เล่าเรื่องบุญ

สิ่งที่คาใจเรา หรือ หลายคน แต่หาคำตอบไม่ได้ เพราะไม่รู้เรื่องศาสนา นั่นคือ ทำไมประเทศฝรั่ง จึงรวยกว่าเรา

นิยายศาสนา เมื่อครั้งพุทธกาล จึงมักถูกหลวงพ่อนิพนธ์หยิบยกมา จากคำสอนของแม่ชีเมี้ยน ครั้งพระพุทธเจ้าเดินโปรดสัตว์โลก แลวันหนึ่งได้เวียนไปยังเขตเมืองหนึ่งซึ่งองค์กษัตรย์เจ้าแผ่นดินมีความเลื่อมใสในพระพุทธเจ้าเป็นอย่างยิ่ง

การมาของพระพุทเจ้าจึงสร้างความยินดี และสั่งการให้เตรียมโภชนการใส่ภาชนะทองอย่างดี เพื่อถวายแด่พระพุทธองค์ให้สมกับความเลื่อมใส แต่เมื่อถึงเวลาฉัน พระพุทธเจ้ากับไม่แตะต้องโภชนาการเหล่านั้นเลย กลับเสวยอาหารที่สองตายายนำมาถวาย จนเกลี้ยง สร้างความงงงันแก่กษัตรย์พระองค์นั้นอย่างยิ่ง

ครั้้นฉันเสร็จ พระโคดมทราบความในใจ ก็ได้เทศนาสอนว่า พระองค์จักส่งเสริมก็เฉพาะบุคคลที่เดินตามรอยธรรมคำสอนที่ประกาศไว้ นั่นคือ หลักตนพึ่งตน

อาหารของพระราชา หาได้มีน้ำเหงื่อน้ำแรงของพระองค์ไม่ ต่างกับของตายาย ที่ทำด้วยจิตด้วยใจ แลน้ำพักน้ำแรงของตน ประการหนึ่ง

แลที่สำคัญ อาหารหรือวัตถุที่นำมา ก็หาเป็นบุญไม่ ด้วยเหตุที่บุญจักเกิดได้ ก็ด้วยสมบัติที่ติดตัวที่ทุกถ้วนตัวคนมี นั่นคือ นิสัย แลผลแห่งการกระทำเกิดแก่มนุษย์แลสัตว์ นี่จึงเป็นเหตุที่ทำไม พระพุทธองค์ จึงทรงสละราชบัลลังถ์ มาเดินกลางดิน กินกลางทราย

ด้วยเทศนาธรรมที่ได้สดับรับฟัง ทำให้กษัตรย์พระองค์นั้น สละราชบัลลังถ์ออกบวช จนสำเร็จพระอรหันต์

หลวงพ่อนิพนธ์จึงสรุปให้ฟังว่า หากบุญหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ สามารถได้มาด้วยการใช้เงินหรือวัตถุแล้วไซร้ ประเทศมหาอำนาจที่มีเงินมากมาย ก็จักซื้อไปไว้ในประเทศตนจนหมดสิ้นอย่างแน่นอน

แต่ความจริงก็ปรากฎให้เห็นว่า ไม่เป็นเช่นนั้น

หากบุญของพระพุทธเจ้า ทรงชี้ให้เห็นว่าอยู่ที่มนุษย์และสัตว์ หาใช่วัตถุไม่

คำเฉลยที่ทำไมฝรั่งจึงรวยกันมากมาย ก็ด้วยเหตุที่คำสอนของพระพุทธองค์ แลที่มีอยู่ในคำสอนอื่นๆ ล้วนแล้วแต่สอนให้เป็นคนดี ให้ความสำคัญกับมนุษย์และสัตว์ ฝรั่งเชื่อและทำตาม ในขณะที่คนอ้างตนว่าเจริญในพระพุทธศาสนา สร้างแต่วัตถุ ละเลยมนุษย์และสัตว์

ฝรั่งประเทศที่ร่ำรวยเหล่านั้น ลองไปพิจารณาดู จักเห็นชัดว่า เขาให้ความสำคัญแก่มนุษย์และสัตว์ อย่างมาก การช่วยมนุษย์และสัตว์ แม้นเพียงหนึ่งชีวิต จักต้องทุ่มเทสักเท่าไหร่ ก็จักทุ่มเท

ดูกฎหมายข้อบังคับจักเห็นชัด นักบินอเมริกา จักถูกสอนให้ทิ้งเครื่องบิน รักษาชีวิตไว้ ในขณะที่กฎหมายไทย สละเครื่องมีความผิดร้ายแรง ....

คนไทยสมัยก่อน ที่ถูกกล่าวว่าโง่เขลากว่าคนยุคนี้ กลับรู้ดี จึงมักสร้างศาลาให้คนพัก มีโอ่งน้ำไว้ให้ดื่มกิน สร้างวัด ก็ให้คนต่างถิ่นได้มีที่พักแรม ... มาวันนี้ คนไทยที่บอกว่าฉลาดนักหนา สร้างโบสถ์ร้อยล้านพันล้าน แม้แต่หมายังเฉียดไม่ได้เลย

เราท่านจึงมักได้ยินคำท้าทาย ในความเชื่อมั่นคำสอนของแม่ชีเมี้ยน ที่ว่า "ยิ่งให้ ยิ่งเจริญ" แลอย่าเลยนะมนุษย์ เพราะนั่นคือแหล่งบุญ

ก็ขนาดฝรั่งที่ทำอยู่ แค่ทุกข์กาย ทุกข์ที่อยู่ที่กิน ผลยังมหาศาลขนาดนี้ แต่พระพุทธเจ้าสร้างโอกาสให้เราท่านได้ทำบุญที่มหาศาลยิ่งกว่า นั่นคือ ทุกข์ของชีวิต

จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่า หากพิจารณา เชื่อแล้วทำตาม มาให้สุขแก่ผู้ที่กำลังทุกข์ในเรื่องของชีวิต ที่มารวมกับมากมาย ผลที่ได้มันจักมหาศาล การหิ้วมะนาว มะกรูด มะพร้าว มาไม่กี่ลูก จึงพาให้ชีวิตของผู้นั้น รอดจากโรคได้

ก็แล้วทำไมเราท่านจึงทำเรื่องเหล่านี้ได้ยากยิ่ง ทั้งที่เวลาไปทานอาหารในร้านให้ทิปพนักงานยังมากกว่านี้เลย หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ให้เห็นว่า นี่แหละอำนาจกรรม บังตา บังใจ ไม่อยากให้หลุดจากการเป็นบริวารของมัน

หาบุญ ต้องหากับมนุษย์และสัตว์ ผ่านนิสัยของตนที่มี คำสอนแม่ชีเมี้ยนที่หลวงพ่อนิพนธ์มักนำมาสอนพระ เป็นสติ ... คือ "สิ่งที่ชอบไม่ทำ สิ่งที่ไม่ชอบทำ" ทวนกระแสนิสัย