เหยียด

เวลาที่ดูฟุตบอล แล้วนักกีฬาที่ไม่ชอบคู่ต่อสู้ที่มีสีผิวต่างกัน แสดงท่าทางและพฤติกรรมดูถูกดูแคลนกัน ก็มีให้เห็นบ่อย

เราเคยแปลกใจว่า ในเมื่อทุกคนกล่าวกันว่า ชอบคนดี สนับสนุนคนดี แล้วทำไมจึงมีคนไม่ชอบ พระเจ้าของศาสนานั้น ไม่ชอบลัทธินี้ ทั้งที่ในหนังสือก็เขียนว่า ทุกศาสน์และลัทธิ ล้วนสอนให้คนเป็นคนดี

มาวันนี้ จึงเข้าใจแล้วว่า ทำไมพระพุทธเจ้าที่มีเมตตามหาศาล จึงไม่สามารถพามนุษย์เข้านิพพานได้หมด

เพราะความเชื่อ เป็นสิ่งที่ต้องสร้างขึ้น และเมื่อสร้างแล้วก็ยากที่จะเปลี่ยนแปลง ด้วยเหตุนี้เมื่อพระโคดมสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พิจารณาเห็นความจริงข้อนี้ จึงคิดอดอาหารเพื่อเข้านิพพานเลย

แต่ด้วยมนุษย์มีพวกที่เอาเหตุเอาผลนั่นเอง จึงมีคนที่สามารถสร้างความเชื่อใหม่ จากเหตุผลที่พระภูมีทรงให้ แต่ก็ถือว่ามีไม่มาก ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นพวกที่กล่าวว่า ดีแต่ไม่เอา

และก็ไม่แปลก เมื่อพวกคลั่งศาสนา เป็นผู้มีอำนาจ จึงมักสอดแทรกสิ่งเหล่านี้ลงไป เราจึงเห็นภาพคนอิสลาม ประท้วงหนังบางเรื่อง

และหนัง ที่นำเอาชื่อพระภูมี ไปตั้งชื่อสัตว์เลี้ยง เราก็เคยเห็น

เราจึงย้อนคิดถึงคำพูดของหลวงพ่อนิพนธ์ ที่กล่าวกับท่านโกวินธะ เจ้าอาวาสวัดไผ่รื่นรมณ์ อดีตลูกศิษย์ที่ถูกโรคหัวใจเล่นงาน มาอ้อนวอนขอให้ช่วย

"ยาของผม ช่วยคนได้ทั้งโลก แต่ช่วยท่านไม่ได้หรอก เพราะท่านทำบาปกับพระพุทธเจ้า กับแม่ชีเมี้ยน"

เราจึงคิดเล่นๆ ว่า วันหนึ่งเมื่อคนเหล่านั้นประสพชะตากรรม และเวียนว่ายมาถึงแผ่นดินของแม่ชีเมี้ยน สิ่งที่เขาทำจะกลายเป็นอุปสรรค ทำให้โอกาสเขาหมดไป

ดีที่ศาสนาพุทธสอนให้ไม่ชอบก็วางเฉย เราจึงไม่เห็นภาพนี้เกิดในประเทศเรา

และธรรมของพระภูมี เป็นธรรมสายกลาง ทำให้ไม่ว่าจะนับถือศาสนาใด ก็สามารถมาใช้บริการได้

เราจึงเห็นภาพว่า ทำไมความสงบ จึงเป็นเอกลักษณ์ของศาสนาพุทธ