กระนั้้นก็ตาม ไม่ใช่สาระ สิ่งที่สำคัญคือ สิ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์นำมาสอน อันเป็นความรู้ที่จำเป็นใช้ ต่างหาก
การเลือกแนวทางสมุนไพรแม่ชีเมี้ยน จึงต้องอาศัยองค์ประกอบทั้งสองอย่างควบคู่กันไป คือ สมุนไพรหนึ่ง แลองค์ความรู้ที่จะทำตนให้เดินอยู่ในร่องพระภูมีหนึ่ง
การขาดการเรียนรู้ ทำให้พฤติกรรมที่ทำ กลายเป็นตัวทำลายผล นั่นจึงเป็นเหตุที่หลายคนไม่ประสพผลในการทานสมุนไพร แม้จะยืนระยะสักฉันใด
หลวงพ่อนิพนธ์ได้ชี้พฤติกรรมอย่างหนึ่ง ที่เป็นตัวทำลายล้างผลถูก นั่นคือ การไม่จัดลำดับความสำคัญในการกระทำ
สาเหตุอาจเนื่องมาจาก การที่จะไม่ยอมพิจารณา หรือนำไปไตร่ตรอง หลังจากได้เรียนรู้ ประการหนึ่ง หรือ ชอบที่จะบรรเลงไปตามนิสัยแห่งตนประการหนึ่ง
การกระทำที่ปรากฎ ดูเหมือนจะถูกแต่ผิดมหันต์
หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า ทุกคนที่มาสถานที่นี้ ล้วนแต่ต้องการความสุขของชีวิต มาเพื่อกอบกู้ชีวิต นั่นหมายถึงเห็นชีวิตตนสำคัญมีค่า
แต่ความสำคัญใดมากกว่าเล่า ในเมื่อมาถึงแล้ว สิ่งแรกที่ทำจะเป็นตัวบ่งบอก
พฤติกรรมที่หลายคนกำลังกระทำ นั่นคือ เมื่อมาถึงก็มุ่งหมายไปตลาดนัด เพื่อซื้อของถูก ผักถูก หอมกระเทียมถูก และหรือเลยไปถึงหากำไรเป็นประการแรก
ก็หมายความว่า กำไรที่หาได้ หรือเงินทองที่ประหยัดได้จากของราคาถูกเหล่านั้น ท่านเหล่านั้นเห็นว่ามีความสำคัญกว่าชีวิตตนนั่นเอง
จุดมุ่งหมายของการมา เพื่อกอบกู้ชีวิตตน โดยการมาหาแม่ชีเมี้ยน มาเรียนรู้ธรรมพระภูมีเอาไปปฏิบัติ มาทำตนเป็นพระเวสสันดร และได้สมุนไพรเป็นของแถม เพื่อช่วยชีวิตตน ก็ถูกละทิ้งไว้ข้างหลัง
เรื่องมันจึงโอละพ่อ สิ่งสำคัญที่ควรจะเป็นอันดับแรก ก็เลยกลายเป็นไก่รองบ่อน สู้ผัก หอมกระเทียมไม่ได้เลย
นั่นจึงแปลความหมายได้ว่า สิ่งที่ช่วยชีวิต ที่ควรจะอยู่สูง กลับถูกดึงลงมาต่ำ ไร้ค่า สู้ผัก ไม่ได้ แล้วสิ่งนี้จะช่วยชีวิตท่านเหล่านั้นได้โดยวิธีใด
ก็ด้วยเหตุ ทำอย่างไร ได้อย่างนั้น และคำตรัสของแม่ชีเมี้ยน ที่พยากรณ์ไว้ว่า "ของสูงเท่านั้น จึงจะดึงชีวิตที่ตกต่ำของเราให้ขึ้นที่สูงได้"
แล้วพฤติกรรมที่ทำให้ แม่ชีเมี้ยน ธรรมของพระภูมี แลสมุนไพร ต่ำกว่าผักอีก มันจะทำให้ชีวิตเราขึ้นที่สูงได้โดยวิธีใด
บทสรุปที่หลวงพ่อนิพนธ์ทิ้งไว้ให้ นั่นคือ ไม่ได้ห้ามในการซื้อ หากแต่ควรจัดลำดับความสำคัญ แลพฤติกรรมเสียใหม่ ว่าเราควรทำสิ่งใดก่อนหลัง
ควรหรือไม่ ที่จะมากราบไหว้ แม่ชีเมี้ยน พระภูมีก่อนไหม
ควรที่จะมาทำตนเป็นพระเวสสันดร ทานข้าวแกง เพื่อนำหยาดเหงื่อของเรา ได้มีส่วนร่วมในการให้สุขแก่ผู้อื่น นั่นคือ การเอาเครื่องหมายพระเวสสันดรแปะบ่าไว้สักหน่อย ตามธรรมคำสอนไหม
ควรที่จะ ทำตามวินัย เตรียมตัวเตรียมใจ พร้อมสวดมนต์ ฟังคำสอน และเก็บไปพิจารณา เพื่อทำในส่วนที่ตนทำได้ก่อนไหม
เมื่อเราทำสิ่งเหล่านี้ครบแล้ว เพื่อช่วยชีวิตตน มีเวลาจึงค่อยเดินไปซื้อผัก หอมกระเทียม ถือว่าเป็นของแถม
เพราะสิ่งแรกที่เรานึกถึง และทำ นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเรา
พฤติกรรมที่ทำทุกอย่างเหมือนกัน หากแต่ลำดับต่างกัน ผลก็ออกมาต่างกันมหาศาล
ไหนๆ ก็มาแล้ว ควรจัดลำดับ และทำให้ถูก มิฉะนั้นแล้ว ผลของการมา ก็จะอุปมาเหมือนตกม้าตาย ทำสักฉันใด ก็แทบจะไม่เห็นผลด้วยพฤติกรรมที่ทำผิดนี้เอง