หลายคนสงสัย หลายคนแคลงใจ ก็เห็นเป็นคนธรรมดา เหมือนคนทั่วไป ไปเรียกหลวงพ่อทำไม ทำไมตั้งตนเป็นครูบาอาจารย์
บางคนเคยเห็น หลวงพ่อนิพนธ์ ทานเหล้า สูบบุหรี่ ก็เลยรับไม่ได้
คิดไปโน่น สอนคนให้ทำดี ทำไมจึงทำเช่นนี้
จนท้ายที่สุด คำถามคือ จะวางท่านไว้ตรงไหนดี
เหตุผลหนึ่งที่แม่ชีเมี้ยนให้หลวงพ่อนิพนธ์ ไม่ต้องนุ่งกางเกงในการทำกิจกรรมนี้ คือ เป็นกรรมของคนไทยนั่นเอง
เพราะเดิม การได้มาสัมผัส ผ่านทางผ้าเหลือง ทำให้การยอมรับทำได้ง่าย ทำใจ ทำตัว แล้วทำตามทำได้ง่าย
เมื่อถ้ำกระบอกถูกทำลาย จึงเป็นกรรมร่วมกันของคนไทยที่ต้องเผชิญ
เห็นคนมีธรรม มีบุญ แต่นุ่งกางเกง สูบบุหรี่ ทานเหล้า มีครอบครัว มันจึงเป็นด่านกรรมด่านแรก ที่ต้องผ่าน เพราะยากจะยอมรับ
หลายคนจึงพบปัญหา ชอบสมุนไพร แต่ไม่ชอบคนทำสมุนไพร บางที ถึงกับรับไม่ได้เลยก็มี
เราจึงนึกย้อนเรื่องเล่าเมื่อครั้งถ้ำกระบอก เรื่องหนึ่ง อยากมาเล่าให้ฟัง
เมื่อครั้งนั้น มีเชื้อพระวงศ์ชั้นผู้ใหญ๋ท่านหนึ่ง หลังจากได้ยินได้ฟัง เรื่องถ้ำกระบอก จึงเสด็จไปด้วยตนเอง
ครั้งแรกที่เสด็จไป แม่ชีเมี้ยนกำลังใช้ฆ้อนเล็กๆ และนั่งกับพื้น เพื่อกระเทาะหินแกรนิตก้อนใหญ่ๆ ที่มีอยู่มากมากมาย ย่อยลงให้เล็กเพื่อนำไปใช้ประโยชน์ อันจะเห็นภาพเช่นนี้ประจำ โดยเฉพาะพระถ้ำกระบอก ที่ระเบิดหิน แล้วนำมาย่อย ตามคำสอนของแม่ชีเมี้ยน
คนที่ตามเสด็จไป ได้จัดเก้าอี้ให้ทรงสนทนากับแม่ชีเมี้ยน
ครั้งต่อมา เมื่อเสด็จไปหาแม่ชีเมี้ยน ท่านก็ให้เปลี่ยน ให้เป็นอาสนะนั่งพื้น คุยกับแม่ชีเมี้ยน
และต่อมา ท่านก็ให้เปลี่ยน เป็นปูอาสนะให้แม่ชีเมี้ยนนั่ง ในขณะที่พระองค์เองทรงนั่งกับพื้น คุยกับแม่ชีเมี้ยนแทน
เรื่องเล่านี้ น่าจะเป็นตัวอย่างในการวางตนของคนที่มาหา แล้วพิจารณาถึงผู้ที่เราท่านมาหาว่า ควรจะวางตนไว้ตรงไหนดีได้
แม่ชีเมี้ยนได้เคยตรัสเรื่องนี้ว่า "ของสูงเท่านั้น จึงดึงวิญญาณเราท่านจากที่ต่ำขึ้นที่สูงได้"
จึงน่าจะเป็นคำตอบว่า เราท่านควรวาง แม่ชีเมี้ยน พระภูมี หลวงพ่อนิพนธ์ สมุนไพร ไว้ ณ ที่ใด จึงจะดี
