ลองวิชา

ตำราที่แม่ชีเมี้ยนให้นำออกมาจากถ้ำกระบอก เมื่อปี ๑๐ มีบทหนึ่งที่แม่ชีเมี้ยนทรงตรัสว่า ใช้ในวันข้างหน้าอีก ๒๐ ปี โรคจึงปรากฎโฉมเป็นที่รู้จัก

ครั้นเมื่อเริ่มเปิดสำนัก ที่แผ่นดินของพ่อ จ.ลพบุรี อันขอแบ่งมาจากพี่น้อง ได้ระยะหนึ่ง ก็เริ่มที่จะรับพระมาบวช เพื่อช่วยในกิจกรรมการรักษาคนด้วยสมุนไพร

หากแต่ตำราบทนี้ก็ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้ จนกระทั่งพระถึงเวลาทำกิจประจำปี นั่นคือ ธุดงค์ แลโลดแล่นจาก ลพบุรี ไปยังจังหวัดตาก

ที่ อ.แม่สอด นั้นเอง หลวงพ่อนิพนธ์ได้แลเห็นชายคนหนึ่ง ที่กำลังจะกระโดดแม่น้ำเมย เพื่อฆ่าตัวตาย ท่านจึงบอกให้คนที่ตามมาว่า ให้รอจังหวะ เมื่อชายผู้นั้นจะกระโดด ก็ให้ล็อคตัวทันที

และชายคนนั้นก็กระโดดจริงๆ แต่ก็ถูกนำตัวมาหาหลวงพ่อนิพนธ์ก่อน สอบถามชายหนุ่มได้ความว่า เป็นตัวเขาติดเชื้อเอดส์ มา เพราะมีอาชีพเป็นนักร้องในร้านอาหาร ที่มีการค้าประเวณีอยู่ แม้นจะมีอายุไม่มาก แต่ก็เกิดความเครียด ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงคิดฆ่าตัวตาย

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวว่า ท่านอาสาจะรักษาโรคให้ โดยแลกกับคำสัญญาในการอยู่เพื่อทำความดี ๓ ปี ตกลงหรือไม่ ชายคนนั้นก็ตกลง และเข้ามาอยู่ในปกครองของหลวงพ่อนิพนธ์ จัดได้ว่าเป็นผู้ป่วยเอดส์ที่รับมารายแรก ... และนี่คือเป้าหมายที่จะเริ่มใช้เพื่อทดลองตำราของแม่ชีเมี้ยนที่ให้มานั้นเอง

ผ่านไป ๓ ปี ชายผู้นั้น ก็กลับมามีสภาพความแข็งแรง ดังเดิม สามารถกลับมาทำงานได้เป็นปกติ เฉกเช่นชายหนุ่มวัยสามสิบทั่วไป ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อกลับไปบ้าน ยังไปแต่งงานมีภรรยา

มาวันนี้ ชายคนนั้น มีลูกโตเป็นหนุ่ม หลายคน ทั้งลูกและตัวเขา ก็ยังอยู่ปกติดี ไม่มีวี่แววของโรคเอดส์ให้เห็นอีกเลย

การรับรักษาชายผู้ติดเอดส์นี้ มิเพียงจะลองสูตรสมุนไพรเท่านั้น หากแต่ยังทดสอบว่า แม่ชีเมี้ยนยังคงปกปักรักษา อยู่หรือไม่ด้วย และอนุญาติให้ทำหรือไม่

นั่นก็ดูจาก พระที่ดูแล ที่ทำแผลให้คนป่วยโดยไม่มีเครื่องป้องกัน และเมื่อสภาพแข็งแรงดีขึ้น ก็ให้บวชอยู่ด้วยกัน กินนอนด้วยกัน ที่สำคัญ ปลงผมด้วยมีดโกนเล่มเดียวกัน

ผลที่ปรากฎ พระนับสามสิบองค์ ก็ยังคงรอดปลอดภัย ไม่มีเชื้อเอดส์มาติดแต่อย่างไร

นั่นจึงเป็นจุดเริ่ม ของการรับผู้ป่วยเอดส์รายต่อมา อีกมากมาย พร้อมกับรู้ดีว่า วันหนึ่ง หน้าที่นี้ก็คงจะหนีไม่พ้น คลื่นมนุษย์ย่อมแห่แหนกันมา เมื่อหนทาง หรือความหวังอื่นๆ เริ่มปรากฎให้เห็นว่า เป็นทางตัน

งานของหลวงพ่อนิพนธ์ จึงไม่ใช่มีแค่ในชมรมคนรักสุขภาพเพียงเท่านั้น หากแต่ยังต้องเตรียมพื้นที่ สถานที่รองรับ คนไข้ที่ในอนาคตจะแห่กันมา ไม่ว่า ผู้ป่วยยาเสพติด และ ผู้ป่วยเอดส์

รอยของคนแรกที่ทำ แล้วประสพผล ย่อมทำให้มั่นใจได้ว่า ผู้ที่เดินตาม ย่อมสามารถประสพผลได้เช่นกัน จะติดก็แต่ว่า ... จะมีกี่คนที่เชื่อ แล้วมาเดินตามเท่านั้นเอง

โลกนี้ช่างน่าขัน ทางที่ไม่เคยมีคนประสพผลให้เห็นเลย กลับเชื่อแล้วชวนกันเดิน ทางของพระภูมี คนประสพผลมีให้เห็นเป็นตัวเป็นตน สัมผัสได้ กลับไม่อยากเดิน .... ไม่ใช่กรรมบังตา แล้วจะเรียกอะไร