ท่านหนึ่ง ที่มีอาการ กระดูกทับเส้น เดินไม่ได้ ต้องนั่งรถเข็น และมีปัญหาด้านตา ใช้วิธีทางการแพทย์จนท้ายที่สุด หมอผู้ให้การรักษาก็กล่าววาจาอมตะ

สภาพความจริงที่ปรากฎ ทำให้สิ่งที่ไม่เคยคิดในหัว นั่นคือสมุนไพร ก็กลายมาเป็นทางเลือกของเธอ

จาก คนที่เศร้าซึม เดินไม่ได้ ตามืดบอดสนิท เพียงแค่สามอาทิตย์ ความร่าเริงก็ได้กลับมาอย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อตาของเธอเริ่มเห็นเงาแล้ว

สมุนไพรของแม่ชีเมี้ยน กำลังพิสูจน์คุณค่าของตน ให้ประจักษ์ แม้จะเป็นไก่รองบ่อน ที่ไม่เคยถูกเลือกเป็นอันดับต้นๆ ในการรักษา ไม่ว่าผู้ใด

แต่ถ้าหากวันใด ที่ยอมเปิดใจ จะพบว่า เส้นทางนี้แม้จะเดินด้วยความยากลำบากกว่าทุกทาง แต่ปลายทาง ไม่เป็นเส้นทางตัน หากยังเป็นเส้นทางที่งดงามอย่างยิ่ง ให้คุณค่ามหาศาล

ว่าแต่ว่า ส่วนใหญ่กว่าจะยอมมาเดิน ก็แทบจะไม่เหลือเวลาแล้ว