ช่วงนี้ สิ่งที่เริ่มเปลี่ยนให้เห็น คือการเพิ่มสมุนไพร ให้ทุกคน เพื่อที่จะทำให้มีวัตถุดิบส่งต่อร่างกาย ในการต่อสู้กับอาการที่เป็น
กระนั้นก็ตาม อรรถาธิบายที่มีตอนหนึ่ง ชี้ให้เห็นว่า สิ่งที่เราท่านกำลังสู้ หรือคู่ต่อสู้ของเราท่าน ไม่ใช่โรค หากแต่ต้นตอของมันคือกรรม ยิ่งไปกว่านั้น องค์ประกอบที่เป็นอุปสรรค ที่ทำให้แต่ละบุคคลยากจะประสพผล นั่นคือ ทิฐิมานะ และนิสัย
ด้วยเหตุนี้เอง เมื่อเราท่านไม่ยอมคิดพิจารณา ไม่ฟังคำสอน นั่นคือไม่ยอมที่จะเปลี่ยนอะไรเลย พูดง่ายๆ ไม่ยอมเป็นคนดีของพระภูมี การมาจึงมากินเล่น ได้ก็เอา ไม่ได้ก็วิ่งกลับไปหาหมอ
สิ่งที่เราไม่เคยได้ยิน แต่ช้าเร็วก็ต้องมา นั่นคือ การประกาศของหลวงพ่อนิพนธ์ ที่จะไม่ยอมให้การสิ้นเปลืองกับคนเหล่านี้อีกต่อไป
นั่นหมายถึงผู้ที่มาแล้วไม่ทำ ท่านกล่าวว่าไม่ควรอยู่ในแผ่นดินนี้ อธิษฐานฟ้าดินออกอากาศเลย เพราะเป็นการเสียเปล่าทั้งสองฝ่าย
การเปลี่ยนแปลงให้เข้ารูปรอย เริ่มกระชั้นขึ้น เพื่อรองรับวิกฤตที่กำลังจะเกิด และปรับตัวให้เข้ากับกฏเกณฑ์ของพระพุทธเจ้าที่จะอุบัติ นั่นคือการเอาตัวรอดเมื่อภัยมาถึง
ใครไม่เอา ใครไม่เชื่อ ใครไม่ทำ ก็ถอยไป ไปทำในสิ่งที่ชอบ เหลือคนกลุ่มน้อยๆ ที่เชื่อแม่ชีเมี้ยน ฟังหลวงพ่อนิพนธ์แล้วทำตาม วันนี้อาจถูกกล่าวหาว่าบ้างมงาย แต่วันเวลาจะพิสฟูจน์ ว่าใครที่งมงายเชื่อในสิ่งที่ไร้สาระกันแน่ หัวเราะทีหลังดังกว่า แต่วันนี้ต้องก้มหน้าทำด้วยตนเองก่อน
แล้วมาดูกันว่า สถานที่นี้จะเหมือนโรงพยาบาลหรือที่อื่นใด ที่เดินเขาแล้วหามออก ไม่มีดอก สำหรับคนทำได้ ที่นี่หามมาแล้วเดินออกไปด้วยความไม่มีโรค และไม่กลัวโรค กลัวแต่กรรม พร้อมกับการไม่ประมาทด้วยการเปลี่ยนเป็นคนดี คิดแต่จะให้สุขผู้อื่น
นี่แหละแม่ชีเมี้ยนจึงกล่าวว่าสิ่งนี้มีไว้ตอบแทนคุณแผ่นดิน
บทสรุปที่ล้ำค่า หายไม่หายอยู่ที่คนกิน หายเร็วหายช้าอยู่ที่พฤติกรรมที่ทำได้
คำสอนนับแต่นี้ เนื้อๆ เน้นๆ ใครไม่ฟังช่างน่าเสียดายยิ่ง ล้ำค่ากว่าทอง เพราะฟังแล้วมาทำช่วยตนได้
