นิสัย สำคัญไฉน

คนยามเป็นโรค และคำกล่าวขานว่าโรคที่เป็นนั้น เป็นโรคร้ายแรง น่ากลัว ฟังฉายา ฟังอาการที่จะพึงเกิด ฟังมากๆ เข้า จินตนาการก็ใหญ่โต กลัวโรคจนใจฝ่อ

แม้โรคจะร้ายแรงสักฉันใด อำนาจของโรค ก็ทำลายคนได้แค่เพียงคนๆ เดียว ที่โรคนั้นเข้าไปเกาะกินเท่านั้นเอง

หากแต่นิสัยที่เราพึงมี คือ นิสัยสร้างทุกข์ หรือ นิสัยสร้างสุข กลับมีผลกระทบกับสรรพสิ่งมากมาย นับตั้งแต่ตนเอง คนรอบข้าง หรืออาจจะไปถึงทั่วโลก เลยก็ได้

สตีฟ จอบส์ อยากให้คนมีความสุข ใช้นิสัยของตนที่มี สร้าง IPAD Iphone จนมีผู้ซื้อไปใช้หาความสุขกันมากมายทั่วโลก เป็นล้านๆ คน ในขณะที่ฮิตเลอร์ อยากให้เผ่าพันธุ์ที่ตนไม่ชอบ หายไปจากโลก เราจึงได้เห็นคนชาวยิวนับล้าน ต้องถูกฆ่า

ก็เจ้านิสัยนี่แหละ ที่พระพุทธเจ้าท่านสั่งท่านสอน ว่ามันคือ พรหมลิขิต ที่เราท่านขีดเขียนเอง ให้เราต้องมารับในอนาคต

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวว่า ใครที่บอกว่า ฟ้าแกล้ง ฟ้าไม่ยุติธรรม คนเราเลือกเกิดไม่ได้ ก็ด้วยเหตุที่คนนั้นไม่รู้ศาสนานั่นเอง


เพราะสิ่งที่เราเป็นอยู่ในปัจจุบัน นั่นแหละเป็นผลจากการทำในอดีต แลสิ่งที่เราทำในปัจจุบัน ก็เป็นพรหมลิขิตที่เราเขียนให้ตัวเองในอนาคต

สิ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์ มักพร่ำสอน คือ มนุษย์หลอกกัน ก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่มนุษย์หลอกเพลิน จนหลอกตัวเองได้นี่สิ น่ากลัวนัก

ถ้าตั้งคำถามให้ตอบ "คุณอยากได้อะไร" คำตอบ ย่อมเหมือนกันทุกคน คือ "ความสุข" ใช่หรือไม่

หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า แล้วสิ่งที่เราทำ สิ่งที่เราเขียน ให้ตัวเองเพื่อเป็นพรหมลิขิตในอนาคต เรากำลังเขียนสิ่งไร ให้สุขหรือให้ทุกข์แก่ตน

ด้วยเราเชื่อนิสัยกรรม เราก็บรรเลงตามนิสัยกรรม ผลก็คือ เรากำลังสร้างทุกข์ให้แก่ผู้อื่น เราไม่พอใจ ก็โกรธ ก็ด่า ก็ยิงกัน ตีกัน ฉ้อโกง เอาเปรียบกัน เบียดเบียนผู้อื่นจนเป็นนิสัย แล้วก็หลอกตนว่ามีความสุขจากพฤติกรรมนั้นๆ แท้ที่จริงเรากำลังสร้างพรหมลิขิตทุกข์ให้กับตนในภายภาคหน้า แล้วเราจะมีสุขได้อย่างไร

จึงน่าสงสัยว่า ทำไมเราไม่นำนิสัยของพระพุทธเจ้า มาสร้างสุขให้ตนเอง เขียนพรหมลิขิตที่สวยหรูตามใจ ไว้ให้ตนเอง ในเมื่อพระภูมีตรัสว่า "ให้สุขแก่เขา สุขนั้นถึงตัว"

การทานสมุนไพร จึงไม่เพียงพอ ก็ด้วยเหตุจากต้นน้ำของทุกข์ที่พึงเกิดจากนิสัยของเราท่านมันยังไม่หยุดไหลนั่นเอง หลวงพ่อนิพนธ์จึงสอน ให้เราต้องเปลี่ยนนิสัยด้วย เปลี่ยนต้นน้ำแห่งทุกข์ เป็นต้นน้ำแห่งสุข

เมื่อถึงเวลา น้ำแห่งทุกข์หมดไป สิ่งที่จะได้รับก็จะเป็นน้ำแห่งสุขนั่นเอง

ก็ถ้าเราเชื่อนิสัยเรา หลอกตัวเองไปเรื่อยๆ เมื่อนิสัยมันโตขึ้น อำนาจหน้าที่ในสังคม และครอบครัวเรามากขึ้น ก็มีแต่สร้างทุกข์ให้ผู้อื่นมากขึ้น พรหมลิขิตในอนาคต ไม่ต้องไปถามหมอดูหรอก ดูเองก็ตรงเผงแน่นอน ว่าอะไรรออยู่

เมื่อเราเรียนรู้พระพุทธศาสนา หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวว่า "เราก็ใช้สติที่เรามี เขียนพรหมลิขิตให้ตนเอง" พรหมลิขิตที่ดี ย่อมมาจากนิสัยที่ดี นิสัยที่ดี ให้สุขแก่ผู้อื่น จะมาจากนิสัยกรรมคงเป็นไปไม่ได้ หากแต่ต้องนำนิสัยธรรมมาปฏิบัตินั่นเอง

ท่านจึงมักทิ้งท้าย ยามสอนว่า ถ้าเราสงบ ครอบครัวก็สงบ ประเทศชาติก็สงบ โลกก็สงบ

ที่สำคัญท่านมักกล่าวให้คิด แล้วธรรมชาติ เขาจะทำร้ายคนดีได้อย่างไร ไม่มีทาง ไม่ต้องเปลืองเงินสร้างเกราะคุ้มกันภัย เปลืองเปล่าๆ ถ้าคนหมู่นั้นไม่ดีแล้ว จนธรรมชาติลงโทษ อะไรก็ป้องกันไม่ได้หรอก เหล็กที่ว่าหนา ยังขาดยุ่ยราวกระดาษ

ไม่มีอะไรจะดีไปกว่า การมีนิสัยธรรม แล้วทำดี ให้เป็นเกราะป้องกันภัย ป้องกันได้ทุกชนิด แถมไม่ต้องเสียเงินด้วย

คิดจะหยุดโรค ก็ต้องเริ่มที่จะหยุดนิสัยกรรม

เราจึงไม่แปลกใจ ที่นักเรียนอยากรู้ว่า อะไรทำให้ครูที่ชอบดุด่า และเฆี่ยนตี กลายเป็นคุณครูใจดี ที่ตั้งใจสอน และดูแลนักเรียนอย่างดี

อำนาจนิสัยกรรม มากับทุกข์ อำนาจนิสัยธรรม มากับสุข ทั้งตนและผู้อื่น อันเป็นคำตอบว่า ทำไมเราต้องมีศาสนา ..... ก็อยากมีสุขไง