ใครสั่ง

ความมหัศจรรย์ของร่างกายมนุษย์ เมื่อพิจารณาให้ดีจะเห็นว่า มีความละเอียดกว่าเครื่องจักรหรือเทคโนโลยีใดๆ มากนัก

ในสภาวะที่เหมือนกัน องค์ประกอบเดียวกัน แต่ผลออกมาต่างกัน จึงเกิดขึ้นได้ ท่านไม่สงสัยบ้างหรือว่า ทำไม ขณะที่ท่านอยู่ดีมีสุข เป็นปกติ แต่ในวินาทีต่อมา มีอาการปวดหัว แล้วเมื่อนอนพักผ่อนสักพัก ก็กลับมาเหมือนเดิม

ก็ตัวคนๆ เดียวกัน อยู่ในสภาวะเดียวกัน ทำไมร่างกายท่านจึงทำงานต่างกันได้ ปัญหาก็คือ ผลที่ออกมา ไม่เป็นไปตามความอยากของเจ้าของเสียด้วย ถึงเราไม่อยากปวด มันก็ปวด ปวดอยู่ดีๆ บทจะหายก็หายไป ตกลงแล้วใครสามารถสั่งได้ ว่าจะให้ตัวท่านเอง ปวดหรือไม่ปวด

เครื่องจักรที่มนุษย์สร้าง สามารถโปรแกรมได้ ให้ทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ และเมื่อโปรแกรมทำงาน ย่อมคำนวนผลที่จะเกิดได้

ก็แล้วสิ่งที่่เกิดขึ้นกับตัวเราท่านเอง ทำไมจึงเป็นไปตามความอยากในปัจจุบันไม่ได้เลย หรือว่า ตัวของเราท่านเอง ไม่มีสิทธิ์สั่งให้เป็นไปตามต้องการ จนต้องยอมจำนน และพึมพำก้มหน้ารับชะตา ว่า "ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ เป็นไปตามฟ้าลิขิต"

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงบอกว่า ก็เพราะเราขาดความรู้ของศาสนา เราจึงไม่รู้ว่า สิ่งที่เกิดกับเรานั้น แม่ชีเมี้ยนตรัสว่า "กรรมมันใช้ กรรมมันสั่ง" ก็แล้วกรรมคืออะไร "คือตัวกระทำที่เราทำไว้แล้วในอดีตนั่นเอง" แล้วผลก็ส่งมาให้เราเสวยในปัจจุบัน

พระพุทธเจ้า ท่านจึงกล่าวว่า "ผู้ใดกล่าวว่า เราท่านเลือกเกิดไม่ได้ ผู้นั้นไม่รู้เรื่องศาสนา"


เมื่อเราทราบว่า สิ่งที่เกิด ดั่งแม่ชีเมี้ยนตรัสให้ใช้ขันติ อดทน ด้วยสติ "กรรมที่เราทำมา กรรมมันใช้ กรรมมันสั่ง ทำให้เราเป็นทุกข์" อย่าไปโทษสิ่งโน้น สิ่งนี้ อ้างโน่นทำให้เป็น เข้าทำนอง "รำไม่ดี โทษปี่โทษกลอง" เขาสูบบุหรี่มากันทุกยุคทุกสมัย แต่ในอดีตไม่เห็นทำให้เป็นมะเร็งตาย มาวันนี้ ไปโทษบุหรี่ ว่าทำให้เป็นมะเร็ง บุหรี่ไม่รู้เรื่องกลายเป็นจำเลยของสังคมไปเสียแล้ว นี่แหละสังคมของคนโง่เขลา เบาปัญญา ขาดศาสนา

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงสอนผู้ที่มาทานสมุนไพร เป็นสติ "ของที่เราทำมา เราต้องรับ" ดังนั้น เมื่อมีอาการปรากฎ ก็ให้ใช้สติ และความขันติ อดทน สิ่งที่ตามมาคือ "เมื่อเรายอมใช้ ย่อมมีวันหมด" การใช้แนวทางแม่ชีเมี้ยน ไม่เพียงใช้กรรม โดยอาการที่ปรากฎแล้ว ยังเน้นการใช้กรรม โดยนำวินัยของพระพุทธเจ้ามาปฏิบัติอีกด้วย ตามครรลอง "สมุนไพรล้างโรค ธรรมล้างกรรม" อันเป็นการตัดต้นตอของกรรมให้ลดลง

ด้วยกรรมที่เราท่านทำมา ทำด้วยความพร้อม ของ องค์ 3 กาย วาจา ใจ การแก้ไข จะมาแก้โดยกายอย่างเดียว โดยการทานสมุนไพรเพียงอย่างเดียว ย่อมเป็นไปได้ยาก เมื่อเราสร้างศรัทธา และนำธรรมของพระพุทธเจ้ามาปฏิบัติด้วย ย่อมมีน้ำหนัก ที่จะต่อสู้กับเหตุ ที่มาจากกรรม ได้สมน้ำสมเนื้อกัน และทำให้การรักษาไม่ว่าโรคใด ก็มีทางเป็นไปได้

ด้วย "ธรรมย่อมชนะกรรม" จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่จะต้องมีการสวดมนต์ หรือมีวินัยบางข้อที่ให้สมาชิกที่มาใช้แนวทางนี้ ต้องปฏิบัติ เพื่อให้สอดคล้องกับความจริงที่กำลังเกิด เพราะเราท่านที่มา มีโรคปรากฎเป็นรูปกรรมสมบูรณ์แล้ว จะใช้ของปลอม เป่าลม เสกคาถา ใช้มีดหมอ สมุนไพรอุปโลกที่ขายกันเกร่อ คงเป็นไปไม่ได้

เมื่อกรรมที่ทำมา ทำให้เราเป็นทุกข์ ก็ต้องก้มหน้ารับ เพราะสิ่งนั้นสำเร็จไปแล้ว แต่สิ่งที่สำคัญ คือ อนาคตที่เรากำลังเดินทางไป มาจากการเขียนในปัจจุบัน เมื่อเรามาพบพระพุทธศาสนา ได้เรียนรู้ธรรมของท่าน ก็ต้องน้อมนำไปปฏิบัติ ให้เป็นพรหมลิขิต ที่ไม่เจ็บ ไม่ป่วย ไม่มีทุกข์ ให้แก่ตัวของเราท่านเองในอนาคต

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงย้ำว่า ท่านเองคงทำให้ใครไม่ได้ สิ่งที่ท่านสอน เป็นของพระพุทธเจ้า ก็ขนาดพระพุทธเจ้าอยากช่วยคนทั้งอินเดียไปนิพพาน ยังทำไม่ได้ ก็ด้วยเหตุแห่งการตรัสรู้ของท่าน ในธรรมหมวด "ตนพึ่งตน" นั่นแล ท่านจึงสอนธรรม และทิ้งธรรมที่เป็นเครื่องมือในการแสวงหาบุญไว้ให้ แก่ผู้อยากได้ และนำไปปฏิบัติ ผู้ที่ได้มีโอกาสมาเรียนรู้ อยากได้ "ต้องทำเอง"

ผลที่ปรากฎในวันนี้ คือ กรรมที่เราทำในอดีต สั่งให้เป็น คือ พรหมลิขิตที่เราเขียน เมื่อเราท่าน ได้รับเมตตาจากหลวงพ่อนิพนธ์ ถ่ายทอดความรู้นี้จากแม่ชีเมี้ยนมาให้ อุปมาดั่งแสงเดีอนยามค่ำคืน ไร้แสงไฟ ทำให้มองเห็นทางที่จะเดิน ไม่ต้องผจญขวากหนาม เราจึงแปลกใจอย่างที่สุด ที่คนไทย ไม่รู้ค่าของสิ่งนี้ และกลบฝังดิน

วันนี้หลวงพ่อนิพนธ์ กำลังขุดหลักธรรมของพระพุทธเจ้า ที่แม่ชีเมี้ยนนำมา มาให้มนุษย์ได้ยลโฉม ได้สัมผัสอีกครั้ง แม้จะมีผู้ร่วมกิจกรรมไม่มากนัก แต่เราก็เชื่อว่า หลักธรรมนี้ จะเป็นที่พึ่งที่แท้จริงของผู้ที่เข้ามาในร่มเงา ได้อย่างแน่นอน

อย่าโทษอื่นใดเลย มาเรียนรู้ แล้วลองใช้ปากกาธรรมของพระพุทธเจ้า เขียนพรหมลิขิต กัน แล้วจะรู้ว่า "ปาฏิหารย์ของศาสนาเป็นฉันใด" สิ่งที่มนุษย์ว่าเป็นไปไม่ได้ มันก็มีทางเป็นไปได้

เมื่อทราบ และ ได้สัมผัส เราจะรู้ซึ้งถึงความเมตตา และคุณค่า ของคนที่พระถ้ำกระบอก เรียก "หลวงพ่อใหญ่" พร้อมกราบไหว้ ด้วยศรัทธาเต็มหัวใจ นี่แหละ "ผู้หญิงที่ทำตนให้พระไหว้" ตามคำของ แม่ชีวรมัย