ข้อห้าม

อีกไม่นาน ชมรมคนรักสุขภาพ ก็คงเปิดให้บริการ ผู้ป่วยโรคเอดส์ อย่างเป็นทางการ

สิ่งหนึ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์ มักกล่าวกับผู้ป่วยกลุ่มนี้ เสมอๆ อันอาจจะถือได้ว่า เป็นพันธะสัญญา หรือสัญญาใจ ระหว่างท่านกับผู้ป่วย

นั่นคือ การห้ามไม่ให้ผู้ป่วยไปมีเพศสัมพันธ์กับผู้อื่น อันหมายถึง การกระทำอันมีเจตนาฆ่าผู้อื่น ในขณะที่การรักษาตนยังไม่เสร็จสิ้น หรือหายขาด

ภาพในอดีตของคนไข้กลุ่มนี้ ที่ปรากฎให้เห็นจนชินตา นั่นคือ การที่ร่างกายฟื้นตัวจากภาวะเลวร้ายสุดๆ ในช่วงแรกที่มา จนกลับมาแข็งเรงเหมือนคนปกติ รอวันที่ร่างกายจะรีดเชื้อออกจากร่างกายจนหมด

แต่หลายคน ก็ไม่อาจทนกิเลสนิสัยตน รอจนถึงวันที่หายขาดแล้วได้ เราจึงเห็นคนเหล่านั้น พ่ายแพ้นิสัย ความอยากของตน แอบไปมีเพศสัมพันธ์

ผลที่ปรากฎ จากสภาพร่างกายที่กลับฟื้นมาแข็งแรง ทำงานหนักได้ แทบจะเรียกว่าดีกว่าคนปกติด้วยซ้ำ ตัวอย่างเช่น หนุ่มรุ่นจากอีสาน ที่พ่อแม่ ห่อใส่เสื่อขึ้นรถ พามาหาหลวงพ่อนิพนธ์ เมื่อฟื้นดี ก็ให้ไปเฝ้าเกาะ ซึ่งจัดเตรียมไว้ให้คนป่วยประเภทนี้โดยเฉพาะ เพราะมีพื้นที่ และบรรยากาศที่เหมาะสมในการฟื้นตัว จากคนที่เดินแทบไม่ไหว กลายมาเป็น คนที่สามารถแบกหามรองส้วม ทีละสองใบ เดินขึ้นเขาได้ แต่เมื่อกรรมดลบันดาล ในที่สุด เขาก็หักห้ามตนไม่ได้ ไปละเมิดคำสัญญา กับสาวรุ่นในพื้นที่นั้น

หลังจากนั้นไม่นาน คนที่แข็งแรงสุดๆ ก็เกิดอาการทานข้าวไม่ได้เลย และจากไปด้วยการขาดสารอาหาร

ลักษณะเฉกเช่นกัน ที่เกิดกับจ่า นายทหารแห่งค่ายเพชรบูรณ์ ผู้ที่ร่ำรวยจากการปล่อยกู้ให้กับเพื่อนทหาร แต่ก็ถูกนำไปใช้เพื่อรักษาตัวจนหมด

ภาพซ้ำๆ ก็กลับมาปรากฎ จ่าก็เดินรอยเดียวกับหนุ่มรุ่น ผลจากการทำผิด ทำให้จ่าที่ทำหน้าที่ดูแลต้นมะพร้าว ในชมรมทุกต้นในอดีต ก็มีอาการทรุดลงและเสียไปในที่สุด

หากแต่ผู้ที่ทำได้ ดุจดั่งนักร้องคาเฟ่ ที่สามารถรอจนตัวเองหายดี ก็สามารถกลับไปทำงาน แล้วแต่งงานมีบุตร ๒ คน ทั้งตนเองและครอบครัวก็แข็งแรงดี และยังกลับมาไหว้แม่ชีเมี้ยนทุกปีในวันงานของท่าน

ตั้งแต่ปี ๓๐ เป็นต้นมา หลวงพ่อนิพนธ์ ได้รับคนไข้ประเภทนี้ มาทดลองทานสมุนไพรแม่ชีเมี้ยน ผู้ที่ผิดข้อห้ามนี้ เสียชีวิตไป มีมากหลาย ผู้ที่ทำได้ แล้วสามารถกลับไปใช้ชีวิตของตน หรือแม้กระทั่งอยู่ช่วยงานในชมรมคนรักสุขภาพก็เยอะ

บทเรียนในอดีต จึงน่าจะเป็นอุทธาหรณ์ ให้คนรุ่นหลัง ได้ดู ได้เลือก แม้เขาเหล่านั้น เขียนด้วยชีวิต ก็ยังไม่ไร้ค่า ที่จะเป็นสติให้คนเดินตามได้เรียนรู้ และทำตนให้รอด