ปัญหาใหม่

คุณอ้อ แจ้งให้หลวงพ่อนิพนธ์ทราบว่า ตอนนี้มีปัญหาใหม่ที่แทรกขึ้นมา อันเนื่องจากจิตอาสาที่มาช่วยในการทำสมุนไพร

จากจำนวนประมาณห้าร้อยคน ปัจจุบันลดลงเหลือเพียงสามร้อยคนเท่านั้น

สาเหตุก็เนื่องมาจาก จิตอาสาเหล่านั้น ประสพผลสำเร็จ ในการช่วยตน แล้วก็กลับไปทำงาน ไม่มาอีกนั่นเอง

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวเสมอว่า นอกจากการทานสมุนไพรแล้ว การทำตนให้สุขแก่ผู้อื่น ผลของการทำ ก็จะย้อนกลับมาหาตน ทำให้การฟื้นฟูตน ดีวันดีคืนเร็วยิ่งขึ้น

ดังนั้น หลายคนที่เห็นคนใกล้ชิด ใช้กระบวนการวิธีนี้ จึงเดินตาม และด้วยเหตุนี้เอง ทำให้เกิดปัญหาขึ้น เพราะคนเก่าไป คนใหม่ยังไม่มา

วิธีการนี้หลวงพ่อนิพนธ์ มักแนะนำให้ผู้ป่วย โดยเฉพาะผู้ป่วยหนักทำ โดยใช้พลังที่เหลือมาทำ ก่อนที่จะหมดจนทำอะไรไม่ได้

เห็นได้จาก หลานสาวท่านชาติชาย ที่มาในสภาพรถเข็น เดินไม่ได้ ก็เริ่มจากใช้ตามอง ใช้มือสอน จิตอาสา ทำขนมปัง ทำเค็ก จนกลับมาเดินได้ ขับรถได้ ทุกวันนี้

แลรายล่าสุด ก็เห็นได้จากกรรมการที่เป็นอัมพฤกต์ เดินต้องให้คนประคอง หลวงพ่อนิพนธ์ก็ให้มาช่วยดูการทำฐานราก ของอาคารผู้ป่วยที่สร้างขึ้นใหม่

ผ่านไปเพียงเดือนสองเดือน กรรมการท่านนั้น จากต้องช่วยพยุง มาดูงาน ก็เดินเองได้ ส่องกล้องเอง สั่งงานเอง จนวันนี้ แทบจะเรียกได้ว่า เกือบเป็นปกติ

อีกไม่นาน ฐานรากของอาคารก็จะแล้วเสร็จ หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า หนทางนี้ เป็นหนทางที่ช่วยผู้ป่วยได้ ทางหนึ่ง อันจะเห็นได้จากอาคารสวดมนต์ อาคารมูลนิธิ ล้วนแล้วแต่ทำให้คนป่วยมากมายช่วยตนได้

ดังนั้น ในเมื่อหมอแผนปัจจุบันบอกเป็นโรคต้องนอนพัก แต่หลักของพระภูมีต้องทำงาน ผู้ป่วยมะเร็งที่มาเข้าคอร์สทุกคน จึงต้องมีหน้าที่ในการหิ้วปูน หรือมีส่วนร่วมในงานก่อสร้างอาคารนี้ นั่นคือ ทำตนให้สุขแก่ผู้อื่น เพื่อสุขนั้นย้อนมาหาตน

แลเนื่องด้วยคนไข้มะเร็ง ถือเป็นกรณ๊เร่่งด่วน ดังนั้น หลวงพ่อนิพนธ์แจ้งว่า การมีส่วนร่วมในการสร้างอาคารนี้ จึงต้องให้สิทธิ์พวกมะเร็งก่อน

เราท่าน ก็จะได้เห็นว่า การช่วยตนเพียงสมุนไพรอย่างเดียว อาจไม่พอ หรือ เป็นไปด้วยความล่าช้า อาจทนรอไม่ไหว สิ่งที่ช่วยได้อีกทางหนึ่ง นั่นคือ การกระทำที่เป็นบุญ แลที่สำคัญ ให้ผลรวดเร็ว เฉียบขาด

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวว่า ประเด็นคือ บุญที่แท้จริงมันอยู่ตรงไหน หาให้เจอ

ขุมทรัพย์นี้ พระภูมีชี้ให้เห็น นั่นคือ "บุปบาปอยู่ที่มนุษย์นั้นแล" ให้สุขแก่เขา สุขนั้นถึงตัว ไม่จำเป็นหรอกต้องไปวัด ด่าผัว ตบเมีย ก็บาป ไม่ทำก็เป็นบุญ

แลเอกลักษณ์ของบุญ ที่ไหนมีที่นั่นสงบ ...

อ้ายประเภท ต้องใช้เงินใช้วัตถุสร้างบุญ ... นั่นเดินสวนทางกับพระภูมีแล้ว รอยที่ท่านทำ ทิ้งทุกสิ่งอย่าง แล้วลดละนิสัยพฤติกรรม เป็นบุญ ... ทุกคนจึงมีทุนเท่ากัน ขึ้นอยู่ว่าใครจะทำ ... อยากได้ ต้องทำเอง

ทำแล้วเป็นบุญ จึงต้องตอบคำถามให้ได้ว่า สิ่งที่ทำมีผลกับมนุษย์อย่างไร

ก็หวังว่า คนเก่าไป คนใหม่จะมา ... หากมีคนมาเรียกไปเป็นจิตอาสา ... ก็ควรไปลองดู ว่าผลเป็นอย่างไร หรือแค่ราคาคุย