เสียงสะท้อน

กลับจากทริปชุมพร ในตอน ๕ ทุ่ม คุณอ้อก็ยื่นจดหมายลงทะเบียนให้ฉบับหนึ่ง ซึ่งมาจากคนไข้

เจ้าของ ระบุว่า เขาขอเป็นตัวแทนส่งเสียงสะท้อนมายังหลวงพ่อนิพนธ์ พิมพ์มาหนึ่งหน้ากระดาษเต็มๆ

เนื้อหาทั้งฉบับ เขียนว่า คนไข้ส่วนใหญ่ไม่พอใจกับ ระบบ ระเบียบ วิธีการที่เป็นอยู่ของชมรม

สิ่งหนึ่งที่เน้นย้ำว่าต้องให้หลวงพ่อนิพนธ์เปลี่ยนแปลง นั่้นคือ การเข้าสวดมนต์ เพราะคนป่วยส่วนใหญ่ ไม่อยากเข้าร่วม

หรือ หากจะให้เข้าร่วม ก็ต้องไม่เกินสิบนาที

เหตุผลที่เขายกมา คือ หลวงพ่อนิพนธ์ นำคนป่วยมาทรมาน นั่งหลังขดหลังแข็ง ถึงสองชั่วโมง นานเกินไป และที่สำคัญที่เขาเน้น คือ หลวงพ่อนิพนธ์ พูดไม่รู้เรื่อง พูดซ้ำไปซ้ำมา ทำให้คนไข้จำนวนมาก เป็นลม ทุกครั้ง

และอื่นๆ อีกมากมาย

หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า สิ่งนี้คงทำให้ไม่ได้ เพราะเป็นข้อกำหนดในการปฏิบัติ ของหลัก "ตนพึ่งตน"

หากแต่บุคคลดังกล่าว รวมทั้งกลุ่มคนป่วยทั้งหมด ที่ให้เขาเป็นตัวแทนในการเขียนมา มีความต้องการเช่นนั้นจริง ก็จะจัดโซนพิเศษให้ มีบัตรที่ไม่ต้องมาเข้าร่วมกิจกรรม สวดมนต์ นั่งฟังท่านพูด มาถึงก็สามารถ อบตัว ทานสมุนไพรมะพร้าว รับสมุนไพร กลับบ้านได้เลย

ขอให้รวมตัวกันมา แล้วยื่นรายชื่อให้หลวงพ่อนิพนธ์ เพื่อขอสิทธิ์นั้น

หากแต่สิ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์ออกตัวไว้ก่อน ต่อคนไข้กลุ่มนี้นั่นคือ อยากทาน ทานไป แต่ท่านจะไม่รับผิดชอบต่อผลของสมุนไพรใดๆ ทั้งสิ้น

ความรับผิดชอบ มีเฉพาะบุคคลที่เดินตาม เท่านั้น ... ไม่ก้าวข้ามไปยังบุคคลที่ไม่ยินยอมพร้อมใจ จะมาเดินตาม และไม่บังคับ เฉกเช่นพระพุทธเจ้า ที่ทำรอยไว้ "ธรรมของท่านใช้ได้กับสาวก แปดหมื่นสี่พันเท่านั้น" คนที่ไม่ชอบ ไม่เอา ก็ควรไปเดินในทางที่ชอบ จะดีที่สุด

เพราะทางเส้นนี้ ไม่มีวันที่ท่านจะประสพความสำเร็จอย่างแน่นอน