ญาติพามาและขออนุญาตหลวงพ่อนิพนธ์เพื่อให้พำนักที่ชมรม ด้วยเหตุที่เธอเป็นคนจน ไม่มีค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปมา
หลวงพ่อนิพนธ์มองดูสภาพและวินิจฉัยคุณสมบัติ นั่นคือวาสนาที่เธอพอจะมีในการช่วยตน พบว่า สิ่งที่เธอเป็น คือ คุณสมบัติที่ต้องกับแนวทางของศาสนา
นั่นคือ ประการแรก ความจนของเธอ ทำให้เธอ มีความมุ่งมั่นและทุ่มเทที่จะเรียนรู้แล้วทำตามเพื่อช่วยตน
ประการที่สอง คือ ความที่เรียนน้อย ไม่รู้เรื่องราววิชาการอื่นใดมาก ทำให้เกิดไขว้เขว นั่นคือ เมื่อเลือกแนวทางใด ก็ทำให้มุ่งมั่นเรียนรู้แล้วทำตามไม่วอกแวก ดั่งคำที่หลวงพ่อนิพนธ์ใช้คือ "อย่าเหยียบเรือสองแคม" เพราะเมื่อเล่นของขลังต้องไม่กังขา คนที่กังขาไม่ควรเล่นของกายสิทธิ์
เมื่อหลวงพ่อนิพนธ์อนุญาตให้เธอพำนักได้ เธอก็พยายามที่จะเรียนรู้แล้วทำตาม จนสภาพของเธอดีวันดีคืน ผ่านไปได้สามเดือน ร่างกายเริ่มฟื้นตัว จนกลับมาทำงานได้เหมือนคนปกติ
เธอขออนุญาตกลับไปทำงาน และมาทุกสัปดาห์แทน ซึ่งหลวงพ่อนิพนธ์พิจารณาแล้วว่าได้
เวลาผ่านไปจนตอนนี้ เธอมาชมรมนับได้ ปีกว่าๆ แล้ว สภาพของเธอกลับมาเหมือนคนปกติ
หากแต่สิ่งที่เธอทำ นั่นคือ เก็บเงินส่วนหนึ่งจากน้ำพักน้ำแรงของเธอที่ได้กลับมา จำนวนห้าพันบาท และซื้อเสื้อยืดมาถวายหลวงพ่อนิพนธ์
ยิ่งไปกว่านั้น เธอเห็นหลวงพ่อนิพนธ์ชอบม้า เมื่อเห็นตุ๊กตาม้านึกถึงหลวงพ่อนิพนธ์ก็ซื้อมาฝาก
พร้อมกันนั้นได้เขียนจดหมายน้อยให้หลวงพ่อนิพนธ์ว่า รู้สึกเป็นห่วงเพราะได้ยินว่าทานข้าวไม่ค่อยได้ แล้วน้ำตาไหลทุกที เพราะเธอเองจากคนกินข้าวไม่ได้ ทานสมุนไพรจนกลับมาทานได้ และรู้สึกทานอะไรก็อร่อยไปหมด จึงอยากให้หลวงพ่อนิพนธ์ทานข้าวได้อร่อยเช่นเธอ
คุณสมบัติเยี่ยงนี้แหละ ที่หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า ผู้ใดมี ไม่ว่าโรคจะสาหัสสักปานใด ก็จะได้สัมผัสปาฏิหารย์ของสมุนไพรอย่างแน่นอน
เพราะเขารู้ว่า เมื่อเขาได้แรงและร่างกายที่สมบูรณ์กลับมา เขาควรจะทำอย่างไร และชีวิตต่อไปของเขา มีอะไรที่น่าห่วง น่ากังวล เพิ่มขึ้นมา
บทสรุปที่หลวงพ่อนิพนธ์กล่าว นั่นคือ คุณสมบัติของผู้ที่จะได้สัมผัสปาฏิหาริย์ ต้องกลายเป็นผู้ที่มีพฤติกรรม "กตัญญู"
การเปลี่ยนตนให้หายโรค จึงต้องเปลี่ยนพฤติกรรมมาเดินอยู่ในแนวทางของพระภูมี เพราะเป็นไปไม่ได้เลยที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ จะให้แรงแก่คน เพื่อให้กลับไปทำบาปดังก่อนเก่าที่ทำมา ...
หนทางรักษาโรคที่แท้จริง จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นแนวทางรักษาผสมผสาน อันเป็นที่มาของคำที่หลวงพ่อนิพนธ์มักกล่าว คือ "ควรที่จะเลือกแนทางหนึ่งทางใด แล้วพิสูจน์ให้เห็นจริง ทำตามแนวทางนั้นไปจนสุดราว เมื่อผลปรากฎ จิตจะได้รับรู้ว่า ทางใดเป็นที่พึ่งอย่างแท้จริง หากเหยียบเรือสองแคม หรือหลายแคม ก็ไม่อาจรู้ได้เลยว่า ผลที่เกิดมาจากการกระทำหรือสิ่งใดที่ช่วยเรากันแน่ เมื่อภัยมาถึงจวนตัว ก็ไม่อาจคว้าสิ่งถูกมาช่วยตนได้ทันเวลา"
