หลวงพ่อนิพนธ์ เล่าให้ฟังว่า นั่นคืออำนาจที่ท่านแสดงให้เห็นนั่นเอง
แม่ชีเมี้ยนชี้ให้เห็นว่า อำนาจที่มีในโลกหรือใช้ปกครองโลก มีเพียงอำนาจเดียว นั่นคือ อำนาจกรรม ที่ศักดิ์สิทธ์ ไม่ว่าจะปฏิเสธสักฉันใด ป้องกันสักเพียงไร ก็หาได้ไม่
ด้วยความศักดิ์สิทธ์นี้เอง ทุกผู้ทุกนามจึงเท่าเทียม ไม่ว่ายากดีมีจน เมื่อกรรมชั่วมาถึงย่อมดลบันดาลให้ทุกข์ แลทุกข์ที่สาหัส นั่นคือโรค เมื่อกรรมศักดิ์สิทธ์ที่สุดในโลก จึงไม่มีอะไรมาหยุดโรคได้ นอกจากยอมรับและใช้จนหมดเท่านั้นเอง
หากแต่แลไปทั่วโลก ทุกแห่งทุกหน มีสิ่งศักดิ์สิทธ์ที่มนุษย์สร้างขึ้นมากมาย ไม่ว่าเจ้าพ่อ เจ้าแม่ ลัทธิใดๆ รวมไปถึงสิ่งศักดิ์สิทธ์ยุคใหม่ที่นิยมกันทั่วโลก นั่นคือยาเคมี
ด้วยความไม่รู้เรื่องกรรม เรื่องพรหมลิขิต การอ้างสิ่งศักดิ์สิทธ์เหล่านั้นจึงง่ายยิ่ง เพราะตราบใดที่ยังไม่ถึงซึ่งพรหมลิขิต นั่นคือ สิ่งที่เจอเป็นของปลอม เป็นของชั่วคราว ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
คนจะมีโชค บังเอิญไปกราบไหว้ อีกไม่นานเมื่อโชคมาถึงก็ได้รับ เหมาไปเลยว่าสิ่งที่ไหว้นั้นอำนวยอวยพรให้
คนที่มีโรคผ่านอาศัยอยู่สองสามเดือน แรกๆ ก็ไปหาหมอนั้นหมอนี้ ไม่หาย ก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนเกือบครบ ไปหาหมอคนสุดท้าย หมอกรรมโรคและอาการก็หายไป หมอคนนั้นถูกหวยกลายเป็นหมอเทวดาไปเลย
แม่ชีเมี้ยนจึงสอนวิธีดูสิ่งศักดิ์สิทธ์นั้นง่ายมาก ก็ต้องดลบันดาลให้ทุกข์ที่มีอยู่หายไป โดยเฉพาะทุกข์ที่มาทำให้ถึงแก่ชีวิต แว่นส่องจักรวาลของพระกพุทธเจ้า นั่นก็คือ เอาคนที่เป็นโรคตายไปถวายสิ่งศักดิ์สิทธ์นั้น
เพราะโลกนี้มีสิ่งเดียวที่ศักดิ์สิทธ์ คือ กรรม เมื่อนั้นแลจะเห็นว่า สิ่งศักดิ์สิทธ์ที่มนุษย์สร้างขึ้น เผ่นป่าราบ แม้นแต่คนที่อวดเก่งว่ารักษาโรคได้ ก็หนีไม่พ้นคำสาป หมองูตายเพราะงู
พวกที่อ้างตน แม้แต่พระยังต้องวิ่งไปหาโรงพยาบาลสงฆ์เลย เพราะหาบุญผิด สิ่งศักดิ์สิทธ์นั้นไม่มีจริง
อำนาจธรรมที่แม่ชีเมี้ยนนำมา ให้พิจารณา ใครเชื่อ พิจารณาแล้วทำตาม จักช่วยตนของตนได้
จึงเริ่มจากหนึ่งเป็นสอง จนกลายเป็นเรือนหมื่นในอดีต ก่อให้เกิดพระนับร้อยรูป ไม่ว่าจะเป็นเจ้านาย เชื้อพระวงศ์ ด๊อกเตอร์
ธรรมคำสอนของถ้ำกระบอก ที่แม่ชีเมี้ยนนำมา จึงถูกสอนสั่งให้อย่าอวดอ้างว่าช่วยผู้อื่นได้ เพราะความเป็นจริง ไม่มีใครช่วยได้ สิ่งที่ทำได้ก็เพียงสอน แล้วผู้อยากได้ต้องทำเอง เพราะเป็นหลักตนพึ่งตน
จึงไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมที่นี่ไม่มีหมอ ไม่ต้องตรวจโรค แต่ต้องสวดมนต์ ต้องฟังคำสอน และที่เห็นเด่นชัด หลวงพ่อนิพนธ์ไม่เคยอ้างตนว่าเป็นผู้รักษาให้ นอกจากสอน แลทำสมุนไพรให้เท่านั้นเอง
โรค จึงเสมือนแว่นส่องจักรวาล ให้เราท่านพานพบสิ่งศักดิ์สิทธ์ หากแม้นได้พบเจอ ได้ยิน ได้สัมผัส แล้วเกิดศรัทธา ทำตาม จึงช่วยตนได้
มนุษย์กว่าจะรู้ตัว ก็กลับมาบอกไม่ได้แล้ว กลายเป็นปริศนา รอพระพุทธเจ้าอุบัติมาสั่งสอน
โชคดีของประเทศไทย ที่แม่ชีเมี้ยนรู้แล้วนำมาสอน แลยังเหลือหลวงพ่อนิพนธ์ที่เก็บแล้วนำมาเผยแผ่
สมุนไพรแม่ชีเมี้ยนวิเศษสักฉันใด ก็ไม่สามารถทำให้คนทุกคนหายได้ เพราะมีเงื่อนไข นั่นคือคุณสมบัติของผู้ทาน
คำตอบที่หลวงพ่อนิพนธ์ให้แก่กระทรวงสาธารณสุข นั่นคือ ไม่ต้องห่วงหรอก คนที่มานิยม และทำได้ อย่างเก่งก็แสนคน นอกนั้นเขาชอบพระเจ้า ทิฟฟี่ พารา ยังไงโรงพยาบาลก็ยังคึกคัก
ใบอนุญาตจึงถูกอนุมัติ
คนมาที่นี่ จึงต้องทิ้งพระเจ้าของตนไว้ชั่วคราว แล้วเชื่อกรรม จึงฟังธรรม หรือหนทางบุญที่พระพุทธเจ้าบัญญัติ มานำตนให้รอดก่อน พ้นแล้วจะกลับไปแบบไหนก็เล่นกันเอาเอง แต่ถ้าจะะให้รอด ตอนนี้ต้องวางก่อน
เพราะพระเจ้าของคุณไม่มีจริง ถูกสร้างอุปโลกขึ้นมาเอง
เราจึงไม่แปลกใจว่า ทำไมโรเบิร์ต จึงนำไม้กางเขน ๔ อัน ของพวกเขาพ่อแม่ลูก มาให้หลวงพ่อนิพนธ์ แล้วขอรูป แม่ชีเมี้ยนไปแขวนแทน
ทำไมจึงทำเช่นนั้น โรเบิร์ตจึงกล่าวว่าครอบครัวเขาเคร่งศาสนาเชื่อมั่นมาตลอดชีวิต แต่พระเจ้าของเขาช่วยอะไรไม่ได้เลย กลับเป็นแม่ชีเมี้ยนมี่ช่วย เขาจึงมาขอไว้ระลึกคุณ
สถานที่นี้ดูไม่มีอะไร หากสังเกตให้ดี จะเห็นความมหัศจรรย์ สัมผัสได้ถึงอำนาจสิ่งศักดิ์สิทธ์ เพราะที่นี่มีธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ที่แม่ชีเมี้ยนนำมา หาไม่แล้ว คนที่มาเดี๋ยวคนโน้นน็อด คนนี้ตาย วิ่งกันวุ่น
แผ่นดินไหนกล้าให้คนทุกข์มารวมตัวกัน โรงพยาบาลยังหนาวเลย หมอวิ่งกันหัวปั่น แค่คนไข้ไม่กี่คน