หลวงพ่อนิพนธ์ จึงต้องทำความเข้าใจให้ญาติเข้าใจว่า หนทางกอบกู้ก็ต้องขึ้นอยู่กับพรหมลิขิตเป็นสำคัญ หากถึงพรหมลิขิตที่กำหนดโรคมาทำให้ถึงแก่ความตาย ก็ต้องยอมรับ
หากแต่การทานสมุนไพร แม้นจะไม่สามารถกอบกู้ชีวิตให้คืนกลับมาได้ หากผู้ทานมีความเชื่อ และยืนระยะทานได้ ก็ต้องได้ผลระดับหนึ่งอย่างแน่นอน นั่นคือ "การไปโดยสงบ"
สัปดาห์ที่ผ่านมา เมื่อสามีคนไข้นำภรรยาที่นอนมาในรถ และดิ้นทุรนทุรายร้องด้วยความทรมาน จนเสื้อผ้าหลุดหลุ่ยก็เช่นกัน คำแนะนำแรก จึงมักจะให้เริ่มด้วยการหยุดยาเคมีอย่างเด็ดขาด แล้วทานสมุนไพร สร้างความเชื่อมั่นในพรหมลิขิต หากจะถึงที่ตายก็ต้องตาย ฝืนไม่ได้
เมื่อพรหมลิขิตยังไม่ถึงเวลาตาย สมุนไพรก็ช่วยให้คนไข้สบายตัว ไม่ทุรนทุราย แล้ว หากแต่พิษจากการขาดสารเคมีที่หลงเหลืออยู่ ก็ทำให้คนไข้หญิงเกิดอาการนอนไม่หลับ ซึ่งหลวงพ่อนิพนธ์บอกว่า ก็จะเป็นชั่วขณะ แล้วก็จะหายไป
ก็ยังไม่รู้ว่าผลจะเป็นอย่างไร ในขณะที่ญาติคนไข้อีกรายหนึ่ง โทรมาแจ้งหลวงพ่อนิพนธ์ว่า สามีเธอที่นอนอยู่โรงพยาบาลมานานและหมอให้นำกลับไปตายบ้าน แต่ก็ยื้อมาและได้ทานสมุนไพร ได้เสียชีวิตลงแล้ว
ทั้งนี้ สามีเสียชีวิตไปโดยกล่าวว่าง่วงนอนแล้ว ขอนอนนะ แล้วก็ฝากภรรยาให้โทรมากราบขอบคุณหลวงพ่อนินพธ์ด้วย
ภรรยาเล่าว่า หลังจากทานสมุนไพร แม้นว่าอาการโดยรวมไม่ดีขึ้น หากแต่สิ่งหนึ่งที่หมอเองยังสงสัย นั่นคือ อาการของคนป่วยที่เป็นมะเร็ง เมื่อเข้าระยะสุดท้าย จะต้องมีอาการปวดทวีขึ้น และต้องฉีดมอร์ฟีนช่วย ถึ่ขึ้น หากแต่คนไข้รายนี้ สองเดือนให้หลัง กลับให้ฉีดน้อยลง และช่วงก่อนเสียชีวิต ไม่ต้องให้หมอฉีดยาให้เลย
