ใกล้เกลือกินด่าง

คนไข้ท่านหนึ่งเป็นคนพื้นเพแถวชมรมคนรักสุขภาพนี้เอง แต่เพิ่งจะได้มีโอกาสเข้ามาเป็นสมาชิก และมาวันนี้ก็ได้กลายมาเป็นจิตอาสา ได้เล่าข้อสังเกตของเขาให้ฟัง

เขากล่าวว่า สิ่งที่เขาเห็นในหมู่คนที่มา โดยเฉพาะเหล่าจิตอาสา เป็นที่น่าสังเกตสำหรับเขาคือ คนเกือบทั้งหมด ล้วนแล้วแต่เป็นคนต่างถิ่น บางคนมาจาก เหนือสุด ก็มี ใต้สุดก็มี ทางอีสานก็เยอะ ล้วนแล้วแต่มาจากที่ไกลๆ

และเมื่อเหลียวแลมองหาคนพื้นที่ หรือ ที่อยู่ใกล้เคียงกับชมรมกลับหาได้ยากยิ่ง

เขาจึงวิเคราะห์ให้ฟังว่า คงเป็นเพราะคนพื้นที่ไม่ยอมรับในตัวหลวงพ่อนิพนธ์ และมักได้ยินเสมอว่า ก็เป็นคนเหมือนกันทำไมต้องทำตัวให้คนอื่นไหว้

คำพูดนี้ เราก็ได้ยินได้ฟัง จากคนไข้บางคนกล่าวเช่นกัน

หลวงพ่อนิพนธ์เล่าอดีตสมัยถ้ำกระบอกให้ฟังว่า เมื่อครั้งที่แม่ชีเมี้ยนทรงให้หลวงพ่อนิพนธ์ลาสึกออกจากถ้ำกระบอก สิ่งหนึ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์คับแค้นใจมากนั่นคือ ความอยากเป็นพระดีๆ แล้วทำไม่ได้

ก็ด้วยเหตุที่ยึดติดเสมอมานับแต่บวชว่า ผู้ที่ทำตำราของแม่ชีเมี้ยนได้นั้น ย่อมต้องบวชเป็นพระ และเคร่งครัด ในวินัยของพระภูมีเท่านั้น

คำสั่งสึก จึงเหมือนสายฟ้าฟาดกลางใจ ที่ทำให้ปรารถนานั้นมลายหายไปในพริบตา

แลเมื่อแม่ชีเมี้ยนให้คนไปตาม ในขณะที่จะลาสังขาร ทรงกล่าวกับหลวงพ่อนิพนธ์ว่า

ตำราแม่เหมือนทอง การที่ให้ลูกบวช ก็อุปมาทำตัวเหมือนพานทองรองรับ อันจะทำให้คนเขายินยอมพร้อมใจในการเข้ามาได้ง่าย

หากแต่ทองก็ย่อมต้องเป็นทองวันยังค่ำ ตำราแม่อยู่ที่ไหนมันก็ยังคงคุณค่าของทอง

แม่จึงอนุญาตให้ลูกไม่ต้องบวช นุ่งกางเกงทำ เพื่อพิสูจน์สิ่งนี้

การกระทำเยี่ยงนี้ ตัวลูกก็จะอุปมาเหมือนส้วม

แลผู้ที่จะเข้ามาหา เชื่อฟัง และทำตาม ก็จะมีน้อยลง หากแต่คนที่จะเข้ามานั้น ย่อมต้องเป็นผู้เห็นในคุณค่าของทองที่ลูกถือ เขาจึงเดินเข้ามาในส้วมลูกเพื่อหยิบทองไป

คนพื้นที่ จึงย่อมเห็นท่านเป็นส้วม ไม่ยอมเข้าใกล้ เหมือนต้องคำสาป ใกล้เกลือกินด่าง ดั่งเช่นคนชาวกบิลพัศดุ์ ที่เกลียดพระโคดม นั้นเอง

ด้วยภาพที่ปรากฎนี้เอง ทำให้เราเข้าใจได้ว่า ทำไมพระพุทธศาสนจึงเป็นที่ยอมรับของคนทั้งโลก แม้คนส่วนใหญ่ จะไม่ชอบ ไม่เอา ก็เพราะมันตั้งบนพื้นฐานของเหตุและผล ที่เถียงไม่ได้ ...

คำพูดลอยลมจึงแว่วเข้ามาว่า "ก็ทีปูนชัดๆ เขามาปั้นเป็นรูป เรียกว่าศาล ไม่มีอะไรเลย ยังไหว้กัน ต้นไม้ที่เคยยืนเยี่ยวใส่ทุกวันที่เดินผ่านยามค่ำคืนเมื่อเดินกลับบ้าน วันนี้มีนางไม้ คนเอาพวงมาลัยมาแขวน กราบไหว้กันยกใหญ่ ไหว้ทั้งๆ ที่ช่วยให้หายปวดท้องยังไม่ได้เลย แต่คนตัวเป็นๆ พูดได้ สอนได้ ทำให้หายปวดท้องได้ หายโรคได้ กลับตั้งแง่ว่าคนเหมือนกันไหว้ทำไม"

นี่แหละกรรมมันบังตาบังใจ เห็นผิดเป็นชอบไปเสียแล้ว