ทำไมได้ก่อน และได้เยอะอย่างนั้น

สมาชิกหลายคน มองเห็นคณะกรรมการที่นั่งในห้องหลวงพ่อนิพนธ์ ก็อดคิดต่างๆ นานาไม่ได้ ...

อาจจะมีความคิดเลยเถิดไปก็มากหลาย

ในขณะที่วันพฤหัสที่ผ่านมานั้น ก็มีความคิดนี้เกิดขึ้น ในห้องกรรมการเช่นกัน

อันเป็นคำถามที่ยิงมาจาก ภรรยาท่านรัฐมนตรี ท่านหนึ่ง

ขณะที่ตัวเอง ต้องนั่งรอสมุนไพรในห้องหลวงพ่อนิพนธ์ นั่นเอง

ภาพที่เธอเห็น นั่นคือ ชาวบ้านที่มาจากภาคใต้ กลับได้รับสมุนไพรก่อนเธอ และที่สำคัญ หลวงพ่อนิพนธ์จะตรวจดูสมุนไพรของคนเหล่านั้น แล้วหยิบสมุนไพรเพิ่มเข้าไปอีก เกือบทุกคน

เมื่อมีโอกาส เธอจึงถามหลวงพ่อนิพนธ์ว่า ตัวเธอเองเป็นคณะกรรมการ ทำไมถึงได้ทีหลังคนเหล่านั้น แถมยังได้สมุนไพรน้อยกว่าเสียอีก

ภาพที่เกิด พฤติกรรมที่เห็น มันฟ้อง

เมื่อคนทำ รวบรวมคนที่เชื่อได้ แล้วมาร่วมกันทำกิจกรรม โดยไม่หวังผลตอบแทน ที่เป็นตัวเงิน หรือสิ่งใด จะพึงหวังเพียงอย่างเดียวเพื่อเป็นที่พึ่งแห่งตน นั่นคือ "บุญ"

หากแต่ผลบุญที่จะได้ ย่อมเกิดไม่ได้เลย หากผลแห่งสมุนไพรไม่เกิดแก่ผู้ที่ทานนั้นๆ

เมื่อมีกลุ่มคนใด ที่ให้ความสำคัญ ทานเอาจริงเอาจัง หวังผลในการทานอย่างเต็มที่ ผู้ทำ ก็ต้องทุ่มเทไปในทางนั้น มากเป็นธรรมดา ก็เพราะหวังในบุญที่จะกลับมาเช่นกัน

สมุนไพร ไม่ใช่ไก่รองบ่อน ที่นึกจะมาก็มา นึกจะไปก็ไป อยากทานก็ทาน ไม่อยากก็เลิก

และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้น ไม่ใช่ต้องการปริมาณาคนทาน เพราะนั่นเป็นการเหนื่อยเปล่า อุปมาเช่น ปลูกข้าวบนพื้นปูน จะหาผลได้เช่นไร ลงแรงไปเท่าไร ก็สูญ

ความต่างที่เห็นได้ชัด นั่นคือ การฟังคำสอนแล้วนำไปปฏิบัติ

แค่ปฐมบท ในการครองสติ เมื่อเข้ามาในห้องสวดมนต์ ให้ลดกิริยา ควบคุม กาย วาจา ให้สงบ เพื่อช่วยตน พูดจนปากเปียก ปากแฉะ ภาพนี้ก็ยังไม่เกิด

ในขณะที่คนใต้ เงียบกริบ ตั้งใจฟัง ไม่ต้องมีเจ้าหน้าที่สักคน

ผลมันจึงเกิดแก่ชาวใต้มหาศาล แล้วจะไม่ให้ทำเหมือนลำเอียงได้อย่างไร

คนเหล่านั้น จึงสำคัญกว่าด้วยประการฉะนี้

หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า ก็ด้วยเหตุที่คนเหล่านั้น เมื่อเห็นตัวอย่างของเพื่อนชาวใต้ ก็มุ่งมั่นทานสมุนไพร และปฏิบัติตน เรียกง่ายๆ ก็คือ "ทานอย่างเอาผล"

ด้วยเหตุนี้ จึงต้องส่งเสริม เพราะเมื่อผลเกิดแก่เขา บุญก็ย่อมเกิดแก่ผู้ให้

ในขณะที่คณะกรรมการ หรือแม้กระทั่ง คนที่มา ณ ชมรมแห่งนี้ก็ตาม ส่วนใหญ่แล้ว เรียกว่า ทานเล่น ไม่หวังผล

เพราะตัวท่านเป็นผู้บริหาร สิ่งที่ผู้คนนำมา เพื่อก่อให้เกิดบุญ ไปเลี้ยงแก่คนเหล่านั้น และตัวท่าน

แม้ตัวคุณ จะเป็นท่านผู้หญิง เป็นภรรยารัฐมนตรี แต่ก็ยังทานแบบลังเล