ภาพที่เราท่านเห็น นั่นคือการพูดสดทุกครั้ง ทุกรอบ ทุกสัปดาห์
หลวงพ่อนิพนธ์ ได้อรรถาธิบายประเด็นนี้ว่า ก็เพราะธรรมของพระพุทธเจ้า เป็นธรรมเป็น จึงมีอายุขัย
เมื่อเลยอายุขัย นั่นก็คือ หมดซึ่งอำนาจ แม้นคำกล่าวจะเช่นเดิม คนที่ปฏิบัติ ก็ยังทำเหมือนเดิม หากแต่ผลที่ได้ไม่เหมือนเดิมแล้วนั่นเอง
ธรรมเป็น จึงมีลักษณะเป็นเรื่องเฉพาะหน้า แลเมื่อจบ ก็สิ้นไป เมื่อเวลาเปลี่ยน นั่นคือ กรรมที่บังเกิดเปลี่ยนไป ธรรมก็เปลี่ยนตาม จึงมีลักษณะหมายถึง การชิงไหวชิงพริม ซึ่งกันและกันนั่นเอง
หลวงพ่อนิพนธ์ได้ยกตัวอย่างให้ฟังว่า สมมุติว่าเราไปด่าว่าคนผู้หนึ่ง และบังเอิญคนผู้นั้นมีธรรม จึงมีสติ เมื่อเราไปด่าว่าเขา เขาเกิดอารมณ์โกรธชั่วครู่ แล้วใช้สติธรรมข่มความโกรธนั้นลงได้ การด่าว่าของเราในครั้งแรกนี้ ก็ถือว่าเราเป็นเหตุ ทำให้คนผู้นั้นข่มกิเลสได้ ผลที่เราได้จึงเป็นบุญ อันเกิดเนื่องจากการทำได้ของคนมีธรรมคนนั้น
เมื่อคนมีธรรมคนนั้น ทำนิสัยไม่โกรธได้แล้ว เราก็ยังไปด่าว่าเขาอีกเป็นครั้งที่สอง ผลที่เราทำ กลายเป็นเหตุให้ผู้อื่นทุกข์ อันจะเป็นบาปย้อนกลับมาหาเราให้ทุกข์เช่นกัน
พระพุทธเจ้า จึงกำหนดวันพระขึ้น เพื่อที่จะให้คนมาฟังธรรม และรับธรรมไปปฏิบัติ อายุขัยของสิ่งที่ฟัง ก็มีอายุหนึ่่งสัปดาห์ สิ่งที่ทำในวันพระ ก็จะคุ้มครองตนได้หนึ่งสัปดาห์ พอครบอายุขัย ก็มาฟังใหม่ ก็จะได้รับวินัยข้อใหม่ไปทำ จึงเรียกว่า ธรรมเป็น
หากแต่จะยึดถือ ธรรมตาย คือทำตามคำเดิมไปตลอด เพราะถือว่าพระภูมีตรัส ก็จะกลายเป็นกรรมดี หาใช่บุญไม่
หลวงพ่อนิพนธ์ จึงแยกให้ฟังว่า บุญต่างจากกรรมดี กรรมชั่ว ตรงที่มันใช้ซื้อบาปที่ทำมาได้นั่นเอง
เราจึงเห็นคนที่มีกรรมดี มี ลาภ ยศ สมบัติ หากแต่ใช้แก้ปัญหาที่เกิดกับสังขารไม่ได้เลย เพราะกรรมดีมันซื้อบาปไม่ได้นั่นเอง ภาพที่คนรวยขึ้นรวยขึ้น แต่สภาพร่างกายกับทรุดลง ก็เป็นด้วยเหตุนี้เอง
แม่ชีเมี้ยน จึงให้เป็นวินัย ที่ต้องมาทุกสัปดาห์ เพื่อมาฟังแล้วนำไปปฏิบัติ
สิ่งที่เห็นได้ชัด และมีผลเด่นชัด ที่หลวงพ่อนิพนธ์มักกล่าวเสมอนั่นคือ "ต่อให้มากราบแม่ชีเมี้ยนทุกวัน หากแต่วันงานของท่านไม่มา การทำนั้นก็ไร้ค่า"
เราจึงได้เห็นคนป่วยที่หายโรคแล้ว กลับมาในวันงานของแม่ชีเมี้ยนอย่างมากมายนั้นเอง
การได้ฟัง จึงมีความหมาย แม้นจะจับใจความได้เพียงประโยคเดียว แล้วนำไปปฏิบัติ หลวงพ่อนิพนธ์ก็กล่าวว่า เพียงพอต่อการรอดแล้ว
ท่านจึงมักให้สติว่า มีบุญย่อมดีกว่า กรรมดี หากแม้นไม่มีโรคภัย หรืออันตราย บุญนั้นก็แปลงเป็นกรรมดีให้เราได้เสวย
เราท่านจึงมักได้ยินท่านพูดเสมอ กิจการของเรา เมื่อคนมามากเท่าไร เปิดลิ้นชักดู แม้นไม่มีเงินสักแดงเฟื้อง หากแต่มีเงินบุญอยู่เต็ม ซึ่งดีกว่าเงินมากมายนัก
แม่ชีเมี้ยน จึงให้ท่าน มายุยงปลุกปั่น คน ให้หาบุญ มาคุ้มครองตน กิจการที่ให้มาทำ จึงอาศัยคุณธรรม เป็นพื้นฐาน ผลที่ได้ จึงเรียกว่า กิจการบุญ
