พระภูมีให้สูตรสมุนไพรมาทำไม

เมื่อพระภูมีนำธรรมมาเผยแพร่ แล้วทำไมต้องนำสูตรสมุนไพรมาด้วยเล่า

หลวงพ่อนิพนธ์อรรถาธิบายว่า แม่ชีเมี้ยนทรงตรัสว่า ก็หลักของพระภูมี มนุษย์ไม่เคยชิน ไม่เคยได้ยินได้ฟัง เป็นสิ่งที่ไม่คุ้นเคย พระภูมี ต้องอาศัยเหตุและผล เพื่อให้มนุษย์ใช้พิจารณา แล้วทำ สิ่งที่สำคัญที่สุดในการพิจารณา นั่นคือ "สติ"

และปฏิเสธไม่ได้เลย ว่าคนที่จะแสวงหาบุญ เพื่อช่วยตน ก็ต้องเป็นคนทุกข์ และคนที่เป็นทุกข์ ก็หาใช่ทุกข์เพราะขาดส่ิงของ หากแต่เป็นทุกข์เพราะโรค ที่ไม่ว่าดิ้นไปทางไหนก็ไม่สามารถแก้ปัญหาของตนได้

แม่ชีเมี้ยนจึงชี้ให้เห็นว่า พระภูมีทรงเล็งเห็นแล้วว่า คนทุกข์เหล่านี้ ก็ย่อมกลายเป็นคนขาดสติ ขาดพิจารณา เพราะความทุกข์จากความเจ็บ ความปวดเข้าครอบงำ วิญญาณจึงจดจ่อกับทุกข์นั้น ไม่สามารถสร้างสติ หรือพิจารณาธรรมอันใดของพระภูมีได้เลย

พระภูมีจึงนำสูตรสมุนไพร มาเป็นตัวเบิกร่อง ให้คนทุกข์ได้พ้นทุกข์เบื้องต้น เพื่อให้เกิดสองสิ่ง นั่นคือ เมื่อพ้นทุกข์จากโรคภัย ก็จะได้สติคืนกลับมา และที่สำคัญก็คือ การมีวันเวลา ที่จะได้พินิจพิจารณา ในคำสอนของพระภูมีนั้นเอง

เมื่อวันเวลาของคนทุกข์ผ่านไป แล้วสามารถช่วยตนจนพ้นโรคได้ ก็เหมือนปลาเริ่มติดเบ็ด พระภูมี ก็จะเริ่มสอนวิธีที่ถาวรในการพ้นทุกข์ หรือ ไม่ให้ทุกข์เช่นเดิมอีก นั่นคือ เริ่มสอนธรรมให้ไปปฏิบัติ เพื่อเป็นบุญเลี้ยงตัว

การทานสมุนไพร จึงเป็นแค่ปฐมบทของศาสนา ที่ช่วยพ้นทุกข์เบื้องต้น หากทำได้ ก็ได้ลาภต่ำสุด นั่นคือ "ความไม่มีโรค" คนที่ทำได้ ก็มีเจตจำนงไม่ได้มุ่งหวัง ไม่เกิด แต่มุ่งหวังเกิด แล้วรับผิดชอบวิญญาณ นั่นคือ เกิดชาติหน้าฉันใด ก็ได้ความไม่มีโรค

หากแต่ความมุ่งหวังของหลวงพ่อนิพนธ์ นั่นคือ โอกาสที่ได้เกิดมาในยุคของพระพุทธเจ้า องค์เป็นๆ พูดได้ สอนได้ สัมผัสได้ จึงฝึกฝนให้เตรียมพร้อม ในการปฏิบัติตามคำสอน แม้นจักโชคไม่ดี ว่าภาษาของท่านอาจฟังไม่ออก แต่ก็เข้าใจได้ว่าต้องทำอย่างไร

การทานสมุนไพรของที่นี่ การหายโรคจึงถือเป็นของแถม หากแต่จุดประสงค์ นั่นคือ การดำรงตนรอพระพุทธเจ้าเพื่อลาภที่เหนือกว่า ความไม่มีโรค นั่นเอง

ดังนั้น เมื่อได้เกิดในยุคนี้ หากได้กราบพระพุทธเจ้า ได้ตักบาตร ได้ฟังธรรม และได้ปฏิบัติ เท่านี้ชาตินี้ก็ไม่เสียชาติแล้ว

สิ่งที่เราเสียดายก็คือ หลายคนที่พออาการดีขึ้น หรือหายโรค ก็โดดออกจากเรือลำนี้ไปเสียแล้ว ไม่รู้เลยว่า นั่นเป็น แค่น้ำจิ้ม ของจริงยังไม่มา ....

จึงอยากชวนให้ทำตนรอให้เห็นกับตาว่า ทำไมคนทุกยุคจึงยอมรับในบุญญาธิการของพระภูมี ... ดูให้เห็นกับตาว่า มันยิ่งใหญ่ขนาดไหน ....

คนที่คิดจะมาเอาแต่สมุนไพรเพียงอย่างเดียว หรือมุ่งหวังหายโรคเพียงอย่างเดียว จึงช่างเป็นเรื่องที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง