เรื่องเล่าจากโรงน้ำ

ชายหนุ่มสูงวัยท่านหนึ่ง มักจะมาช่วยทำงานที่โรงทำน้ำของหลวงพ่อเสมอ เมื่อได้มีโอกาสมาสถานที่นี้

หลายคนจะเห็นคุณลุงท่านนี้ ทำงานทั้งวัน โดยไม่เคยบ่นเหนื่อย ไม่เคยท้อ แม้จะเป็นงานที่หนัก จนหลายคนไม่อยากทำ แต่แกก็ทำด้วยความปิติยินดีของแกไปเรื่อยๆ

เสียงร้องชักชวนที่แกได้ยินเสมอทุกครั้้งที่มา นั่นคือ เสียงของผู้ที่มาช่วยทำงานในโรงน้ำ พากันชวนเดินทยอยหนีไป หลังจากได้รับแจกบัตรสวดมนต์

คำพูดที่มักลอยล่องมาเข้าหูแก "จะทำไปทำไมลุง ทำไปก็ได้สมุนไพรเท่ากัน เหนื่อยเปล่าๆ มาทำกันสักพัก พอได้บัตรสวดมนต์ เพื่อจะได้ไม่ต้องไปนั่งทนในห้องสวดมนต์ ก็พอแล้ว"

ลุงแกก็มักจะตอบคนเหล่านั้นว่า "ไปเถอะ ลุงก็ทำของลุงไปเรื่อยๆ ตามที่หลวงพ่อนิพนธ์ท่านสอนแหละ ลุงเชื่อของลุง"

คำพูดที่แกเล่าถึงที่มาของความเชื่อในการทำเช่นนี้

คุณลุงเล่าว่า แกเป็นคนเชียงใหม่ พาลูกชายที่ป่วยด้วยโรคไตวาย จนหมอวินิจฉัยว่า ข้างหนึ่งตายไปแล้ว ส่วนอีกข้างหนึ่งเหลือประมาณครึ่งหนึ่ง

มาแรกๆ ก็มาทุกสัปดาห์ จนครบห้าครั้ง แกก็ขออนุญาตมาเดือนละครั้ง เพราะแกบ้านอยู่ไกล และที่สำคัญ ลูกชายก็ไม่สามารถช่วยตนเองได้ ไม่มีแรง ต้องนอนพักอย่างเดียว

หลังจากฟังคำสอนของหลวงพ่อนิพนธ์ แกก็เลยคิดมาเป็นอาสา ลองทำตามคำสอนดู ดีกว่ามานั่งรอเสียเวลาไปเปล่าๆ

แกทำกิจกรรมนี้ อย่างมุ่งมั่น และเชื่อในคำสอน แม้ว่า เริ่มแรกเดิมทีลูกชายแกจะได้รับยาเขียวไปทาน ครั้งละ ๘ ขวด เพื่อทานทั้งเดือน และถูกปรับลดลงมาเรื่อยๆ เนื่องจากปริมาณยาเขียวน้อยลง จนในช่วงหลังๆ ก็ได้รับเพียงครั้งละขวดเดียว

แกเฝ้าสังเกตลูกชาย ที่เริ่มฟื้น และเริ่มมีแรง มาช่วยแกทำงาน จนวันนี้ สามารถช่วยงานได้เต็มที่ไม่มีอาการอ่อนเพลีย แกจึงรู้ว่า สิ่งที่แกทำนั้นถูกทาง และการทานสมุนไพร ไม่ได้ขึ้นกับปริมาณ

ทุกวันนี้ หนึ่งคนแก่ และหนึ่งคนหนุ่ม ก็ยังมาชมรมเดือนละครั้ง และเข้าไปช่วยงานที่โรงทำน้ำตั้งแต่เช้า จนเลิก สองพ่อลูกตั้งใจทำ โดยไม่สนว่า ใครจะมาชวนให้เลิก หรือพูดให้ไขว้เขวว่า ทำไปทำไม

เพราะแกและลูกชาย มีคำตอบในใจ และรู้ว่า วิธีรอดของลูกชาย ทำอย่างไร

จากความกังวลในอาการของลูกชาย อันเนื่องจากสมุนไพรที่ได้ มีปริมาณลดลงในแต่ก่อน มาวันนี้ แกกับลูกชาย ไม่เคยร้องขอเพิ่มสมุนไพรอีกเลย ได้แค่ไหน ก็แค่นั้น แบ่งคนอื่นทาน

เสียงที่ล่องลอยมา ผ่านมาก็ผ่านไป "จะทำให้เหนื่อยไปทำไม"

เราคิดว่า คุณลุงและลูกชาย รู้แล้วแหละว่า ทำไปทำไม จึงมุ่งมั่นทุกครั้งที่มา