ผู้ทำตนเป็นพระพุทธเจ้าทุกยุคทุกสมัย ล้วนแล้วแต่เฉกเช่นคนทั่วไป มีนิสัย มีกิเลส ครบถ้วนเหมือนกัน ดังนั้นเมื่อตัดกิเลส ตัดนิสัย ได้ เป็นมนุษย์เหนือโลก ด้วยความเป็นคนแรกของยุคนั้นๆ ความยากลำบากจึงมหาศาล บุญญาธิการจึงมหาศาล เป็นตัวแทนถืออำนาจธรรม แล้วนำตนกระทำของตน ในการปฏิบัติมาสอนสาวก จึงเรียกว่าบรรลุด้วยตน เป็นธรรมของตน ในแต่ละยุค
ธรรมแต่ละยุค จึงอาจมีความแตกต่างกัน ในเทปคำสอนของแม่ชีเมี้ยนที่ตรัสไว้ ชี้ชัดให้เห็นว่า ธรรมที่พระพุทธเจ้าองค์ใหม่ใช้นำตน ใช้ธรรมสี่ยุค คือ พระกุสันโธ พระโคนาคม พระกัสปะ และพระโคดม
ท่านสามารถเลือกนำมาใช้ ใครว่าพระพุทธเจ้าต้องพูดไพเราะ หากเจอพระกัสปะ ท่านเป็นชาวกะเหรี่ยงพม่า ใช้คำดุดัน พูดมึงกู ยุคของท่านจึงมีสาวกน้อย
รูปรอยที่เด่นชัด แม้แต่พระโคดมที่เป็นพระพุทธเจ้า เรียกได้ว่าพร้อมที่สุด ทั้งวรรณะ การพูดจาสุภาพอ่อนหวาน สาวกยังไม่ถึงแสนเลย
รูปรอยที่โดดเด่นของศาสนาที่หลวงพ่อนิพนธ์มักสอนบ่อยๆ นั่นคือไม่รับรู้ภายนอกที่ไม่ใช่ธรรม ถ้ำกระบอกจึงไม่มีหนังสือพิมพ์ วิทยุ ทีวี เมื่อไปหาศาสนา พระพุทธและสาวก ผู้ปฏิบัติ จึงมีเรื่องเดียวที่พูดที่สอน นั่นคือกรรม และธรรม อันหมายถึงการกระทำที่มีความหมายต่อชีวิต
รอยต่อมาที่วันนี้แทบหาไม่เห็น นั่นคือภาพของความสมถะ อันเห็นได้จากรอยผืนนาบนจีวร ที่ปะแล้วปะอีก เย็บแล้วเย็บอีก แต่ละองค์ไม่ยอมเปลี่ยนง่ายๆ แต่วันนี้มองไป จีวรแบบนี้หาไม่เห็น
ภาพสร้างฝัน พระพุทธแลพระอรหันต์ ผิวจะผ่อง เหลืองเป็นทอง ไม่มีให้เห็น เพราะของจริง ทุกองค์เดินตากแดด มีธุดงค์เป็นวัตร ตัวดำ
รอยที่สำคัญ ไม่ว่าเทคโนโลยีจะล้ำสักขนาดไหน เราท่านจะไม่มีวันได้ยินการถ่ายทอดคำเทศนาผ่าน วิทยุ ทีวี เป็นอันขาด อยากได้ อยากฟัง ต้องดิ้นรนไปหา
รอยที่สำคัญ ทุกยุคทุกสมัยพระพุทธทุกพระองค์ต้องมีครูสอน คำว่าตรัสรู้ได้โดยพระองค์เอง หาใช่สร้างธรรมขึ้นมาเอง ธรรมมีอยู่แล้ว คู่มากับจักรวาล เรียก ธรรมโลกุตระ พระพุทธเป็นผู้อาสามาทำ เมื่อทำได้ก็เป็นตัวแทนถืออำนาจธรรม สอนสาวก ... ขอย้ำต้องมีครู
ใครบอกว่าสงฆ์มาประชุมโดยไม่ได้นัดหมายก็ว่าไป แต่วันนั้นคือวันที่พระพุทธเจ้าพาสาวกไปกราบไหว้ครูของท่าน แลเปรียบเปรยให้ฟังว่า เป็นผู้ที่สอนให้ไกลจากกิเลส จัดเป็นมนุษย์เหนือโลก
เมื่อพระพุทธอุบัติ รอยเหล่านี้ของท่านแลสาวก จะเด่นชัด พวกเอาศาสนามาหากิน ก็จะถูกคนจับได้ แลเอาออกไป นั่นคือ การสังคายนาศาสนาของพระพุทธเจ้า
