ไม่ไปก็ไม่ได้

ในขณะที่พม่าก็มาแรง ในการให้การสนับสนุนกิจกรรมของหลวงพ่อนิพนธ์

ฝั่งชุมพรก็ไม่ยอมน้อยหน้า แม้นอุปสรรคใหญ่คือระยะทางที่ค่อนข้างไกล

หัวหอกในการหาทางสนับสนุนกิจกรรมของชมรม ก็ริเริ่มจากไฮโซหญิงที่ห่างหายจากวงการไปหลายปี ด้วยอาการป่วยด้วยโรครูมะตอยด์ กำเริบจนต้องนอนอยู่กับบ้านอย่างเดียว

แต่มาวันหนึ่งคนในวงการไฮโซของชุมพรและภาคใต้ ก็ต้องตะลึงเมื่อเธอขับรถ ไปเยี่ยมเพื่อน และกรีดกรายเข้าวงสังคมของไฮโซอีกครั้ง ด้วยสภาพเหมือนคนที่ไม่เคยเป็นอะไรมาเลย

เธอผู้ซึ่งมีกิจการหลายอย่าง และหนึ่งในนั้น คือ สวนลองกองที่มีชื่อของชุมพร ปีนี้ เธอจึงบอกกับหลวงพ่อนิพนธ์ว่า ผลผลิตทั้งหมดของสวนของเธอปีนี้ไม่ขาย ยกให้หลวงพ่อนิพนธ์ทั้งหมด

หากแต่คำขอร้อง นั่นคือ อยากให้หลวงพ่อนิพนธ์ไปรับที่สวนของเธอ ด้วยตนเอง

หลวงพ่อนิพนธ์ก็จึงต้องถ่อสังขารลงชุมพร เพื่อไปรับลองกอง พร้อมกับข่าวนี้ได้แพร่เข้าไปในหมู่คนไข้ชุมพรที่เป็นเจ้าของสวน

ก็เหมือนบิณฑบาตผลไม้อย่างไงอย่างนั้น

ลองกองชุดแรก เจ้าของบอกว่าคนป่วยช่วยกันซื้อ ได้เงินมา แปดหมื่นกว่าบาท หลวงพ่อนิพนธ์บอกเพิ่งรับเงิน คุณอ้อเดินมาบอกว่า ยาตาหมด ก็ถูกโยกย้ายไปซื้อวัตถุดิบทำยาตาทันที หมดไปแสนบาท เข้าเนื้ออีกหมื่นกว่าบาท

ยาตาชุดนี้ จึงทำด้วยความเข้มข้น เต็มสูตร เพราะที่มาของวัตถุดิบ ค่อนข้างสมบูรณ์ เกิดจากการให้ มาจากลองกอง มาจากน้ำใจคนป่วย ....

อันจะเห็นว่า เมื่อหยอดยาตาชุดนี้ แต่ละคนร้องไห้ร้องห่ม น้ำตาไหลพราก ... หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า เมื่อทำตามครรลอง ฤทธิ์ของสมุนไพร ย่อมรุนแรง

นี่คือผลแห่งการให้ ดังนั้น การเชิญครั้งนี้ ไม่ไปก็คงไม่ได้แล้ว เพราะนี่คือหนทางที่ถูก เริ่มต้นทางมาจากการให้ และวันใด โรงทาน เต็มไปด้วย มะกรูด มะพร้าว พริกไทย ดีปลี ... ที่แต่ละคนหิ้วมาให้ แล้วถูกนำมารวมกันเป็นสมุนไพร .... วันนั้นแหละฤทธิ์จุะระเบิดเถิดเทิง ไม่เหมือนสมุนไพรที่มาจากวัตถุดิบที่ถูกขูดรีดจากพ่อค้าเช่นทุกวันนี้ นึกจะขึ้นราคา ก็ขึ้นได้ ขึ้นเอา