คำถามแรกที่เขาสงสัยที่สุด จึงถามหลวงพ่อนิพนธ์ว่า ทำไมหลวงพ่อนิพนธ์ต้องหาเงินโดยวิธีการขายข้าวแกง ที่ซึ่งเขามองดูแล้วได้กำไรก็ไม่เท่าไหร่
พร้อมกับกล่าวว่า หากหลวงพ่อนิพนธ์อยากรวย เขาสามารถทำให้ได้ในพริบตา ด้วยเหตุที่ว่า เขามีเพื่อนชาวสวิสที่เป็นเจ้าของบริษัทผลิตยาใหญ่ที่สุดในโลก
เพียงแค่หลวงพ่อนิพนธ์ นำสูตรยาที่รักษาตัวเขาเอง ไปให้เพื่อนผลิตขายทั่วโลก ก็จะมีรายได้มหาศาลแล้ว
ประการต่อมา อันเป็นมุมมองที่คนเป็นกรรมการมักจะมองเห็น นั่นคือ หลวงพ่อนิพนธ์จะมาทนรักษาคนที่พูดไม่รู้เรื่องทำไม เสียเวลาทั้งสองฝ่าย และท้ายที่สุดก็ไม่ประสพผลทั้งสองฝ่าย
แล้วที่น่าแปลกใจสำหรับเขาอย่างยิ่ง นั่นคือ ในเมื่อหลวงพ่อนิพนธ์สามารถทำสิ่งที่คนทั้งโลกทำไม่ได้ ทำไมต้องมางอนง้อ คนที่พูดกันยาก แม้กระทั่งเรื่องการเก็บเงินจากรถที่เข้ามา จนในที่สุดตัวหลวงพ่อนิพนธ์ก็ทนเสียงเหล่านั้นไม่ไหว สั่งให้มีการยกเลิกในวันนี้
ตัวเขาเองจึงไม่แปลกใจ ว่าทำไมความฝันของหลวงพ่อนิพนธ์ในการที่อยากได้เครื่องแปรรูปสมุนไพร เพื่อให้มีสมุนไพรใช้และพอเพียงตลอดทั้งปี โดยไม่ต้องกังวลกับฤดูอีกต่อไป จึงไม่เป็นจริงเสียที
เขาจึงกล่าวว่า ถ้าหลวงพ่อนิพนธ์จะรอขายข้าวแกง คงเป็นเรื่องยาก ตัวเขาเองจึงขออนุญาตทำความฝันส่วนนี้ของหลวงพ่อนิพนธ์ให้เป็นจริง
และที่สำคัญ สิ่งที่เขาอยากขอหลวงพ่อนิพนธ์นั่นคือ พาเพื่อนรักของเขาที่เป็นดาราฮอลีวู๊ด และเป็นโรคเดียวกับเขามารักษา พร้อมทั้งขออนุญาตนำเพื่อนเจ้าของบริษัทยามาเยี่ยมชม ในเดือนหน้า
เขากล่าวว่า เพื่อนคนนี้ปกติชอบบริจาคเงินปีละเป็นร้อยล้านบาท แต่ระยะหลังเริ่มเบื่อหน่ายกับองค์กรต่างๆ เพราะเมื่อบริจาคแล้ว เพื่อนเขากล่าวว่า ไม่รู้ว่าเอาไปทำอะไร ...
สิ่งนี้เป็นสัญญาณที่ทำให้เห็นเค้าลางว่า การดำเนินกิจกรรมในอนาคตในรูปแบบของศูนย์ที่กระจายไปทั่วภูมิภาคของประเทศ คงจะเป็นจริงได้ในไม่ช้า
ความรู้สึกที่น่าเศร้าประการหนึ่งสำหรับเรา นั่นคือ ทำไมต่างชาติเขากลับเห็นสถานที่นี้ไม่มีนอกมีใน แต่กลับคนไทย สงสัยไปเสียทุกอย่าง ทำไมต้องบังคับกินข้าวแกง ทำไมต้องซื้อโน่นซื้อนี่ ทำไม........
เราได้แต่สงสัยเช่นกันว่าทำไม เวลาเจอของปลอมไม่สงสัย หากแต่เจอของจริงสงสัยกันจัง พูดกันจัง .... ฤาไม่ชอบให้มีสถานที่อย่างนี้อยู่ในประเทศไทย
พูดเรื่องข้าวแกงไม่ทันเท่าไหร่ บ่นเรื่องเก็บเงินรถที่เข้ามาอีกแล้ว จนหลวงพ่อนิพนธ์รำคาญเสียง ก็เลิกเก็บไป จะได้สิ้นเสียง ... ทำได้แค่ไหนก็แค่นั้น....
