หมอหนุ่ม ผู้ซึ่งมาช่วยงานชมรมในวันนี้ กล่าวแก่หลวงพ่อนิพนธ์ว่า ตัวเขาและพี่น้องทุกคนล้วนเป็นหมอทุกคน ปัจจุบันร่วมกันเปิดโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด ทุกคนลงความเห็นในอาการของพ่อแล้วว่า หนทางการแพทย์ในปัจจุบันไม่มีทางรักษาอย่างแน่นอน และได้ศึกษาข้อมูลของสถานที่นี้จากบุคคลหลากหลายมาอย่างดี จึงพาพ่อมาที่นี่ ตอนนี้จึงบินไปกลับ สัปดาห์ละสองครั้ง ผลตอบรับอาการของพ่อดีขึ้นอย่างผิดหูผิดตา จนกล่าวว่าเมื่อก่อนพ่อไม่ค่อยพูด ตอนนี้คุยไม่หยุดเลย ... หมอจึงขันอาสามาช่วยกิจกรรม ขอเป็นคนสัมภาษณ์คนไข้เอง และอนาคต ก็จักช่วยผู้ป่วยในขณะทานยาตัด ที่อาจมีกรณีฉุกเฉินเช่นเสมหะติดลำคอ เพื่อให้ความปลอดภัยแก่คนป่วยมากยิ่งขึ้น ...บทสรุปที่หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ให้เห็น หมอยังเดินมานี่ ... แต่คนกลับเดินไปหาหมอ นี่แหละกรรมของมนุษย์ คนที่มาที่นี่ ไม่ใช่บังเอิญ หากแต่เป็นด้วยบุญที่ทำกับพระพุทธศาสนาในอดีตนั่นเอง จึงแหวกสายกรรมมาถึง มาร่วมกันสร้างเอกลักษณ์ของพระพุทธศาสนาขึ้นมาอีกครั้ง
จึงไม่ต้องแปลกใจ ดีแค่ไหน คนที่มานิยมก็มีไม่มากดอก ... คนที่คิดว่า สิ่งดีต้องมีคนนิยมเยอะ ... ไม่เป็นเช่นนั้นแน่ เพราะกรรมมันบังตา สิ่งที่มนุษย์หลงใหล เห็นเป็นดอกบัว ไปนิยมชมชอบ จึงมีแต่กงจักร แต่ดอกบัว กลับเห็นเป็นกงจักร กลัวไม่กล้าเข้า ... นี่แหละผลของกรรม