อันตำนานของพระภูมีที่กล่าวถึงการสืบทอดกันมาของพระพุทธเจ้าในแต่ละยุค จนมาถึง ยุคหลังๆ ที่ยังมีให้ศึกษา คือ พระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์
คงไม่คิดจะไล่ชื่อให้ดู หากแต่ในตำนานนั้น เรียกยุคหลังสุดว่า "ภัทรกัปล์" อันหมายถึงพระพุทธเจ้าที่อุบัติขึ้นแล้ว ๔ พระองค์ ได้แก่ พระกุสันโธ พระโคนาคม พระกัสปะ และพระโคดม รวมถึงพระพุทธเจ้าองค์ใหม่ที่จะอุบัติ นั่นคือ พระศรีอารย์
ด้วยรอบของการอุบัติพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ เพื่อมาสังคายนาศาสนา มีรอบ ๒๕๐๐ ปี นั่นหมายความว่า ช่วงปลายสมัยของพระพุทธเจ้าองค์ก่อน ต่อเชื่อมกับพระพุทธเจ้าองค์ใหม่ สภาพของมนุษย์ ต้องประสพชะตากรรม จากกรรมที่ทำมาอย่างร้ายแรง นั่นคือ เกิดอาเพท ทั่วไป แล้วจึงมีพระพุทธเจ้ามาดับยุคเข็ญ
หยิบมาเล่าให้ฟัง เพราะไม่เคยได้ยินพระอื่นใดในประเทศนี้ ชี้ให้เห็น และหลวงพ่อนิพนธ์กล่าวเสมอว่า กิจกรรมที่ทำ นี่แหละแนวทางของพระภูมีที่แท้จริง เป็นการทำเพื่อเตรียมตัวรับพระพุทธเจ้าองค์ใหม่ พร้อมกับทำเพื่อป้องกันเหตุที่จะพึงเกิดนี้
หลายคนกำลังรอนวัตกรรมใหม่อย่างใจจรดใจจ่อ และปลื้มกับเทคโนโลยีนั้นๆ หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า สิ่งที่เป็นสาระน่ารู้ เพื่อเตรียมตัวรับมือ กลับไม่รู้
และเมื่อหายนะมาถึง ทางรอดก็อยู่ไกล จะกลับตัวก็ไม่ทัน จึงเป็นเรื่องน่าเสียดาย ที่กล่าวกันว่า เมื่องไทยเป็นเมืองพุทธ แต่ไม่รู้เรื่องนี้เลย
ตื่นตัว และมาทำตัวรอพระพุทธเจ้าที่กำลังจะอุบัติ ดีกว่าไหม ... เอาตัวรอด จากเหตุที่กำลังจะมา ... ไม่ต้องรอหมอดูมาทำนายหรอก เพราะมันพิสูจน์มาทุกยุคทุกสมัยของพระภูมีแล้ว
เพราะมียุคเข็ญ ทุกยุคจึงต้องมีพระพุทธเจ้ามาอุบัติเพื่อสอนให้คนทำตาม ดับยุคเข็ญ.... หวังพึ่งเทคโนโลยี่หรือ ... ประเทศนั้นๆมันยังเอาตัวไม่รอดเลย
มารอดูกัน ... ว่าเพ้อเจ้อ .... หรือ เรื่องจริง ....
