เหมือนก็ได้เหมือน

การเดินตามรอยพระภูมี ผลแห่งความสำเร็จย่อมเป็นที่แน่นอน เบ็ดเสร็จ เฉียบขาด นั่นทำให้เราท่านได้เห็นสงฆ์สาวก สำเร็จอรหันต์ทุกตัวคนที่เดินตาม ในพุทธประวัติ

แลเมื่อเราท่านมาใช้ศาสตร์ของพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา ควรหรือไม่ที่เราท่านจะมองผู้ที่ประสพความสำเร็จตราบจนบั้นปลายชีวิต ในการใช้ศาสตร์นี้

นับแต่ปี ๓๐ ที่หลวงพ่อนิพนธ์เปิดสำนักสงฆ์มนต์บาลี ที่ลพบุรี หลวงพีชลอมักจะชี้ให้ดูตัวอย่างของท่านตอง ที่เป็นมะเร็งสมอง มาหาหลวงพ่อนิพนธ์ในวัยประมาณ ๕๐ ปี เรียกว่าเป็นกรรมพันธ์ก็น่าได้ เพราะพี่น้องทั้ง ๕ คนของท่านตอง ล้วนแล้วแต่เป็นมะเร็งสมองทั้งสิ้น

บทเริ่มของท่านตองในการมา ท่านชลอเล่าให้ฟังว่า มาในเพศสงฆ์เพราะทำงานไม่ได้ ต้องทานยาแก้ปวดวันละกำมือ บังเอิญนั่งรถผ่านสำนักสงฆ์ของหลวงพ่อนิพนธ์ จะไปธุระ ได้ยินคนในรถ เลยตัดสินใจลงแลเข้ามาหาหลวงพ่อนิพนธ์ อันเป็นบทเริ่ม ไหนๆ ก็เป็นพระแล้ว ทำกิจแบบเดิมมันช่วยไม่ได้ ลองมาทำวินัยของพระพุทธเจ้าที่แม่ชีเมี้ยนนำมา ฉันมืื้อเดียว รถเรือไม่ขึ้น เงินทองไม่รับไหม

ผลแห่งการปฏิบัติ ผลที่ได้ย่อมเป็นเครื่องฟ้อง ทำถูกผลถูกย่อมเกิด ทำผิดผลผิดย่อมเกิด จากคนที่ทำไร่ที่เขาค้อ เพชรบูรณ์ในที่ทหารผ่านศึก ที่รัฐแบ่งให้ หลังสงคราม ทำเพื่อตน ท่านตองทำตามหลวงพ่อนิพนธ์ มาปลูกต้นมะพร้าว ต้นยา แทน ...

คำหนึ่งที่หลวงพ่อนิพนธ์ให้สติท่านตอง คือ "ต้นไม้รอด คนรอด" ท่านตองก็ดูแลต้นไม้อย่างดี แม้นแต่ต้นมะพร้าวในมูลนิธิ เกือบทั้งหมด ก็ล้วนแล้วด้วยการปลูกของท่านตองทั้งสิ้น ด้วยเชื่อว่า "ให้สุขแก่เขา สุขนั้นถึงตัว"

ท่านตอง หายจากการเป็นมะเร็งสมอง และขอลาสึก หลังจากบวชได้ประมาณ ๑๐ พรรษา กลับไปทำไร่อยู่เขาค้อ กลายเป็นราษฎรอาวุโสดีเด่น ตราบสิ้นลม ในวัย ๘๗ ปี

มาวันนี้ มีผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นมะเร็งและหมอกำหนดเวลาตาย เช่นเดียวกับท่านตอง มาใช้วิธีของท่านตอง นั่นคือ บวช ทำนิสัย เรียนรู้ พิจารณา ระยะหนึ่ง แล้วก็มาทำตน เหมือนท่านตอง ในแผ่นดินของหลวงพ่อนิพนธ์ที่ซอย ๘ ในการดูแล ต้นไม้ ต้นยา

จากที่หมอบอกอยู่ได้ไม่ถึงปี ผ่านมาวันนี้ ก็สามปี แถมด้วยสุขภาพที่แข็งแรง ทำงานดูแลต้นไม้ ต้นยา แข็งแรงยิ่งกว่าคนปกติเสียอีก

แนวทางอย่างนี้ ผลอย่างนี้ คนทั้งหลาย ไม่ยอมเรียนรู้ ไม่เดินตาม คนป่วยมากมายหวังแต่จะหายโดยไม่ทำอะไรเลย ไม่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ไม่ให้สุขแก่ผู้อื่น แต่หวังสุขเกิดแก่ตน จึงไม่แปลก ที่เมื่อมีหมอสมุนไพร โด่งดังมา หลายคนจึงแห่แหนกันไป เพราะมันง่าย โดยไม่เคยคิดเลยว่า ผลสำเร็จ เคยเกิดกับใคร ผู้ใด ให้เห็น นอกจากคำบอกเล่า

บทสรุป หลวงพ่อนิพนธ์จึงมักชี้ว่า ทำเหมือนใครก็ไดแบบนั้น ทำเหมือนคนทั้งโลก เอาง่าย หวังจะหายง่าย ไม่คิดเลยว่า โรคมันเป็นกรรม เมื่อความจริงปรากฎ ก็จะเสมือนไฟไหม้ฟาง รู้ตัวเมื่อต้องตาย ศาสตร์ของพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา ทำยาก แต่ทำได้ ใครทำเหมือนท่านตอง หรือแม่นวย ได้ ก็รอดเหมือนกันได้

พึงระลึกว่า คู่ต่อสู้มิใช่โรค แต่เป็นกรรม ... ประวัติศาสตร์ มีแต่ธรรม เท่านั้นที่ชนะได้ คนจะหาย คือ ต้องทำธรรม นั่นคือเหตุผลว่า "ทำไมต้องทำนิสัย" ผลสุดท้าย ของศาสตร์พระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา จึงได้มาซึ่ง "คนดี" และได้ "ความไม่มีโรค" เป็นของแถม ในความขันติ มานะ อดทน เปลี่ยนตน ตามธรรมคำสอนนี้

ดังนั้น การมาเพื่อหายโรค จะพึงสำเร็จได้ ก็ต้องพึงเปลี่ยนเป็น "คนดี" ที่ให้สุขผู้อื่นเป็นอุปนิสัย จะหายเหมือนท่านตอง แม่นวย ก็ลองทำเหมือนกันแล้วดูผล นั่นจึงต้องเริ่มเปิดใจ ฟัง พิจารณา หากเชื่อ แล้วทำคำสอน มิใช่ทำตามใจ ความอยากของตน เอาง่าย หายเร็วๆ ไม่มีหรอก วันเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์