รักษาโรคอะไรได้

คำถามที่ได้ยินบ่อยที่สุด รักษาโรคนี้ได้ไหม โรคนั้นได้ไหม

นั้นอาจเป็นเพราะวิทยาการสมัยใหม่ หรือที่คนทั่วไปพบเห็น มองโรคเป็นโรค จึงจัดแบ่งหมวดหมู่ กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญ ในแต่ละสาขานั่นเอง

เราจึงพบ หมอมะเร็ง หมอไต หมอเบาหวาน หมอหัวใจ หมอ... รวมถึง หมอผี และ ทรงเจ้า

แต่หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า แม่ชีเมี้ยนไม่ได้สอนให้มองเช่นนั้น ท่านกล่าวว่า พระภูมีทรงตรัสรู้ความจริง คือ รู้ธรรมชาติของมนุษย์ สรุปมาย่อๆ ให้เห็นว่า ทุกสิ่งเกิดจาก "กรรมเราทำมา"

โรคจึงเป็นปลายเหตุแห่งกรรมที่ทำ หลวงพ่อนิพนธ์จึงมักสอนว่า ให้มองข้ามไปเลย เพราะมันกระจอก

สิ่งที่น่ากลัว คือ นิสัย ที่สร้างกรรม อันเป็นต้นเหตุแห่งโรคต่างหาก ที่น่ากลัว เพราะเมื่อพิจารณาแล้วจะพบว่า สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วไม่สามารถชนะกรรมได้เลย

สิ่งเดียวที่พิสูจน์มาแล้วทุกยุคทุกสมัย นั่นคือธรรมของพระพุทธเจ้าต่างหาก ที่เป็นคู่ต่อกรที่สามารถชนะกรรมได้

หลวงพ่อนิพนธ์จึงมักกล่าวเสมอว่า ตราบใดที่มนุษย์ยังมีอาการ ๓๒ สมุนไพรย่อมสามารถใช้ได้ตลอดกาล เพราะสมุนไพรมีไว้เพื่อฟื้นฟูอวัยวะ และสร้างภูมิ ส่วนหน้าที่รักษา เป็นความสามารถของร่างกายที่มีมาอยู่คู่กับมนุษย์อยู่แล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ธรรมของพระภูมี ใช้แก้นิสัยกรรม ให้เป็นนิสัยธรรม เมื่อไม่มีต้นน้ำ ปลายน้ำย่อมแห้งเหือดไปในที่สุด

ท่านจึงมักย้ำเสมอ "เป็นโรคอะไรมาเราก็ไม่กลัว เรากลัวนิสัยท่าน ทิฐิของท่าน" เพราะมันเป็นปัจจัยชี้ขาดว่า ผลการรักษาของท่านจะเป็นเช่นไร

จึงไม่แปลก ที่ไม่ว่าเราท่านจะนำพาโรคชนิดใดไปหาท่าน ท่านก็จะมีตัวอย่าง ของคนที่ทำได้ในโรคนั้นๆ ให้เราเห็น และได้มาพูดคุยเป็นพี่เลี่้ยงให้เสมอ

ไม่ว่ามนุษย์คนไหน จะคิดว่าตัวเองฉลาดสักฉันใด ปัญญาที่มีก็คือปัญญาของกรรม จะนำมาใช้เพื่อชนะกรรมย่อมเป็นไปไม่ได้ นั่นคือ คำสอนของแม่ชีเมี้ยน ที่เน้นให้เห็นถึงความสำคัญของศาสนา และทำไมคนจึงแห่แหนกันไปหาพระพุทธเจ้า เพราะสิ่งเดียวที่จะช่วยตัวของเราท่านได้ ก็คือธรรมของพระพุทธเจ้านั่นเอง

เศรษฐีจะดิ้นรนหาหมอดีสักฉันใด คนมีอำนาจล้นฟ้า ใหญ่คับประเทศ จะสรรหาหมอดีสักฉันใด ก็ไม่สามารถช่วยเขาได้เลย นั่นยังเป็นบทพิสูจน์ไม่พออีกหรือ .....

จึงอยากจะเรียนซ้ำว่า หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า "เราช่วยใครไม่ได้ รักษาใครไม่ได้ แต่ที่นี่มีสมุนไพร มีแม่ชีเมี้ยน มีธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ที่แนะนำให้ไปปฏิบัติ เพื่อการรักษาตนเอง"


ไม่สนว่าจะเป็นโรคอะไร แต่ที่ชอบคือโรคที่หมดหนทางรักษาแล้ว เพราะจะทำให้พูดง่าย คนป่วยไม่ไข้วเขว เผื่อเลือก อันโน้นดี อันนี้ดี เราจึงไม่แปลกใจที่แม่ชีเมี้ยนกล่าวว่า "อยากสบายก็ให้รักษาแต่ยาเสพติด และโรคเอดส์" เพราะคนพวกนี้พูดง่าย

เพราะความมีเมตตาของท่าน จึงรับคนป่วยทั่วไป ทำให้ต้องพูดจนคนฟังบ่น ดังเช่นทุกวันนี้

หลวงพ่อนิพนธ์ท่านจึงมักพูดเล่นว่า "คิดจะทำเล่นๆ แต่ตอนนี้กลายเป็นภาระ ทิ้งไม่ได้เสียแล้ว"


ทำไงได้ ทานสมุนไพรเพียงอย่างเดียวมันไม่พอ ต้องเรียนรู้แล้วปฏิบัติ จึงจะเกิดผล เราท่านจึงยังคงได้ยินเสียงของท่านอยู่ ใครจะบ่นใครจะเบื่อก็ช่าง แต่เราคิดว่าเป็นความเมตตากรุณาสุงสุดที่ท่านมีให้เพื่อนมนุษย์ มิฉะนั้นแล้วท่านอยู่เฉยๆ สบายกว่ากันเยอะ