เมื่อคนเป็น SLE อยากหาย

คนไข้เบาหวาน หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า จัดว่าเป็นโรคที่มีความจุกจิกของอาการมากแล้ว แต่ก็เป็นอาการรบกวน หรือเรียกว่ากวนใจเล็กๆ น้อยๆ

หากแต่เมื่อคนไข้ SLE บอกว่าอยากหาย หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า มันเป็นเรื่องยากเพราะส่วนใหญ่แล้วมักจะยอมแพ้ต่ออาการที่ปรากฎ

การเรียนรู้ธรรมชาติประการหนึ่งที่หมอแผนปัจจุบันหรือผู้ผลิตยา นิยมนำไปใช้ นั่นก็คือ การนำเชื้อไปฉีดในร่างกายของสัตว์ เพื่อให้ร่างกายของสัตว์สร้างสารขึ้นมาเพื่อกำจัดเชื้อนั้น เมื่อสกัดสารนั้นออกมาวิเคราะห์ แล้วจึงสร้างเป็นวัคซีนป้องกันโรคนั้นๆ

นี่แหละเป็นกระบวนการที่วิเศษของร่างกาย นั่นคือ กระบวนการฟื้นฟูตนเอง จากวิกฤตที่เกิดขึ้น

ด้วยหลักการนี้เอง การทานสมุนไพร จึงต้องหยุดยาเคมี เพื่อให้เกิดสภาวะวิกฤตแก่ร่างกาย แล้วร่างกายจะดิ้นรนเพื่อรักษาความผิดปกตินั้น ให้กลับคืนมาเหมือนเดิม

นอกจากอาหารแล้ว กระบวนการแก้ไขวิกฤตยังต้องพึ่งพาสารจากสมุนไพร เพื่อฟื้นฟูอวัยวะส่วนนั้นๆ ให้กลับมาเป็นปกติ

คนที่เป็น SLE จึงมีความลำบากกว่าโรคประเภทอื่น ทั้งนี้ก็เนื่องจาก เมื่อเชื้อผ่านเข้าสู่ระบบใดๆ ก็จะเกิดวิกฤตไปแทบทุกระบบ และอาการที่เกิดดูแล้วค่อนข้างจะรุนแรง

อุปมาเหมือนนักบู๊ฝ่าด่านอรหันต์ของเส้าหลิน ฉันใดก็ฉันนั้น และต้องผ่านจนครบทุกส่วนของร่างกายที่เป็นปัญหา ร่างกายจึงจะกลับมาเป็นปกติ ดังนั้น ผู้ที่จะใช้แนวทางสมุนไพร จึงทำได้ยาก

หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า กระบวนการแก้ไขโดยวิธีการสมุนไพร จึงต้องเริ่มจากการทำความเข้าใจ วิเคราะห์เหตุและผล ที่มาที่ไปของการเกิดโรค เพื่อที่จะก่อให้เกิดผล หรือความเชื่อมั่น ทางจิตใจ เป็นปฐมก่อน

ความเชื่อเรื่องกรรม ทำให้เราท่านเชื่อมั่นพรหมลิขิต ถ้าถึงที่ตาย ยังไงมันก็ต้องตาย หากไม่ถึงที่ตาย อย่างไรเสียก็ไม่ตาย นั่นคือ เราท่านต้องหายจากโรคอย่างแน่นอน เมื่อยืนหยัดให้ร่างกายได้ต่อสู้ โดยมีสมุนไพรเป็นพี่เลี้ยง มีการกระทำเป็นบุญคอยเกื้อหนุน

ดังนั้น ระหว่างทานสมุนไพร หลวงพ่อนิพนธ์จึงสอนให้กล่าวเสมอเมื่อใครถาม ว่าเป็นยังไง ตอบไปเลยว่า "ดี" นั่นคือ การสร้างหลักชัยเพื่อไปให้ถึง สิ่งที่ทุกข์อยู่ในวันนี้จากอาการที่มี นั่นคือสุขที่จะรอเราในวันข้างหน้าตามคำสอนของพระภูมี เราท่านจึงจะมีความขันติ อดทน ต่ออาการที่เป็น ยิ้มรับด้วยความเต็มใจ ว่าเราได้ใช้กรรม และกำลังจะหาย กำลังจะมีสุขจากการไม่มีโรค

จุดเริ่มจึงแก้ที่ใจให้ได้ก่อน เพื่อเป็นสติ แล้ววาจา กับกาย ก็จะตามมาเอง

ประเภทที่พอมีอาการหน่อย ก็แช่งตัวเอง แย่แล้ว ตายแน่แล้ว ..... ไม่ช่วยตน ยังแช่งเสียอีก ... หนทางหายก็มืดมน

คำเตือนที่ได้ยินบ่อยๆ เมื่ออาการเกิด นั่นคือกรรมของเรา เราต้องรับ เมื่อเรายอมใช้ ย่อมต้องมีวันหมด และวันใดที่เราท่านผ่านอาการนั้นได้ ย่อมหมายถึงภูมิของอวัยวะนั้นๆ จะมีความแข็งแกร่งทนต่อโรคภัย ไม่กลับมาเป็นอีก นั่นคือการหาย ... ไม่ผ่านนรก จะถึงประตูสวรรค์โดยวิธีใด

อาการที่เกิด จึงเกิดจากโรคของเรา ทำให้ร่างกายเกิดวิกฤต แล้วฟื้นฟูตน ในจุดนั้นๆ อย่าเผลอไปโทษสมุนไพรเข้า ระวังตกในข่ายพวกจิตอกตัญญู เพียงแต่คนที่เป็นโรค SLE ก็จะมีมากกว่าโรคอื่น และแต่ละด่านก็หนักกว่า ... ใครผ่านได้ เรียกว่า สุดยอด.....