นิสัยคนไทย

ด้วยอุปสรรคใหญ่ของการรักษาด้วยสมุนไพรแม่ชีเมี้ยน ที่หลวงพ่อนิพนธ์นำมา นั้นก็คือ นิสัย นั่นเอง

การพูดทุกครั้งของหลวงพ่อนิพนธ์ จึงต้องให้เหตุและผล เพื่อที่จะให้คนป่วยทุกคน ละวางความเชื่อของตนไว้ก่อน ขอย้ำ วางไว้ก่อน ไม่จำเป็นต้องทิ้ง แล้วเอาเหตุผลที่ได้ยินได้ฟัง ตรองดู ถ้าเห็นด้วย ก็นำเอาคำสอนที่ได้ยินได้ฟัง ไปปฏิบัติ

การปฏิบัติ จึงต้องรวบรวมสมาธิ ความเชื่อ ที่กระจัดกระจายไป มารวมไว้ ที่แม่ชีเมี้ยน พระพุทธเจ้า และสมุนไพร ทำตนให้เป็นที่พึ่งแห่งตน เพื่อที่จะรักษาตนเองได้

เมื่อใด ที่ก้าวพ้นโรคภัยที่เป็นมา จะหวนกลับไปยึดความเชื่อเดิม หลวงพ่อนิพนธ์ ก็ไม่ว่าอะไร ตามแต่บุคคลจะชอบ

แม่ชีเมี้ยน ได้เคยตรัสเทศนาไว้ในอดีตถ้ำกระบอก ถึงนิสัยของคนไทยว่า "คนไทย จัดว่าเป็นคนที่มีวินัย จะเสียก็แต่ชอบทำตัวเป็นไม้เลื้อย ใกล้ไหนพันนั่น"

หลวงพ่อนิพนธ์ ได้อรรถาธิบายให้ฟัง ความว่า ด้วยนิสัยนี้เอง เมื่อได้ยินคนเขาบอกว่า สิ่งนั้นดี สิ่งโน้นดี ก็แห่ตามกันไป ทำตามอย่างกัน โดยไม่ไตร่ตรอง เอาเหตุเอาผล นั่นเอง

จึงไม่แปลก ที่เรามักจะได้ยิน คนไข้ใหม่ถามวิทยากร เมื่อได้ยินได้ฟังหลวงพ่อนิพนธ์พูดว่า ให้ทำตนรักเดียวใจเดียว อย่าเหยียบเรือสองแคม นั่นคือ เมื่อทานสมุนไพรแม่ชีเมี้ยน ก็หยุดอย่างอื่นเสีย โดยเฉพาะยาเคมี

คำถาม ที่บังเกิดคือ ทานสมุนไพรแล้ว สิ่งที่เคยทานอยู่แล้ว จะทานได้ไหม หรือ ทานคู่กันไปได้ไหม

อันที่จริงคำตอบก็แสนง่าย ดั่งที่หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า "ถ้าสิ่งเหล่านั้นช่วยได้ ก็ไม่จำเป็นต้องมาที่นี่ เพราะสิ่งนั้นก็คงช่วยท่านให้สมหวังไปตั้งนานแล้ว"

ท่านจึงมักยกตัวอย่างเช่น ถ้าเราแขวนพระที่คอหลายองค์ ผ่านอุปสรรคมามากมาย เราก็ไม่เคยรู้เลยว่าองค์ใดเป็นองค์ที่ช่วยเรา บังเอิญ วันหนึ่ง เกิดสิ่งร้ายแรงขึ้น ในใจก็คิดถึงหนึ่งในพระที่ห้อยอยู่ แต่องค์ที่นึก ไม่เคยช่วยเราได้ เพราะไม่มีฤทธิ์จริง เราก็ไม่สามารถรอดพ้นเคราะห์ร้ายแรงน้้นได้

ตัวอย่างคนไข้ที่หลวงพ่อนิพนธ์มักยกมาให้เตือนใจ คือ พ่อเลี้ยงเชียงใหม่ ผู้ซึ่งเป็นโรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง เพื่อนๆ พาร่างที่ต้องนอนเปล มาส่งให้หลวงพ่อนิพนธ์

ผ่านการดูแลไปหลายเดือน พ่อเลี้ยงดีวันดีคืน จนมีแรงเดินและทำงานได้ เกือบเหมือนคนปกติ หลวงพ่อนิพนธ์ส่งไปให้พักฟื้นที่เกาะศรีสวัสดิ์ ที่มีอากาศ และสิ่งแวดล้อมเหมาะกับคนไข้ประเภทนี้

พ่อเลี้ยงดีวันดีคืน จนเพื่อนๆ ต่างดีใจ และคิดว่าอย่างไรเสียคงไม่ตายแล้ว

แต่สิ่งที่พ่อเลี้ยงประพฤติปฏิบัติทุกครั้งในการทานสมุนไพร นั่นคือ หันหน้าไปทางทิศเหนือ เพื่อไหว้สิ่งที่ตนเคารพบูชา ก็แล้วสมุนไพรที่ช่วยให้กำลังจนฟื้นกลับมาจนเกือบปกติ คือสมุนไพรของแม่ชีเมี้ยน ของพระพุทธเจ้า พ่อเลี้ยงไม่ไหว้ ไม่ระลึกคุณ แต่ไประลึกคุณใครก็ไม่รู้

หลวงพ่อนิพนธ์บอกว่า พฤติกรรมเช่นนี้ เรียกว่า "ขาดกตัญญู" ท้ายที่สุด ก็ตกม้าตาย

สิ่งนี้ทำให้หวนนึกภาพ เมื่อครั้งในอดีต ที่ผู้คนที่มา โดยเฉพาะพวกที่ชอบพระ เมื่อมาถึงแผ่นดินของแม่ชีเมี้ยน ยังต้องเก็บไว้ที่รถ หรือ ใช้เสื้อปิดมิดชิด ให้ความสำคัญต่อแม่ชีเมี้ยน ต่อพระพุทธเจ้า ยามเมื่อออกจากสถานที่นี้ไป จึงนำมาสวมต่อ ก็ไม่ว่ากัน

แลยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเข้ามาในพื้นที่ของแม่ชีเมี้ยน โกรธกันให้ตาย ก็ต้องหยุด ทุกคนรู้จักสงบ นิ่ง ลดกิริยา ทำตนเหมือนคนรักกัน หากแต่เมื่อก้าวพ้น ก็อีกเรื่อง นี่แหละหลวงพ่อนิพนธ์จึงมักพูดว่า ผู้ใดทำให้แผ่นดินแม่ชีเมี้ยน เป็นแผ่นดินที่หยุดนิสัย หยุดการกระทำของเขาได้ อันหมายถึง แผ่นดินนี้ เขาละเว้นการกระทำนิสัยทางโลกเขาได้ ผู้นั้นก็ได้รับการละเว้นจากกรรมของเขาเช่นกัน โรคหรือกรรมใดๆ ก็ยากจะแผ่วพานคนเช่นนี้