อยากกันทั้งนั้น

ด้วยนิสัยคนไทย เมื่อได้รับการช่วยเหลือ ก็มักจะอยากให้ในสิ่งที่ตนมีกลับไปแก่ผุ้นั้นบ้าง

ชายผู้หนึ่ง นั่งรถเข็นมา ๒๗ ปี เป็นเจ้าของเกาะ ๓ เกาะที่มีชื่อของภูเก็ต มีกิจการโรงแรม ... หมดเงินไปกับการรักษาตัวมากมายมหาศาล จนหมอทำอะไรไม่ได้อีก ก็นั่งรอวันไปบนรถเข็ญ พร้อมกับมีพยาบาล ๔ คน คอยดูแล

ภรรยาได้ยินข่าว จึงพาสามีมาลองแนวทางนี้ดู เพียงแค่สัปดาห์แรก ที่หยุดยาเคมี แล้วเริ่มทานสมุนไพร ผลตอบรับทางสุขภาพก็เร่ิมปรากฎ จึงเป็นธรรมดาที่สามีเห็นหลวงพ่อนิพนธ์ทำงานหนัก จึงเชิญชวนให้ไปพักผ่อนที่เกาะของเขา แต่ก็ได้รับการปฏิเสธ

สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นเป็นประจำ เพราะด้วยคนเหล่านั้นอยากตอบแทนน้ำใจนั่นเอง แต่ล้วนแล้วถูกปฏิเสธเสมอมา

แต่สัปดาห์ที่แล้ว ชาวขลุงและเขาสอยดาว ของ จ.จันทบุรี ได้เชื้อเชิญหลวงพ่อนิพนธ์ไปพักยังรีสอร์ตของพวกเขา ที่เรียกว่ามัลดีฟเมืองไทย

หลวงพ่อนิพนธ์รับคำเชิญ นั่งรถเดินทางไป ๖ ชั่วโมงจึงถึง ...

ถามว่าทำไมท่านจึงไป ไม่ใช่เพราะความสวยของสถานที่ ไม่ใช่เพราะมีอาหารดี หากแต่ข้อตกลงประการเดียวที่ทำให้ต้องไป นั่นคือ หากท่านไป จะถวายพริกไทยให้ ๓๐๐ กิโล นั่นเอง เพื่อนำมาทำสมุนไพรแจก

ดังนั้น คำแรกเมื่อไปถึง หาใช่การดูทัศนียภาพของที่พัก และวิวไม่ แต่เป็น พริกไทยอยู่ไหน ... ขอดูหน่อย

จนเจ้าของพื้นที่บอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง ให้หลวงพ่อนิพนธ์พักให้สบาย ส่วนเรื่องพริกไทยได้แน่นอน เพราะหนึ่งในกลุ่มสมาชิกของพวกเขา เป็นผู้ส่งออกพริกไทยรายใหญ่นั่นเอง

ใครเชิญไปไหน .. มักจะได้รับการปฏิเสธเสมอ แต่เชิญไปรับบาตรมะพร้าว พริกไทย ... รับรองหลวงพ่อนิพนธ์ไปแน่ ด้วยกลัวเราท่านจะไม่มีสมุนไพรทาน ดังนั้น หากใครคิดจะเชิญ ... สถานที่นำมาใช้ไม่ได้ แต่สมุนไพรใช้ได้แน่นอน