แบบนี้ดีกว่า

ความยากลำบากในการฟื้นฟูสุขภาพของคนไข้ ไม่ได้อยู่ที่โรค หากแต่เป็นนิสัย และพฤติกรรมเป็นสำคัญ

การเปิดกว้าง ทำให้คนไข้ที่ยังมีทางเลือก เมื่อทานสมุนไพรไประยะหนึ่ง ก็มีโอกาสหันเหไปในทางเลือกที่มีได้โดยง่าย โดยเฉพาะ ประเภทที่ยังมีเงินพอสำหรับทางเลือกนั้นๆ

ความล้มเหลว หรือเสียเปล่า จึงเกิดขึ้นมากมาย ในช่วงเวลาที่ผ่านมา และที่สำคัญนั่นคือ คนเหล่านั้นมักจะไม่ให้ความสำคัญ ในสิ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์อยากให้ทำ ในการสร้างคุณสมบัติ

ข้อพิสูจน์ที่เด่นชัด นั่นก็ดูจากกองสมุนไพร หรือแม้กระทั่งขวดน้ำ ที่เก็บคืนมาเพื่อใส่สมุนไพร ไม่มีวี่แววจะเข้าเป้า ตามหลักตนพึ่งตน ก็ยังต้องอาศัยน้ำเลี้ยงพิเศษอยู่ดี

มาวันนี้ หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า น่าจะถึงเวลาที่จะเลือกและคัดคนไข้ เพื่อให้เหลือเฉพาะคนที่เชื่อ คนที่ทำตาม เน้นคุณภาพ ไม่เน้นปริมาณ

สัปดาห์ที่ผ่านมา หลวงพ่อนิพนธ์จึงรับคนไข้หนัก ที่ทุกคนมีคุณสมบัติข้อหนึ่งเหมือนกัน คือ หมดทางเลือก

รายแรกเป็นชาวต่างชาติ ติดยาเสพติดและเหล้าอย่างหนัก พร้อมกับมีโรคประจำตัว เคยผ่านการฆ่าตัวตายสองครั้ง แต่ก็ถูกช่วยไว้ จนได้ข่าวถ้ำกระบอก ก็เดินทางมาเมืองไทย ติดต่อกับเพื่อนของพ่อที่เมืองไทย หากแต่เผอิญเพื่อนของพ่อ เป็นกรรมการของมูลนิธิไทยกรุณา จึงชักชวนมาหาหลวงพ่อนิพนธ์

รายที่สอง มารดาเป็นมะเร็งปอด อาการเข้าขั้นวิกฤต ลูกสาวเป็นทหาร ขอลาหัวหน้าเพื่อพาแม่มาเข้าคอร์ส ก็ได้รับความอนุเคราะห์ให้ลาได้ แต่มีข้อแม้ว่า เงินเดือนต้องให้หัวหน้า เธอจึงมาพร้อมกับบอกว่า หลวงพ่อค่ะ หนูไม่มีเงิน เพราะหมดไปกับการรักษาแม่ และก็ตอนนี้เงินเดือนก็ไม่ได้ด้วย

รายที่สามสองสามีภรรยา ภรรยาเป็นโรคเก๊าต์ มีอาการปวดข้อรุนแรง แต่ก็่จำต้องทำหน้าที่คนขับ ให้สามี เพราะสามีของเธอ เป็นโรคที่หมอไม่สามารถวินิจฉัยได้ อาการที่ปรากฎคือ สามารถวูบได้ทุกวินาที จนสามีทนอาการไม่ไหว ขออนุญาตภรรยาฆ่าตัวตาย เธอจึงต้องทำหน้าที่ประกบสามีตลอด

คนไข้เหล่านี้ จึงเป็นคนที่เหมาะสมกับแนวทางสมุนไพรแม่ชีเมี้ยน เพราะหมดทางเลือก เมื่อทำความเข้าใจ ยอมรับ ก็พูดง่าย ว่าอย่างไรก็ทำตาม

นับจากวันอาทิตย์ที่ผ่านมา หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า นโยบายต่อจากนี้ คือ ปล่อยตามอิสระ เมื่อเข้าห้องสวดมนต์ ก็จะไม่เจ้าหน้าที่ไปคอยจ้ำจี้จำไช ให้เสียอารมณ์อีก แต่จะมีกรรมการที่เฝ้าดูคุณสมบัติของสมาชิก และตัดสินใจ ในการที่จะขอสงวนสิทธิ์ไม่ให้บริการ สำหรับผู้ที่พิจารณาแล้วว่า คุณสมบัติไม่ได้ ซึ่้งจะเป็นการสูญเปล่าทั้งตัวสมาชิกเองและชมรม

หลวงพ่อนิพนธ์จึงฝากทิ้งท้ายว่า สิ่งที่ท่านสอน นำไปพิจารณา แล้วตัดสินใจ ไม่ชอบ หรือรับไม่ได้ ก็ไม่ต้องมา ไม่ว่ากัน ให้เหลือเฉพาะคนที่ชอบ เชื่อ และทำตาม มาพิสูจน์หลักพระภูมี เดินไปด้วยกัน แล้วให้วันเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์

ภาพที่จะเห็นในอนาคตอันใกล้ นั่นคือ จำนวนคนที่จะเริ่มลดลง จนเหลือแต่คนที่อยากได้ อยากเดินตามจริงๆ แล้ว ก็จะเริ่มเพิ่มจำนวนอีกครั้งอย่างทวีคูณ เมื่อการหายของคนเหล่านี้ เพิ่มจำนวนมากขึ้น เสียงก็ยิ่งดังขึ้น

ภาพคนเดินตัวเปล่ามา ภาพคนนั่งคุย ภาพคนนิ่งดูดาย ก็จะเลือนหายไป เพราะคนที่มารู้หน้าที่ของตน และรู้ว่าหากจะช่วยตนต้องทำอย่างไร

ก็ดูอย่างอัมพฤกตที่นอนแข็งกระดิกพลิกตัวเองไม่ได้ ฟังหลวงพ่อนิพนธ์ว่า ตัวเราเหลือสิ่งใด ก็นำสิ่งนั้นมาทำประโยชน์ ยังคิดได้ ขอให้คนต่อเก้าอี้ไม้ แล้วไปตั้ง เพื่อที่จะนั่งดูเป็นหูเป็นตาแทนหลวงพ่อนิพนธ์ ในสวนสมุนไพร .... ทำตนเป็นคนมีค่า วันนี้ ลุกขึ้นมาใช้ไม้เท้าเดินได้แล้ว

ชีวิตตน หากหาคุณค่าอะไรไม่ได้ ... ฟ้าเขาก็ต้องถาม แล้วจะกู้มาทำไม ยิ่งถ้ากู้มาทำชั่ว ทำพฤติกรรมเหมือนเดิมที่ผิดจนผลผิดเกิด .... ฟ้าคงไม่ช่วยกู้เป็นแน่แท้