มาทั้งวันได้สมุนไพรแค่นี้เอง? คนไข้ใหม่มูลนิธิไทยกรุณา

นี่เป็นคำถามที่มักเกิดขึ้นกับคนไข้ใหม่ๆ ที่มารับการรักษาที่มูลนิธิไทยกรุณา เมื่อสังเกต เราก็พบว่า คนเหล่านี้ไม่ได้สนใจในสิ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์ หรือวิทยากรให้คำอธิบายใดๆ เลย จึงมีความคิดดังกล่าว

สมุนไพรพื้นฐานที่มูลนิธิฯ แจก คือสมุนไพรที่ใช้ในการปรับสมดุลย์ของธาตุทั้งสี่ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ เพื่อให้ร่างกายเราพร้อม หลังจากทรุดโทรมหรือเสียหาย ทั้งจากโรค และ/หรือจากการทานสารเคมีมาเป็นเวลานาน โดยเฉพาะระบบทางเดินอาหาร และระบบการย่อย เพราะการต่อสู้โรคภัย ต้องใช้อาหารเป็นวัตถุดิบในการสร้างตัวยา  ส่วนสมุนไพร จะเป็นวัตถุดิบ ให้ร่างกายสามารถฟื้นฟูอวัยวะ และเสริมสร้างภูมิต้านทานของร่างกายให้แข็งแกร่ง 

ความเข้าใจผิดที่ว่าสมุนไพรคือยา นั่นเป็นข้อผิดพลาดอย่างยิ่ง ทำให้คนคิดว่าต้องทานสมุนไพรมากๆ เพราะได้ยินมา  คำว่าทานมากๆ ในความหมายของหลวงพ่อนิพนธ์ คือ ความสม่ำเสมอ และมากพอกับที่ร่างกายต้องการใช้ อันเนื่องจาก ร่างกายของเรา จะมีแหล่งเก็บกักสารที่ต้องการ เมื่อมีปริมาณมากพอจึงจะก่อให้เกิดประโยชน์ หากแต่กระบวนกักเก็บสารจากสมุนไพร ก็เฉกเช่นเดียวกับอาหาร ที่ต้องค่อยเป็นค่อยไป จึงต้องใช้เวลา อุปมา คนกินข้าว กว่าจะได้นำหนัก 1 ก.ก. ต้องทานข้าวสักเท่าใด ก็ฉันนั้น ดังนั้น การทานสมุนไพรจึงต้องอดทน ในการทานอย่างสม่ำเสมอ จนร่างกายได้ปริมาณและนำไปใช้  การทานมากในคราวเดียว ก็เสียของดั่งเช่นอาหาร ทานมากไปย่อยไม่หมด ก็ต้องถ่ายออก หลักของสมุนไพร เฉกเช่น หลักของอาหาร เป็นหลักธรรมชาติ ต้องแล้วแต่ร่างกายของแต่ละบุคคลว่าตอบสนองเช่นไร เราจึงเห็นคนอ้วน คนผอม ฉันใดก็ฉันนั้น จึงให้คำตอบไม่ได้เลยว่า หายเมื่อไร เช่นเดียวกับว่า ทานข้าวมื้อละสองจาน จะอ้วนทุกคนใช่ไหม

สูตรสมุนไพรที่แม่ชีเมี้ยนให้หลวงพ่อนิพนธ์ มีหลายสิบสูตร และมีสมุนไพรพื้นฐานที่ทุกคนต้องทาน ประมาณสิบสูตร ที่เหลือเป็นสมุนไพรที่ใช้เฉพาะอาการ ที่เกิดขึ้นปัจจุบันทันด่วน หรือ เป็นสูตรยาสำเร็จ ที่ไม่ต้องผ่านระบบการย่อย อาทิเช่น ยาตา ยาดูดหนอง ยาระบาย ยาสมานแผล ยาล้างพิษ เป็นต้น ซึ่งครอบคลุม การฟื้นฟูอวัยวะทั้ง 32 แต่สิ่งที่เป็นตัวยาคือ สารจากอาหารต่างหาก โรคที่เกิดขึ้นเพราะอวัยวะเราทำงานผิดปกติ เมื่อได้สมุนไพรและฟื้นฟูให้กลับมาทำงานได้ ก็สามารถนำสารจากอาหาร มารักษาตัวเองได้ นี่เป็นหลักธรรมชาติอยู่แล้ว ความสามารถของกระเพาะของมนุษย์ ที่ธรรมชาติให้ เหนือเครื่องจักรใดๆ ที่มนุษย์สร้าง ละเอียดอ่อนกว่าเยอะ ตัวอย่างที่ท่านยกมาให้เห็น คือ เมื่อเราท่านจิบกาแฟดำ เผลอแป๊บเดียวไปเข้าห้องน้ำ กระเพาะเราแยกสารเสร็จ เหลือแต่น้ำใสๆ ออกทางปัสสาวะ เครื่องจักรที่ไหนทำได้ แต่เพราะวิทยาการสมัยใหม่ มีหมอเป็นเซลล์แมน ทำให้เราไม่เชื่อในสิ่งที่เรามี ที่รักษาพงศาวดารของมนุษย์ มาก่อนที่วิทยาการของพวกหมอจะมีเสียอีก ผลที่ได้คือ หมอสั่ง ห้ามกินอาหารนี้ อาหารนั้น แล้วอะไรตามมา ก็อาหารเป็นแหล่งตัวยาที่ท้องจะสกัดไปรักษาตัวเอง ก็ขาดวัตถุดิบ ความฉิบหายของร่างกายจึงบังเกิด ร่างกายทรุดโทรม โรคแทรก เมื่อกลับมาใช้ระบบธรรมชาติ หลังจากทานสมุนไพรปรับพื้นฐานได้สักระยะ หลวงพ่อนิพนธ์และวิทยากร มักให้คำแนะนำว่า อะไรที่หมอห้ามก็ให้กินก่อน เพราะร่างกายเราขาดมานาน การกลับไปตามธรรมชาติ คือ กินอาหารครบทั้ง 5 หมู่ จะเว้นสิ่งไรไม่ได้เลย เพราะนั่นคือแหล่งยาธรรมชาติของร่างกาย ขาดไปก็ไม่มีวัตถุดิบทำยา ช่วยร่างกายนั่นเอง  ส่วนหน้าที่ของสมุนไพร มีแค่สองอย่าง คือ เป็นวัตถุดิบใช้ฟื้นฟูอวัยวะ ให้กลับมาแข็งแกร่ง ทำงานได้เต็มที่ และเสริมสร้างภูมิต้านทาน ไม่ใช่หน้าที่รักษา  จึงจะเห็นได้ว่า ต้องใช้ทั้งสองขา คือสมุนไพร และอาหาร ในยามที่เรามีปัญหา แต่บุคคลใดที่อวัยวะเขายังปกติ ก็ใช้อาหารเพียงอย่างเดียว ปัญหาเขาก็คลี่คลายได้  สมุนไพรที่จัดให้ จึงเพียงพอ หากแต่เมื่อเกิดอาการชั่วคราว ขณะลงแดง เช่น ปวดมาก มีหนองไหล มีเสมหะมาก ต้องการสมานแผล ก็สามารถไปขอได้เป็นรายๆ ไป ที่ห้องหลวงพ่อนิพนธ์ หลังรับสมุนไพร

ขอย้ำ สมุนไพร ทำให้ร่างกายเรา กลับมาพร้อมทำงาน แต่ตัวยาอยู่ในอาหารที่เราทาน สรรพคุณของสมุนไพร เมื่อฟื้นฟูอวัยวะแล้ว จึงกระตุ้นให้เกิดการอยากทานอาหาร แต่ถ้าทานสมุนไพรแล้ว ไม่ทานอาหาร ก็หมดท่า พูดกลับกัน ก็คือ เมื่อร่างกายเราไม่ปกติ ถึงแม้เราจะทานอาหาร แต่ร่างกายไม่รับ ถ้าไม่มีสมุนไพรมาช่วยเปิดระบบ ก็หมดท่าเช่นกัน

คำแนะนำทิ้งท้ายที่เรามักได้ยินวิทยากรพูดเสมอคือ ในระหว่างการฟื้นฟูสุขภาพ หรือ รักษาโดยสมุนไพร พฤติกรรมในการทานอาหาร อาทิเช่น การทานเจ มังสวิรัติ หรือ ชีวจิต วิตามิน อาหารเสริมใดๆ ขอให้หยุดไว้ก่อน ปล่อยให้ธรรมชาติเขาทำงาน หลังจากหายดีแล้ว จะกลับไปทำเหมือนเดิมอีก ก็ไม่ว่ากัน เหตุผลที่ท่านให้ง่ายๆ คือ ท่านงดเว้นสิ่งนั้น เพราะไม่อยากฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ก็แล้วถ้าท่านไม่ทาน ท่านกำลังจะฆ่าชีวิตหนึ่ง คือชีวิตของท่านเอง ใช่หรือไม่