ก้างขวางคอ

ขอบคุณภาพจาก http://www.oknation.net/blog/print.php?id=622128

สิ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์ มักกล่าวเสมอ สำหรับอุปสรรคใหญ่ในการทานสมุนไพร คือ นิสัยสันดาน ของเราเอง

แม่ชีเมี้ยนได้ยกพุทธประวัติของพระพุทธเจ้ามาให้ หลวงพ่อนิพนธ์ได้พิจารณาว่า เมื่อครั้งที่พระโคดมสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าแล้ว ได้ทรงพิจารณา นิสัย สันดานของมนุษย์ และพิจารณาธรรมของท่าน แล้วเห็นว่า คงไม่มีมนุษย์ผู้ใดทำได้ เพราะธรรมของท่านแม้จะล้ำเลิศ แต่ทำได้ยาก ท่านจึงตัดสินใจ อดอาหาร เพื่อเข้านิพพานเลย

แต่ดินฟ้าอากาศ ได้มาให้สติกับพระโคดม ว่า ตัวท่านก็เป็นมนุษย์ ยังสามารถนำธรรมมาล้างกิเลสที่มีลงได้สำเร็จ มนุษย์ในโลก ก็ต้องมีผู้ที่ต้องการธรรมของท่าน และทำได้เช่นกัน และประการสำคัญ ถึงแม้ท่านจะสำเร็จสิ้นอาสวะแล้ว แต่ยังมิได้เอาธรรมไปหาบุญ เพื่อเป็นพาหะนำพาตนไปนิพพานเลย บุญที่จะพึงเกิด เพื่อเป็นพาหะไปนิพพาน ก็ต้องนำธรรมที่บรรลุ ไปสอนสรรพสัตว์ ให้ได้มรรคผลสิ้นอาสวะเช่นกัน จึงเกิดเป็นบุญ ฉะนั้นดินฟ้าอากาศ จึงให้สติแก่พระโคดมว่า "อุปมาท่านได้สูตรขนมครกที่อร่อย แต่ยังไม่ได้ทำ จะได้มรรคผลจากความอร่อยนั้นได้อย่างไร ต้องทำแล้วไปให้คนทาน จึงจะได้มรรคผลจากความอร่อยนั้น"

ด้วยเหตุแห่ง นิสัย สันดาน ของมนุษย์นี้เอง จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะช่วยคนทั้งโลก พระพุทธเจ้า จึงต้องเลือกเฟ้น หาผู้ที่ฝึกได้ เพื่อมาลิ้มรสสูตรขนมครกท่าน จนชอบ และทำตาม

เมื่อสมุนไพร เป็นธรรมหมวดหนึ่งของพระพุทธเจ้า จึงปรากฎลักษณะเช่นเดียวกัน จะหวังผลจากผู้มาทาน เป็นผลสำเร็จทั้งหมดไม่ได้เลย คงมีแต่กลุ่มที่มาแล้ว เรียนรู้ และพิจารณาเห็นว่า คำตรัสที่ว่า "สมุนไพรล้างโรค ธรรมล้างกรรม" เป็นจริง มีเหตุมีผล แล้วทำตาม จึงเป็นกลุ่มคนที่ประสพความสำเร็จ ผู้ที่จะมาเอาตามนิสัย สันดานตน แล้วหวังผลคงเป็นไปได้ยาก

อยากให้เห็นตัวอย่างที่หลวงพ่อนิพนธ์ยกมา ให้เห็นภาพ ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถ้าคนที่ขายของเอารัดเอาเปรียบเขาอยู่ตอนนี้ ของ 10 บาท ขาย 100 บาท อ้างด้วยเหตุน้ำท่วม ขูดรีดเขา เมื่อรวมกรรมที่ทำมา จากส่วนเกินที่รีดน้ำพัก น้ำแรง ของคนทุกข์มา จนกรรมอุบัติกลายเป็นโรคมะเร็ง คนเหล่านี้ เมื่อมาหาหลวงพ่อนิพนธ์ แล้วทานสมุนไพร ท่านกล่าวว่า สมุนไพรจะช่่วยคนเหล่านั้น ได้โดยวิธีใด เป็นไปไม่ได้เลย

ท่านได้ยกตัวอย่างของคนไข้ ที่ประสพความล้มเหลว สองในหลากหลายที่ท่านเห็น มาให้ฟัง คนแรก เป็นพ่อเลี้ยงจากเชียงราย นอนห้อง ไอ ซี ยู ภรรยาทราบข่าว ก็มาขอหลวงพ่อนิพนธ์ ท่านให้ลองทานสมุนไพรตามสาย สองสัปดาห์ต่อมา ออกจากห้อง ไอ ซี ยู และถัดมาอีกสองสัปดาห์ ก็กลับบ้านได้ ตราบจนทานสมุนไพรได้ประมาณครึ่งปี ก็แข็งแรงพอสมควร มาเรียนท่านว่า มีธุรกิจที่ลาว ต้องไปดู ท่านก็ไม่ว่าอะไร ปรากฎว่า สิ่งที่เขาพูด เป็นเรื่องเท็จ หลังจากนั้นสามเดือน อาการก็หวน พ่อเลี้ยงกลับไปนอนห้อง ไอ ซี ยู เหมือนเดิม ภรรยา มาสารภาพ และขออนุญาตทานสมุนไพรอีกครั้ง ท่านจึงกล่าวว่า คงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะฟื้นกลับมาอีกครั้ง

ท่านที่สอง เป็นพลตำรวจเอก มีลักษณะเฉกเช่นเดียวกับพ่อเลี้ยง เมื่อฟื้นแล้วแข็งแรง มาขอลาไปทำธุระ ก็เป็นเฉกเช่นเดียวกัน คนเหล่านี้โกหกหลวงพ่อนิพนธ์ได้ หลอกคนที่ช่วยชีวิตได้ สุดท้าย ด้วยนิสัย สันดาน อันนี้ที่กระทำกับผู้อื่นจนเคยชิน กลับมาทำร้ายตัวของพวกเขาเอง

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวว่า ด้วยก้างขวางคอ อันนี้เองที่ทำให้ คนไม่ประสพผลสำเร็จ ดังนั้น ท่านจึงแนะนำว่าผู้ที่อยากจะประสพความสำเร็จ ก็ต้องทำสิ่งหนึ่ง คือ ทำนิสัยของพระพุทธเจ้า เพื่อข่มนิสัย สันดานเหล่านี้ เช่น เราจะไม่โกรธ วันละหนึ่งชั่วโมง เราจะไม่ด่าใคร วันละหนึ่งชั่วโมง เรามีนิสัย สันดาน อะไร ที่เป็นอุปสรรค ก็จุดธูป ถวายพระพุทธเจ้า ถวายแม่ชีเมี้ยน ไม่ทำสิ่งนั้น เริ่มจากวันละหนึ่งชั่วโมง ทำทุกวัน

เมื่อในอดีต เราทำกรรม จนมีมาตรฐาน กลายมาเป็น นิสัย สันดาน ติดตัวเรา เป็นก้างขวางคอเราในการประสพผลที่จะช่่วยตัวเรา เราก็นำธรรมของพระพุทธเจ้า มาปฏิบัติ ทำทุกวัน เริ่มจากวันละหนึ่งชัวโมง จนกลายเป็นมาตรฐาน เป็น นิสัยธรรม สันดานธรรม ติดตัวเรา เมื่อเราทำได้ ผลจากการนำธรรมมาปฏิบัติ เราได้ซึ่งอำนาจไปดลบันดาลในสิ่งที่เราปรารถนา

หลวงพ่อนิพนธ์ กล่าวย้ำ และยืนยัน หนักแน่น ว่า ถ้าเราอยากได้ในสิ่งที่ปรารถนา "เราไปกราบพระพุทธเจ้า แล้วนำธรรมของท่านมาปฏิบัติ เมื่อทำได้ จะเกิดเป็นอำนาจ ดลบันดาลให้ได้ตามปรารถนา" ก็ด้วยอำนาจธรรมนี้ พระพุทธเจ้าท่านพาตัวท่านและสาวกไปนิพพานได้ ..... แล้วโรคจะเหลืออะไร ........

ดูตัวอย่างจาก เด็กวิศวะ ที่ติดเชื้อที่โลกบอกว่ารักษาไม่ได้ จนตัวกลายเป็นลายตุ๊กแก ทุกวันนี้ หายกลับไปรับปริญญา ตอนนี้แข็งแรกทำงานหนักได้ รับผิดชอบสวนสมุนไพรที่ศรีสวัสดิ์ แล้วยังไม่เชื่ออีกหรือว่า "ทำถูก ผลถูกย่อมเกิด แต่ถ้าไปเชื่อและทำในสิ่งที่ไม่มีตัวตน มนุษย์อุปโลกขึ้นมาเอง ว่า มี อันนั้นช่วยไม่ได้ และเมื่อ ทำผิด ผลผิดก็ต้องเกิดเฉกเช่นเดียวกัน"

หยุดเถิดท่านเจ้าขา " ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว " แน่ใจหรือ กำไรที่ได้มาจากคนทุกข์ จะให้สุขแก่ท่านได้