น้ำหนัก - ธรรม vs. กรรม

สัจจะธรรมความเป็นจริงที่ปรากฎ ทำให้เห็นว่า คำพูดที่ชี้ให้เห็นว่า "ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว" เป็นเรื่องที่จริงแท้แน่นอน

แม้บุคคลหนึ่ง อาจจะมีความสามารถซ่อนเร้น หลอกผู้อื่นได้สักฉันใด แต่ผลของการกระทำ ย่อมแสดงออกถึงจิตใจที่มี อย่างชัดเจน เป็นประจักษ์พยาน

การกระทำ หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า แม่ชีเมี้ยนสอนไว้ว่า "เมื่อทำแล้ว มีตัวตน มีน้ำหนัก ที่สำคัญ ไม่ตายเลย แม้จะทำสักฉันใด เมื่อการกระทำนั้นเป็นตน ผู้อื่นจะมาลบล้างการกระทำของตนเรานั้นไม่ได้เลย"

เมื่อแม่ชีเมี้ยนนำคำสอนของพระภูมี มาถ่ายทอดให้ เราจึงมักได้ยินหลวงพ่อนิพนธ์กล่าวเสมอว่า ตัวท่านเองก็ช่วยใครไม่ได้ ขนาดพระพุทธเจ้า มีบุญญาธิการมหาศาล ยังช่วยใครไม่ได้เลย แต่สิ่งที่ท่านเรียนรู้มา คือธรรมคำสอน และสูตรสมุนไพร ของพระพุทธเจ้านั้น ความรู้นี้ ผู้ที่รับไปทำและปฏิบัติ เมื่อทำได้ สามารถใช้ช่วยตนของตนเองได้

ด้วยเหตุที่การกระทำ เมื่อทำแล้วย่อมมีน้ำหนัก ดังนั้น เมื่อผู้ใดเชื่อกรรม น้ำหนักของการกระทำที่เกิด แม่ชีเมี้ยนอุปมาเหมือนมีหนี้ หากบุคคลใด เชื่อธรรมของพระภูมี น้ำหนักของการกระทำ เรียกว่า บุญ อุปมาเหมือนเงินทองที่เราหาได้ เพื่อนำไปใช้หนี้นั่นเอง จะผิดกันกับโลกทั่วไป ก็คือ ไม่ว่าหนี้กรรม หรือ บุญ ที่พึงเกิดนั้น ล้วนแล้วแต่เป็นตัวเราท่านเท่านั้นที่ทำเอง

เมื่อน้ำหนักกรรมเกิด ย่อมมีหนี้เกิด หากแต่เราไม่ยอมใช้หนี้ ไม่ยอมเป็นหวัด ไม่ยอมปวดหัว ตัวร้อน เป็นไข้ เลย นั่นก็คือ ปฏิเสธการจ่ายหนี้ น้ำหนักที่แบกไว้ ก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนวันหนึ่ง มันก็ทับเราตาย

ด้วยความรู้ของพระภูมี ที่หลวงพ่อนิพนธ์รับมาจากแม่ชีเมี้ยน เห็นชัดในสิ่งนี้ จึงมีหน้าที่ยุยงคน ให้เดินตามรอยพระภูมี เพื่อให้ชีวิตปลอดภัย นั่นคือ ยอมรับและก้มหน้าก้มตา ใช้หนี้ ที่ทำไปแล้ว นั่นคือ ยอมทุกข์วันนี้ ในอาการที่เกิดมาเพื่อทวงหนี้ พร้อมกันนั้น ยังยอมทุกข์กับวินัย ของพระภูมี เช่น การไม่โกรธ เพื่อสร้างบุญ นำไปใช้หนี้ อีกทางหนึ่ง ยอมทุกข์กับรสชาดของสมุนไพร เพื่อใช้หนี้อีกทางหนึ่ง อันทำให้อาการทรมานจากโรคลดน้อยลง

ด้วยเหตุผลของพระภูมี หลวงพ่อนิพนธ์จึงมักกล่าวย้ำเสมอว่า ถ้าเราท่านไตร่ตรอง จะเห็นจริงว่า น้ำหนักที่กดทับเราอยู่ ทำให้เราเป็นทุกข์ คือกรรมเราท่านทำมา จะให้ผู้อื่นแก้ ย่อมไม่มีทางเป็นไปได้

หมอแขก หมอจีน หมอฝรั่ง หมอผี คาถา เสกเป่า จะทำสักฉันใด ก็ไม่สามารถทำให้เราท่านหายโรคได้อย่างแน่นอน

สิ่งที่ตอกย้ำ คือ พระพุทธเจ้าไม่ใช่มนุษย์ลวงโลก คำตรัสของท่านทุกคำเป็นความจริง

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงพูดเสมอว่า "เราไม่กลัวหรอก ว่าท่านเป็นโรคอะไรมา เพราะสมมุติฐานที่พระภูมีตรัสสอนไว้ นั่นคือ เหตุมาจากกรรม"

วิชาของพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมาสอนให้ คือ สมุนไพร และธรรมคำสอนนั้น เป็นคู่ปฏิปักกับกรรมอยู่แล้ว ที่สำคัญ บทพิสูจน์ที่ผ่านมาเป็นที่ประจักษ์แล้วว่า "ธรรมชนะกรรม"

ผลแพ้ชนะ จึงไม่อยู่ที่วิธีการ หากแต่อยู่ที่ผู้ที่จะมาเรียนรู้ แล้วนำไปปฏิบัติ เพื่อก่อให้เกิดน้ำหนักบุญ ได้มากเพียงพอหรือไม่นั่นเอง

หลวงพ่อนิพนธ์ จึงมีแต่คำสอน ให้เราท่านไปเรียนรู้ แล้วนำมาปฏิบัติเท่านั้นเอง

ส่วนสมุนไพร ที่จำเป็นต้องปรุงแต่งเอง เพราะการทำต้องการคุณสมบัติของผู้ทำ ต้องเป็นผู้มีคุณธรรมนั่นเอง ตราบใดที่หลวงพ่อนิพนธ์ ยังคงรักษาคุณธรรม ที่แม่ชีเมี้ยนกำหนดให้ คือ "ทำแจก" สมุนไพรก็ยังมีฤทธิ์ต่อเราท่าน

ส่วนที่เหลือ สำหรับเราท่าน ที่ต้องค้นหาให้เจอ นั่นคือ แหล่งบุญ นั่นเอง เพื่อสร้างการกระทำอันเป็นน้ำหนักบุญ

หลวงพ่อนิพนธ์ ชี้ให้เห็นว่า บุญหรือกรรม มีที่มาจากแหล่งเดียวกัน คือ "มนุษย์กับสัตว์" ทำอย่างไรได้อย่างนั้น

คาถาของพระพุทธเจ้า ท่องไว้ให้ขึ้นใจ "ให้สุขแก่เขา สุขนั้นถึงตัว ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว"

หาใช่จากอิฐ จากปูน สร้างโบสถ์ สร้างศาลาไม่ ....

นำไปพิจารณา แล้วใช้เป็นเหตุเป็นผล หักห้ามใจ ห้ามความอยาก หากมันจำนำไปซึ่งการสร้างน้ำหนักกรรมอีก