พัฒนาคน

เมื่อแม่ชีเมี้ยนนำศาส์นของพระภูมีมาให้พระถ้ำกระบอกปฏิบัติ ได้ทรงย้ำว่า ศาส์นอันนี้มีไว้เพื่อ "พัฒนามนุษย์"

เรื่องเล่าขำๆ ในอดีต ที่หลวงพ่อนิพนธ์มักชอบเล่าให้ฟัง นั่นคือ ญาติโยม ที่ไปมาหาสู่ มักจะพูดเสมอ เมื่อหลวงพ่อนิพนธ์ท่านพูดกระเซ้าว่า ทำไมถึงนานๆ มาครั้ง

คำตอบที่ได้จากญาติโยมทั้งหลาย มักจะกล่าวว่า "กลัวไอ้เสือเอี้ยงมัน ได้ข่าวว่าโหดร้ายมาก ฆ่าคนเป็นเบือ

ดังนั้น กว่าจะมาที ก็ต้องรอให้พร้อมหน้าพร้อมตากัน

ด้วยเหตุที่ในยุคปี ๒๕๐๐ นั้น ในเขตละแวกจังหวัดอ่างทอง และใกล้เคียง ไม่เคยมีใครไม่รู้จัก หรือไม่ได้ยิน ชื่อเสือเอี้ยง ที่ปล้นสดมภ์ผู้คนในละแวกนั้นเป็นว่าเล่น

ญาติโยมที่กล่าวเหล่านั้น พูดโดยไม่รู้เลยว่า พระที่คอยดูแลอารักขาหลวงพ่อนิพนธ์ ชนิดไปไหนไปด้วย เพื่อป้องกันไม่ให้คนที่คิดร้ายมาทำร้ายได้ และยืนอยู่ด้านหลังหลวงพ่อนิพนธ์ตลอด นั่นและคือเสือเอี๊ยง

เสือเอี๊ยง ได้พบหลวงและฟังหลวงพ่อนิพนธ์ จนทิ้งฉายาเสือ กลายเป็นท่านเอี๊ยง ที่คอยดูแลเป็นลูกมือหลวงพ่อนิพนธ์ในการรักษาคนไข้

จวบจนอายุขัย ท่านเอี๊ยงกลายเป็นพระที่คนเคารพนับถือ และมีชื่อเสียงอยู่ในเขตวิเศษไชยชาญ โละตำนานเสือเอี๊ยงในหมู่คนไปหมดสิ้น

นึ่แหละคุณของศาสนา ขนาดเสือสางที่คนว่าใจทมิฬ ยังยอมเปลี่ยน

เรามีแม่แบบ ท่านองคุลีมาร ให้เป็นที่ประจักษ์ ว่ากรรมใหญ่แค่ไหน ถ้าใจเชื่อ แล้วทำตาม ก็พัฒนาได้

เรามีแม่แบบ ท่านเทวทัต แม้นจักมีกรรมเพียงน้อยนิด มีปัญญา หากแต่ ใช้ผิด ไม่เชื่อ ไม่ทำตาม "ธรรมแม้เลอเลิศของพระภูมี ก็ไร้ค่า"