กะหรี่

ประวัติศาสตร์เป็นเครื่องยืนยัน หรืออย่างน้อยก็ทำให้รู้ได้ว่าสิ่งเหล่านี้เคยมีอยู่ดำรงอยู่ โดยเฉพาะสิ่งที่ยังคงเหลือสืบทอดกันมาจนปัจจุบัน

ผงกะหรี่ คือ สิ่งหนึ่งที่อาจจะเรียกได้ว่า เป็นการยืนยันของศาสนาพุทธ ในเรื่องของอายุหรือยุคของพระพุทธเจ้า ว่าเป็นเช่นนั้นจริง

เมื่อสืบสาวที่มาที่ไป ก็จะพบว่า ก่อนยุคพระโคดม ที่ประสูตรในอินเดีย ก็จะมีพระพุทธเจ้า คือ พระกัสปะ ซึ่งเป็นชาวพม่า และเมื่อย้อนไปยังยุคของพระโคนาคม ซึ่งประสูตรในแผ่นดินเนปาล

นั่นคือแหล่งกำเหนิดของผงกะหรี่นั่นเอง และเมื่อสืบสาวที่มาที่ไปต่อไปอีก จะพบว่ากะหรี่เป็นภาษาทมิฬ แปลว่า เครื่องเทศ ซึ่งศาสตร์แห่งสมุนไพร มีรากเหง้าแห่งพุทธศาสนา จัดทำเป็นสมุนไพรประจำบ้าน

สิ่งนี้่จึงเป็นความจำเป็นยิ่งกว่าสิ่งใด ดังจะเห็นได้ว่า เมื่อแพร่หลายเข้าไปยังแถบประเทศอินเดีย หลังจากนั้นประมาณสี่ห้าพันปี จะพบว่า ผงกะหรี่เป็นของที่ต้องมีทุกบ้าน เพื่อป้องกันโรคลำไส้ ... ไปจนริดสีดวงทวาร

เพื่อระลึกถึงความเป็นมงคลอันมาจากรากเหง้าของศาสนา ดังนั้นเอกลักษณ์ที่เห็นและยังคงหลงเหลือ จึงเป็นสีของผงกะหรี่นั่นเอง

ชาวอินเดียและชนแถบนั้น ถือว่าผงกะหรี่เป็นของมงคลของศาสนา จึงมีโทนสีส้ม เหมือนสีจีวรของพระพุทธเจ้านั่นเอง

ด้วยความเป็นมงคลที่ยกกันมา ผงกะหรี่ จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่จักต้องมีทุกบ้าน ไม่ว่าบ้านนั้นจะยากจนสักเพียงใด

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงมักย้ำให้เห็นความสำคัญถึงยุคของพระพุทธเจ้า เพราะนี่ก็ถึงปลายยุคของพระโคดมแล้ว จักต้องมีพระพุทธเจ้าองค์ใหม่มาอุบัติเพื่อสืบต่อพระพุทธศาสนา ในไม่ช้า

การหายโรคจากการทานสมุนไพร หรือ ตายสบาย จึงเรียกว่าเป็นเพียงน้ำจิ้ม เหตุสำคัญจึงเป็นการปรับเปลี่ยนนิสัยของเราท่าน ให้คุ้นชิน หรือการตั้งจิต เพื่อที่จะให้โอกาสในการอุบัตินี้ ได้มีตัวของเราท่าน ในแผ่นดินของศาสนานั่นเอง อันหมายความว่าได้สัมผัสพระพุทธ ที่มีชีวิต มีคำสอน มีตัวตนให้เราท่านได้เห็น ได้สัมผัส

นั่นหมายความว่า เราท่าน หรือคนทั้งหลายจะได้สัมผัสเนื้อนาบุญที่แท้จริง เป็นที่พึ่งในภพนี้ และภพหน้า ไม่ใช่เจอแต่ของเก๊ บุญเก๊ ทำจนตายก็ไม่มีอะไรมาช่วยตน

เรื่องของศาสนาพุทธจึงไม่ใช่ลมๆแล้งๆ เรื่องสมมุติ เรื่องแต่ง หากแต่ความจริงของเรื่องถูกบิดเบือนไปเพราะพวกเอาศาสนามาหากิน จึงเป็นหน้าที่ของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ที่จะสืบต่อ โดยเริ่มจากการสังคายนาศาสนานั่นเอง

แม้นจักห่างไกลความจริง แต่อย่างน้อยเค้าลางของศาสนาพุทธก็ดำรงพอจักให้เห็นอยู่ เพียงแต่จะรู้บ้างไม่รู้บ้างเท่านั้นเอง

ถึงตอนนี้คนจักไม่รู้ว่าที่มาเป็นอย่างไร แต่ก็รู้ว่า ไม่ว่าจักทำอาหารประเภทใด อาหารทุกชนิดนั้นต้องใส่ผงกะหรี่ เพื่อความเป็นมงคล ... ทั้งที่อาจไม่รู้ว่ามงคลนั้นคืออะไร