ศาสตร์สมุนไพร เป็นเพียงธรรมหมวดหนึ่งใน แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์
หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ว่า เป็นเหตุที่ทำให้คนทั้งหลายทั้งปวงได้มาพานพบศาสนา เรียนรู้ แล้วปฏิบัติตามช่องทางในธรรมหมวดที่ตนถนัด
สมุนไพรจึงทำหน้าที่เป็นเสมือนพี่เลี้ยง ให้โอกาสด้วยการแก้ไขสภาพที่ทำให้การปฏิบัติทำไม่ได้ หรือทำได้ยาก เพราะหากมีความเจ็บความปวดมาประชิดตนมากย่อมยากที่จะมีจิตใจปฏิบัติได้เป็นแน่แท้
สมุนไพรจึงเสมือนตัวสำรอง ไม่ใช่ตัวจริงที่จะช่วยตนได้ทุกคน
พูดฟังง่าย หลวงพ่อนิพนธ์จึงชี้ว่า การจะประสพความสำเร็จ โดยใช้สมุนไพรเป็นพี่เลี้ยง แล้วค้นหาธรรมที่เหมาะแก่นิสัยตนมาปฏิบัติ ย่อมเป็นหนทางที่หวังผลได้มากยิ่งกว่า
บทสรุป หลายคนมาใช้ศาสตร์สมุนไพรนานแล้ว แต่ไม่เคยมองหาธรรมมานำตนเลย ภาพที่ปรากฎจึงเป็นการเหนียวหนึบของอาการ ดีขึ้นแต่ไม่ยอมหาย หรือ เป็นๆ หายๆ ขาดสมุนไพรเมื่อไหร่ อาการหวนคืนทันที ก็แล้วทำไมไม่ยอมหาตัวจริงของตนให้เจอ แล้วจะพบว่า หายโรคนั้นง่ายนิดเดียว
ดังนั้น ถือโอกาสวันงานรำลึกคุณแม่ชีเมี้ยน ลองไปหาตัวจริง ธรรมที่เหมาะแก่ตน จากผู้ปฏิบัติ เจอตัวจริงเมื่อไหร่ จะได้ไม่ต้องพะวง พึ่งแต่ตัวสำรอง ด้วยหลวงพ่อนิพนธ์ชี้ว่า แน่ใจหรือที่จะมีใครสามารถทานสมุนไพรไปจนตาย หรือ คนทำจะทำให้ทานไปจนตายได้