แสงสว่างปลายอุโมงค์

ในขณะที่ปัญหาที่หลวงพ่อนิพนธ์แก้ไม่ตก ก็คือ การไม่สามารถจัดให้ผู้ป่วยที่ต้องอาศัยการทานสมุนไพรอย่างต่อเนื่อง และทันกาล ทันอาการ รวมทั้ง ไม่กระทบกระเทือนจากการเดินทาง จนร่างกายรับไม่ไหว มาพักที่มูลนิธิไทยกรุณาได้

เพราะจากการที่จะยื่นขอจดเป็นสถานพยาบาล ของกระทรวงสาธารณสุข ก็มีกฎเกณฑ์ที่มากมาย ประเด็นที่ยากยิ่งคือ ถ้าทำตามข้อกำหนดเหล่านั้น ต้องใช้งบประมาณเป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นไปไม่ได้แน่จากสภาวะที่เป็นอยู่

เมื่อทำไม่ได้ เพื่อป้องกันการกระทำนี้ สาธารณสุขก็ได้แจ้งเตือนว่า การจะรับผู้ป่วยมาพักนั้น มีความผิด ..... (รู้แล้วน่า ว่าช่วยชีวิตคนมีความผิด ไม่ต้องแจ้งบ่อยหรอก)

กระนั้นก็ตาม ในที่สุดมูลนิธิไทยกรุณา ก็ได้พบทางออกของปัญหา อันมาจากความอนุเคราะห์ของ ผู้ว่าราชการจังหวัด และ หัวหน้ารถไฟทุกหน่วย ที่ได้เล็งเห็นประโยชน์ในการนี้ อนุเคราะห์ให้เช่าพื้นที่ของการรถไฟ เพื่อให้มูลนิธิได้เช่า และอนุญาตให้ผู้ที่มีความต้องการอนุเคราะห์ จัดสร้างอาคารที่พักอาศัย ที่ใกล้กับมูลนิธิไทยกรุณานั้นเอง

ดังนั้น กลุ่มคนดังกล่าว ได้จัดสร้างอาคารที่พัก เพื่อให้คนที่ต้องการมารับสมุนไพร และพักในช่วงที่จำเป็น เพื่อพักฟื้น ก็สามารถมาเช่าอาคาร เพื่อการดังกล่าวได้ โดยหลวงพ่อนิพนธ์ จะได้จัดคน และนำสมุนไพร ส่งให้แก่ผู้ป่วยที่มาพักฟื้น ณ อาคารดังกล่าวได้

ยิ่งไปกว่านั้น คนไข้ก็สามารถเดินทางมาเข้ากระโจมได้ทุกวัน ในระยะทางที่ใกล้ ไม่กระทบกระเทือน อีกทั้งขอรับคำปรึกษาได้ตลอดเวลา

แสงสว่างจากความอนุเคราะห์ของท่านเหล่านั้น ทำให้เราคิดว่า ความหวังที่คนที่มีบ้านอยู่ไกล หรือ ต้องการมาพัก แต่ติดขัดข้อกฎหมาย ก็น่าจะหายไป สร้างโอกาสให้คนเหล่านั้นมากขึ้น และเสียค่าใช้จ่ายน้อยลง

เริ่มจากความอนุเคราะห์จากภาครัฐ ตามด้วยความอนุเคราะห์ของผู้ใจบุญ จบด้วยความอนุเคราะห์จากสมุนไพรแม่ชีเมี้ยนของหลวงพ่อนิพนธ์ ที่พยายามให้ผู้ป่วยมีโอกาสมากขึ้น และเสียค่าใช้จ่ายน้อยที่สุด ก็คงเป็นจริงในไม่ช้า

เราขอคาระวะ ในน้ำใจของกลุ่มคนในภาครัฐเหล่านี้ทุกท่าน อย่างน้อยเราก็ได้เห็นว่า ยังมีคนดีมีน้ำใจอยู่ในสังคมไทย ....

วจีที่เคยได้ยินยังไม่จางหายจากสังคมนี้ "คุณธรรมค้ำจุนโลก" ขออนุโมทนาบุญในครั้งนี้ด้วย ..... ขอบคุณ ..... อีกครั้ง